naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Apocalips

door NACHTDWAAS

In de rode schaduwen
van een stervende zon
zingt de machtige adelaar
het troostende lied voor
de eenzame leeuwerik.

Zijn doordringende blik
peilt achteloos
de liefdevolle vrucht van
het verwoestende mensenkind,
gedachteloos achtergelaten, als een
opdringerig koekoeksjong,
in de druilerige portieken
van een, zichzelf het leven
uitzuigende, wereld.

Verschroeiende muskieten,
haatlarven van doldrieste wezens,
verblijven blind in hun
verborgen kokers.
Hun opzichtig met sterren
bezaaide lijven verbergen
het apocalyptische gif.

Eén druk verder wacht het
onbeschermde leven,
hoopvol in zijn wenkend noodlot,
op een onbezoedeld bestaan.

feedback van andere lezers

• Dora
  Ja vreselijk, maar wel heel mooi in goede woorden gegoten...
  (Pssst moet het niet 'verwoeste kind' zijn? Of bedoel je het kind in hem/haar dat is verwoest en daarom later dader wordt?)
  NACHTDWAAS: het is de mens die mocht leven in een prachtige wereld doch die door zijn destructieve aard, zijn egoïsme, zichzelf en daardoor ook zijn toekomst verwoest
  thanks Dora
• ivo
  mooi beschreven
  NACHTDWAAS: thanks Ivo
• killea
  read this a very metaphorical Apoca lips???
  xx
  j
  NACHTDWAAS: thanks Killea
• Danvoieanne
  Mooi
  NACHTDWAAS: Danke "D"
• jan
  zo is het geweten
  
  grtzz
  NACHTDWAAS: bedankt Jan