|
< terug
quid non mortalia pectora cogis
Vallend kwam ik je tegen,
hoog in de stratosfeer
dansend rond boeings
blinkende airbussen
je beschreef cirkels, loopings
in de ijle lucht ertussen.
Een bont gevlekte specht
kraaide vol gemaakt plezier
een arend barstte van
witheet venijn,
knapte naar ons
maar miste glansrijk
zijn roemloos doel.
Terwijl we zachtjes verder vielen
zwalpte ik lichtjes van koers
navigeerde tussen cumulus
en cyrrhus
kwam zo
nog steeds zwalpend
terug naar daar
waar een doffe smak
me vertelde
waar jij was
en ik
niet
en ik
je verder
moest laten
gaan.
feedback van andere lezers- RolandBergeys
het riemt stokt soms, maar ik vind het heel mooi!
stormvonk: dank je - Auda
Barstte, neen? "zijn roemloos doel" zou ik in één vers plaatsen. Vind dit erg knap geschreven. Mooi einde, is als het ware een duikvlucht die net voor de grond weer opgaat!
stormvonk: Je hebt gelijk, heb het al aangepast - rinka
Auda schreef al bijna alles wat ik wilde zeggen
je neemt me echt mee in de vlucht
in tegenstelling tot Auda gaat het voor mij níet op het laatste nippertje weer omhoog
maar blijft het plat op de grond liggen na een harde smak
stormvonk: Je begrijpt het dus - ERWEE
Hoger! - Lager!
stormvonk: Ja Walter - dichtduvel
Ik zal het zeggen Walter! Vind dit een heel creatief stukje. Jef
stormvonk: Laat maar komen grietje - mistral
het stormt en vonkt tot op de grond!
stormvonk: Heel mooi compliment, in dank aanvaard - SabineLuypaert
ik werd er wilkerig van maar dan die laatste strofe schrijnend mooi
ondervel hoor
brr
maar positief brr he
stormvonk: Dank je wel - gono
Ik moet de eerste vogel nog tegenkomen op een hoogte van 50 km!
We zullen maar zeggen: dichterlijke vrijheid hé?
Ik vind je gedicht even zwalpend als je val!
Maar toch een goed, omdat het beelden oproept!
stormvonk: Is ook geen documentaire hé, Cousteau aan de waterkant, en de vogels komen we onderweg tegen. grtz Dave :) - drebddronefish
De hoge vlucht genomen, moet zeker kunnen als dichter, het laat je ergens tussen impressie en surrealisme, mooi!
groetjes
stormvonk: bedankt voor de fb, tussen impressie en surrealisme is't aangenaam vertoeven. Vind mezelf meer en meer in de richting van magisch-surrealisme opschuivend - teevee
Was er nu eentje
van onder naar boven gevlogen
dan had ik gedacht
dit verhaal is zeker gelogen
stormvonk: bedankt - lin
Even samen vliegen, dan voorgoed achterlaten. Heel mooi. Alleen jammer van tweemaal zwalpen (is echt vlaams, vandaar dat het mij opviel). Ik zou er voor een van de twee een alternatief zoeken.
stormvonk: misschien, ik zal er nog eens over peinzen
|
