< terug
moedersleed
diep in buik en ingewanden
draait en maalt gevoel
uit lendengeboren leed
kan niet zomaar gaan
metamorfosend vrezend
voor wat mis kan gaan
dode letters gestorven in dovenmanstaal
preken keeltoeknijpende zinloze zinnen
waardoor de tong in een tandvolle mond
het zwijgen overneemt van een diep
gewortelde liefde die oorverdovend
schreeuwt in onuitgesproken onzin
nachten slaaplooslang
luisteren naar elke
stappende beweging
hopend dat de juiste
sleutel past
in het niet-gesloten slot
mijn vlees en bloed geworden
tot een zelfreddend blok
komt af en toe nog eens op de koffie
spreken over zijn lot
diep in buik en ingewanden
draait en maalt gevoel
uit lendengeboren lood
kan niet zomaar gaan
het is begot mijn eigen klok
cijfers en klepels kloppen
hartzerend juist
niemand kan mij redden
samen ga ik dood
feedback van andere lezers- alie_jankind
ik sluit aan bij Klllea...
groet ivo: bedankt Alie - jan
ja jammer hé dat dood gaan niet samen gaat!
grtzz ivo: idd jammer .. dank je wel - martine
meesterlijk
prettig weekend ivo: bedankt Martine - hettie35
Heel mooi om te lezen, knap.
Groetjes Hettie ivo: bedankt Hettie - killea
again a very moving poem Ivo, perhaps if the door was locked and no key existed, one may hear a knock...
xx
j ivo: indeed, tx - Dora
geen enkele sleutel opent
in het niet-gesloten slot
ivo: oeps dat is zwaar ... dora .. heel zwaar - VUURKRACHT
Moedersleed
en moedersangsten
tot de dood ons scheidt...
Indringend geschreven Ivo! ivo: bedankt monique
|