naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

DE ONOVERKOMELIJKHEID VAN DE GEBOORTE

door Ivan

Het afsterven, neemt reeds aanvang
bij het geluid van de rammelaar
Doch de nieuwgeborene brengt vreugde
resultaat van een alles omvattend liefdesmoment

Een gedreven proces
drang van voortplanting in stress
Men beroept zich op het gebod der Goden
Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden

De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid
ook zij beminnen opdat ze eeuwig heersend zijn
Wetende dat ook het nieuw geboren Goden kind
verdoemd is tot eeuwig aanschouwen en gruwen van
het aardse leed

Dankbaar wieg ik mijn roze kleinood
Bespeel de rammelaar
en wenst het een gelukkig en waardig bestaan


© Schrijver: Ivan Grud

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  Zelden zulks een zo vol sarcasme gedicht gelezen
  Met naar het einde toe toch een toast op het nieuwe leven
  
  Willy
  Ivan : Ja en het zal wel altijd zo blijvenWilly vr/gr Ivan
• Dora
  Men leeft vanaf de geboorte
  toe naar de dood, niets aan te doen...
  Ivan : Gelukkig wel Dora stel het eeuwige, brrrrr en dan je gas en licht rekening , ghe ghe ghe , liefs Ivan
• Kat
  Grappig heb net op BP een gedicht gezet waar het begin op lijkt, wat zachter omschreven maar toch. Dit is werkelijkheid Ivan! XXX Anneke
  Ivan : Ik ga kijken Anneke zoals gewoonlijk , liefrs Ivan
• hettie35
  Je beschrijft het leven van begin tot eind tot in de puntjes, Knap!
  groetjes Hettie
  Ivan : Thankx Hetty, fijn dat je het gelezen hebt, vr/gr Ivan
• bessy
  het roze begin, iets om te koesteren want het gaat, soms te snel, voorbij...
  bespeel je rammelaar en geniet ervan Ivan....
  Ivan : Bessy , ook dat is een waarheid, vr/gr Ivan
• tessy
  Mooi hoor
  Ivan : Dankje Tessy voor het lezen , liefs Ivan