naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

gedragen blazoen

door elze

de dag erna stilt, geen honger
die nog bindt het uur van gisteren
staat nog tijdloos in
jouw half geopende ogen

het graf van steen en omber
maken deze herfst ondraaglijk
maar ook somber, het grote weten
knaagt aan mijn boekenkast

te leven zonder is een grote last,
toch wandelt er nu in de kamer
weer een kleine wonder het

maakt dit seizoen gekleurder
dan de wind in de betekenis
van jouw gedragen blazoen

Dit gedicht gemaakt n.a.v. de dood van onze hond

feedback van andere lezers

• ivo
  vooral het respect voor wat je lief was blijft hangen in de werveling van woorden die op hun beurt gevoelens reflecteren ... mooi hoor
• warket
  Moest je die laatste zin niet geschreven hebben zou de context voor mij anders zijn.
• andremoortgat
  De last van 't leven is voor
  jou zeker minder met een viervoeter

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 5

Uitstekend: 2 stem(men), 67%
Goed: 1 stem(men), 33%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)