naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

doodstraf

door sabine

op zijn nek drukt
de last met vaste kracht
schuifelend op bloten voeten, naakt
is de weg korter dan terug

het schavot doemt op
houten geraamte, stalen pennen
het einde nadert
laatste adem inhalerend

in vogelvlucht schieten gedachten
als meeuwen over de thuishaven
de laatste loodjes wakker geschud
einde komt als een begin.

hakblok is licht eiken, glad
mijn moede hoofd ten ruste
zie en knipper nog eenmaal
voel alleen de vallend wind

feedback van andere lezers

• maartendeman
  mooie beschrijving, je neemt geen standpunt in, het gaat erom hoe men het beleeft, niet het waarom, misschien voor een volgend gedicht?
  sabine: houd ik in gedachten
  het waarom van de doodstraf...Poeh,
  
  groet Sabine
• vlinderman
  Zeer beschrijvend, afstandelijk, en wiens hoofd gaat er dan in godsnaam in de mand? Je doet vragen rijzen, Sabine, als dat jouw opzet was, knap gedaan. En anders ook.
  
  groet, Frans V.
  sabine: de doodstraf zou ALTIJD menig vraag moeten oproepen
  
  groet sabine