naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Met andermans rijkdom

door elze

gevuld met andermans rijkdom
schaar ik me ergens waar het licht
geen bijval kent, het ontmoeten
of het ontmoedigen ervan herkent
de tijd die ik in mijn zakken draag

leeg zoals de kruin waar geen
vogel in rust is de ruimte onbeperkt
aanwezig, geen afbakening die me
kent al hoor ik wel het schreien

van mijn lief, ze is me kwijt zegt ze

ze houdt mijn hand en heft haar ziel
tegen de versperring die me omlijnt
en ik kan niet anders dan uit het venster
zien en de wind voelen aan mijn huid

feedback van andere lezers

• Kat
  Echt schitterend het voert je mee zo mooi!
• Danvoieanne
  Mooi
• Dora
  Ja wauw... wat een rijke beelden. Grenzeloos, ontroerend, lief veelzeggend, maar ik lees uiteraard mijn eigen ding erin.
• lin
  Prachtig eerste en tweede vers, echt ontroerend mooi, dan die losse zo belangrijke zin en afsluitend een vers waar soms een woordje te weinig en soms een woordje teveel in staat, maar daar heel bewust zo ingezet. Geweldig gedicht! gr lin
• Wee
  Wauw, Elze!
  (En wat een ontroerende foto.)
  Liefs,
  x