|
< terug
mijn papa is een held (4/4 SLOT)
'Hoe vaak mijn papa en ik niet in onze tuin of in het park deze bal naar elkaar hebben gegooid. Ik zou bij de profs spelen, zo goed vond hij mijn worp. Niet hier in klein België maar bij een of ander Amerikaanse baseballclub. New York , Los Angeles, Chicago…alles was mogelijk. Althans, dat zei hij me altijd. Hij zou komen kijken naar de finalewedstrijd en als trotse vader genieten van hoe mijn naam op het scorebord zou schitteren: LUCKY ONE!'
Hoe Luc zich die gesprekken met zijn vader herinnert, richt hij zich meteen tot de fles. Zijn ogen lopen vol van gemengde emoties maar ondanks dat moest Luc duidelijk nog iets weten.
'Wie ben jij nu, werkelijk? En dit keer alsjeblieft geen leugens of spelletjes meer! Vertel mij de waarheid. WIE…BEN…JIJ?' stelt hij uiterst kwaad maar nog beheerst.
'Luc, ik ben zo opgelucht dat je eindelijk de stap hebt gezet om terug te gaan naar je verleden. Een tijd die je veel te lang in een gesloten kist hebt gestopt, met zowel de goede als de mindere goede herinneringen. En eigenlijk is dat ook MIJN tijd, jonge man!'
'Pardon? Jouw tijd? Wat bazel je nu allemaal?' reageert Luc zeer razend.
'Luc, ik ben niet minder of meer dan jouw geweten. Ik ben je binnenste IK. Je onderbewustzijn dat spreekt, of zeg maar droomt, als het eenmaal donker is.'
'Mijn geweten, ha ha, laat me toch niet lachen. Heb je ze allemaal nog op een rij, zot!'
'O ja? Wie heeft het hier nu tegen een fles?'
Plots schiet Luc schiet uit zijn kram. Hij explodeert ter plaatse. Woedend dat hij is, schopt hij tegen alles wat voor zijn voeten ligt. Hij slaat met zijn armen in het rond en hier en daar vloekt hij op een manier die elke ouder verbiedt. Dan draait hij vliegensvlug rond zijn as en kijkt naar zijn juten zak. Zonder te aarzelen stapt hij er op af, grijpt het van de grond en schudt de zak helemaal leeg.
'Zo Lucky, heel mijn leven ligt nu op de grond! Ik heb geen geheimen meer. Niets is nog verborgen of verdrongen. Kijk eens hier, een fotokader van toen we thuis mijn verjaardag vierden. Ik werd twaalf jaar! Mama, papa, mijn zusje en ikzelf.
Wat hebben we hier nog liggen? O ja, dat daar. Een fietsbel! Die hing aan de fiets waarop papa me heeft leren rijden.' schreeuwt hij al kruipend over de harde grond.
Heel onverwacht valt zijn aandacht op een geplooide briefkaart. Hij gaat op handen en voeten daar naartoe, neemt deze van de grond en leunt tegen een pijler van de brug. Hij opent het kaartje en ineens barsten de tranen uit zijn ogen. Hij snikt, snottert als een klein kind en met trillende stem zegt hij: "Weet je Lucky, mijn papa, dat was pas een held.'
'Luc, ik vind het heel erg dat ik je moet onderbreken maar mijn vlam gaat zo uit, voel ik. Maar voor het zover is, wil ik je zeggen dat jij nog één wens mag doen.'
'Hoe, een wens doen? Echt waar?'
'Ik kan je papa helaas niet terugbrengen Luc, hoe graag ik dat ook zou willen..'
'Hoe doe ik dat dan?' vraagt hij terwijl hij opstaat en naar de fles wandelt.
'Neem me vast, roep je wens hardop en blaas mijn vlam uit.'
'Maar dan verlies ik jou!' roept Luc zeer verontwaardigd en bang.
'Neen, ik ben altijd bij je geweest en dat zal niet veranderen. Morgen is een nieuwe dag. Een nieuw begin Luc. Keer terug naar je warme nest. Je familie mist je vreselijk.'
Luc tilt de fles van de grond, kust hem een dank je wel en voor hij de vlam uitblaast, zegt hij: 'Ik wens elk kind een held van een papa toe.'
___________________________________________________________________________
we repeteren wekelijks een drietal uren en het mooie aan theater is de lijn van het verhaal te volgen maar niet vast te houden aan bepaalde beelden of boodschappen. en de extra dimensie die in de geschreven taal niet te zien is, zijn decor, kleding, stemgeluiden, muziek, rekwisieten ...
feedback van andere lezers- tessy
Prachtig Jamal, ik word er stil van, zie de kindjes in gedachten al genieten.
Heerlijk voor je om dit te kunnen doen.
groetjes
Tessy - Mistaker
Echt een heel fijn verhaal!
Liefs,
Greta
- henny
Heel mooi einde en ik heb het heel graag gelezen. Ik denk dat het een heel mooi toneelstuk gaat worden. (y) - b_engel
SLIK
een held van een papa
Ontroerend mooi
ik dacht het niet te lezen en te komen kijken naar de opvoering maar ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen...
liefs
(mijn vader heet Luc)
|
