naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Liefdeslied

door nachtdwaas

"Mijn Lief"

Fluisterde de bedroefde wind,

"Mijn Lief,
laat mij je nog eenmaal zingen
het kwellend lied
van mijn wenend Hart.
Luister nu niet naar
de roekeloze woorden,
maar hoor de klanken
die ik je bracht."

En zachtstrelend durfde hij
beroeren de jonge twijgen
van Haar die hij de zijne
dacht.

"Alles zou ik je willen schenken,
als jij aan aanvaarden dacht.
Zon en regen zacht door
de dagen van je leven.
Rust en koelte als
zoete wensdromen in je nacht."

Doch broos boog de ranke roos
de gesloten loten van haar liefde,
weerde dwaas zijn gul
aangeboden gaven,
en luisterde weer vereenzaamd
naar de angsten van haar zo
dikwijls verwondde hart.

"Zwijg toch … wind, mijn geliefde",

Prevelde zij glimlachend gelaten,

"Zwijg toch en … wacht.
Geef mij al je Liefde, maar
Zwijg en wacht.
Op mij …
Op ons …
Misschien,
Jij lieve wind.
Maar zwijg en wacht …
Op mij."

Tranen welden op in beider ogen,
en wat als voedsel diende voor
haar liefde, werd eens te meer
schuwend verdrongen door de
twijfels, de angsten voor de
eigen doornen die konden scheuren
de dromen die zij had.

En zo dreef hij weer
naar onbekende verten,
de wind, haar vriend …,
haar Geliefde.
Hij zweeg uit alle macht.
En dromend zong hij steeds
haar lied,
het kwellend lied
van zijn wenend Hart.

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Mooi...mooi
  nachtdwaas: danke ... danke
• ivo
  proza en hoe
  nachtdwaas: thanks Ivo
• Dora
  Mooi verhaal in fijne taal
  nachtdwaas: dank je Dora
• Wee
  Melancholisch mooi.
  x
  nachtdwaas: Dank je Wee