naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

gebeitelde kop

door drebddronefish

ik ben blind
ik tel niet het dalen
dan wel de stappen
doorheen de dalen

niet de dagen
doch de kilometers
die 's morgens tot het gloren
kaalvreet
in het beton afdrukken nalaat

weloverwogen
het kompas over de boog genomen
ik wil ergens de vinger
op leggen

alsof ik zo op mijn schreden
kon terugkeren

het aplomb
van het voortschrijden
heeft mijn gelaat platgetreden

gebeiteld zij mijn kop

feedback van andere lezers

• warket
  de gave om onecht als echt te beschrijven
  drebddronefish: Thx warket
  groetjes
• joplin
  't spoor bijster?
  xx
  drebddronefish: Niet echt het spoor bijster. Ik vertoef graag in de flow van een dicht creëren. Een beetje tegenwicht voor de orde van alledag.
  groetjes
• andremoortgat
  Het aplomb van het voortschrijden
  is van alle tijden...
  Stille staan... is achteruitgaan (zegt men)
  drebddronefish: Stille staan is inderdaad achteruitgaan, vandaar de gebeitelde kop; het tegengewicht van wat lichte melancholie:)
  thx groetjes
• greta
  De weg een beetje kwijt, het leven is lastig. Komt goed.
  drebddronefish: Niet echt de weg kwijt. De gebeitelde kop is het contrapunt, het contradictorische, een overdreven perspectief opbouwen om tot dat contrapunt te komen, zoiets
  thx groetjes
• Kat
  Inhoudelijk komen we overeen van wat ook mijn gedicht vertelde, spelen met woorden om tot de kern te komen, de lezer vult in naar eigen idee.
  Prachtig woordspel zet je hier neer! Groetjes Anneke
  drebddronefish: D'as een beetje de betrachting bij mij om het een en ander te verdoezelen zodat de lezer zelf een dicht moet creëren.
  Dank je wel
  groetjes
• bragt
  het gedicht voelt aan als gebeiteld, maar dan zonder platgetreden paden
  drebddronefish: Dat zou ook wel eens kunnen-)

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 10

Uitstekend: 4 stem(men), 67%
Goed: 2 stem(men), 33%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 6 stem(men)