< terug
Verloren stilte
waar
raakte ik je
verloren
razendsnelle
trein van
mijn bestaan
reed voorbij
het station
dat verwees naar
de stille plek
ooit aanwezig
binnenin
verlaten tuin
door pijn verweven
ontoegankelijk terrein
ik zal blijven sporen
naar jou
mijn diepe zijn
je vinden
wetend
de weg is vrij
©2010 Monique Verplancke
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Hopelijk heb je gelijk, die witregels zijn storend moet je niet meer doen
Willy VUURKRACHT: Dank je wel voor het lezen en je reactie!
Het gedicht wil ik nog wat herwerken; voldoet mezelf ook nog niet.
Groetjes! - Dora
Mooi, metaforen
goed gekozen
sporen VUURKRACHT: Dankjewel Dora!
Groetjes! - Runner
Neem een stoptrein i.p.v. een TGV! VUURKRACHT: Goede tip Runner!
Dankjewel! - jan
ik ben net uitgestapt...
grtzz VUURKRACHT: Haha Jan,
goede tocht verder!
Groetjes! - hettie35
Heel sterk neergezet,
groetjes Hettie VUURKRACHT: Heel erg bedankt hettie!
Groetjes! - alie_jankind
erg mooi dit
groetjes VUURKRACHT: Dankjewel Alie!
Groetjes! - tessy
vind ik ook erg mooi ! VUURKRACHT: Dankjewel Tessy!
Groetjes! - Wee
Herkenning vind ik in je woorden. Prachtig, Monique.
Ik wil je graag fijne kerstdagen wensen en een mooi en goed 2012.
Liefs,
x VUURKRACHT: Dank je wel Wee voor je appreciatie!
Ook jou wens ik van harte gezellige kerstdagen toe en een inspirerend, vreugdevol en gezond 2012!
Lieve groet! x
|