|
< terug
angst
angst
toen angst
het hart omsloeg
deinde vrees
golvend zoals
brandingen aan zee
onzekerheden
vloedlijnend
waarop het dode
van achter het tij
roerloos achterbleef
spiegelend vrezend
twijfelend stroef
zoekend valse fundamenten
bij iemand die niet liegt
achterwaarts stappend
op de voetstappen
die reeds waren geplaatst
duwt angst mensen
in kaders en fragmenten
waaruit geen
vrijheid straalt
toen angst
het hart omsloeg
in afgrijzend
lomend gedrag
waaruit alle fut
uitgeslepen
zoals een inktpot
onzichtbaar omgekiept
op een vel papier
waarop nutteloze woorden
haar spiegel vullen
van zinnen in zinloos
ongewild gespeld
tussen witregels
van waarheidsgeweld
feedback van andere lezers- hettie35
Heel diepgaand, knap.
Groetjes Hettie
ivo: bedankt Hettie ... - jan
wie kent geen angst?
ivo: tja wie? dank je wel Jan - Wee
'Toen angst het hart omsloeg', prachtig!
(Met mijn reactie op je gedicht 'vragen', wilde ik niet
betweteren/verbeteren, ik bedoelde dat je woorden
bij míj woelen; dat ze me raken. :))
x
ivo: bedankt Wee, ik weet het wel, maar toen ik het terug herlas dan stond dat woordje er ook heel goed,
dank je wel voor het prachtig vinden - alie_jankind
t is wat de mensen die met angst te maken, te leven hebben ...
groet
ivo: zo is het Alie, dank je wel - Dora
Heel beeldend geschreven emoties
Toevallig beschrijft men wel eens dezelfde dingen in een andere vorm.
Het leven, het zit vol valkuilen die we eerst moeten herkennen voordat we er overheen kunnen leren stappen. Angst is een slechte raadgever en niet iedereen komt daar zomaar langs op...
ivo: zo is het Dora, soms mag je het wel eens herhalen .. - martine
"angst sterker dan wapens"
rakend dicht ivo
geniet een mooie dag
ivo: bedankt Martine .. en ik zal genieten, zeker weten - aniram
angst leidt tot het uitdenken van waanzinnige scenario's die enkel kloppen in de kelders van wezenloze achterdocht ; ik herken hier verhalen uit mijn verleden!
ivo: oeps Aniram dank je wel voor het langskomen
|
