naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

focus

door ivo

lenstrek ik me nader
viseer ik
wat mijn doelzoeker
me vertelt
focus ik me op jou
of op mezelf
ommuurd als kloosterling
wetend hoe zwak ik ben
bevend roeren gevoelens
angst omvangt mijn hart
zal ik me laten kwetsen
en ontdooi ik zacht
of metsel ik verder
met harde stenen
wetend dit wordt
mijn ultieme graf

stromend voel ik
me openen
ongemakkelijk gestapt
het focussen wordt
als krokussen
en hopelijk als 'n kussen
in een lentepark

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Mooi...
  ivo: bedankt anne ..
• killea
  passionate poem Ivo
  xx
  j
  ivo: tx june
• lief
  als je maar niet op mijn krokussen stapt;-)
  ivo: hahahaha .. ik zou niet durven ...
• martine
  in verdergaan schoonheden ontdekkend waar anderen niks van merken
  
  mooi Ivo
  
  
  
  ivo: dank je wel Martine
• VUURKRACHT
  Heel bijzonder,deze verzen
  waarin emoties en vragen huizen,
  als in een ommuurde cel van angst en twijfel;
  maar waar een bijzondere kracht aanwezig is,
  die het nieuwe toelaat te stromen!
  Mooi Ivo!
  ivo: dank je wel Monique
• Wee
  Gevaarlijk, ontdooien! 'k Zou een
  klein muurtje laten, voor de zekerheid.
  (lentepark, zonder tweede n?)
  x
  ivo: oeps het 'n'tje was blijven hangen, bedankt Wee
• alie_jankind
  ja, waar richt je dan de blik op,
  laat de muren maar omvallen,
  als dat nieuwe wegen opleveren kan
  
  groet
  ivo: dank je wel alie
• silvia
  herkenbaar Ivo en graag gelezen
  ivo: dank je wel sylvia
• teevee
  Als ik je was
  en dat is gegrond
  zette ik er nog
  een spouwmuurtje rond!
  ivo: hahaha ... dank je wel teevee