< terug
Verlangen
Als Pegasus eenzaam opstijgt
over de ijsvelden van weleer,
en dwaasgebroken spiegels
verbergen de verlangende dromen
van de nieuwgeboren bruid,
verwijlt een zoekende geest,
steeds weer geteisterd door
droefmakende pijnen,
in de omarming die vruchtbaar deed
schijnen het levensschenkende licht
over de dorre tranenstromen.
In mistige angsten voor wat
onzeker verloren ging
trekken beschermende zwanen nu
de paden van broze levensmoed.
Glanzend in al zijn fonkelende pracht
lokt het bedrieglijk spinrag van de nacht
naar het schreiend hart.
Gedoofd werd de speelse onschuld
van niet erkende liefde, geborgen
in weidse plooien van het blanke gewaad.
Waar moet nu ontluiken
de geknakte bloem van alle leven?
In de tranen van gelukkig zijn?
Verstoten voelt aan de dag om te leven
zonder dat die vreugde bracht,
de vreugde van het geven
aan ieder die ongeduldig wacht.
Stijg dus op Godenros, eenzaam
Over de ijsvelden van weleer,
en beangstig de paden van de
zoekende geest met de dromen
van je duistere macht.
feedback van andere lezers- Dora
drie fijne gedichten
in één keer
die los en samen kunnen staan nachtdwaas: Driemaal dank Dora
grtjs
Paul - Danvoieanne
Mooi nachtdwaas: Danke Anne
grtjs
Paul - tessy
Heel mooi, graag gelezen nachtdwaas: Danke Tessy
grtjs
Paul - anjer
Deze is een mooike nachtdwaas, graag gelezen, grt Anjer nachtdwaas: Danke Sandra
grtjs
Paul
|