naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

k mijmer even mijn vriend

door elze

in een stil klassiek moment
met deuren die van binnen het slot
hebben gevonden is de koele dood
die jou zal raken in een plastic
omhulsel in het rood aanwezig

jij was een vriend, trouw en oprecht
doch het sterven nestelt
zich telkens in bij iedere geboorte
waarvan het bloot wordt bedekt
met al de kille glans van de herfst

niet meer naar zee, of struinen
over het hoge land, het wad proefde
met je tong, je was slechts een beest
zegt de verharding in mijn stem,

ik weet, het einde is niet eeuwig
maar de tijd die het duurt is het slot
van alle begin

feedback van andere lezers

• Aramis
  ik durf er niet aan denken dat mijn hond ....
  elze: Ja Aramis, hoe je het ook wendt of keert eens komt het ,,,het went niet ,,telkens rijten de wonden weer open
• Danvoieanne
  Veel emoties zet je hier neer, Mooi
• jan
  heel erg triest als een trouwe metgezel je verlaat..
• Kat
  Wat een pracht van een gedicht!
• martine
  intens
  sterkte met het verlies elze
• julien_maleur
  heb genotn van jouw gedicht.
  vgr JM
• Dora
  Poehee, dat kun je erg mooi verwoorden en ik huiver er een beetje van, zo rood doorbloed en eerlijk.
• warket
  vergankelijkheid, voorbijgaand
• VUURKRACHT
  Bijzonder gedicht,
  emotievolle verzen
  van einde en begin...
• Wee
  Ik mijmerde mij even mee.
  Droevig mooi.
  x
• ivo
  wat een emotie weer knap elze
• alie_jankind
  mooi hoe je het verlies hier neerzet
  
  sterkte als het autobio is
  
  groet
  elze: Dankjewel Alie, ja he twas onze Rottweiler Ozzy ,,
  
  laifs ...