Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (26)
Het bezoekje van mijn moeder was geheel onverwacht gekomen, en toen ze de wodka opmerkte op het salontafeltje vuurde ze een ellenlange preek op me af over het niet mogen drinken van sterke drank in de ochtend. Ik knikte, gaf haar gelijk, excuseerde me en bedankte haar voor het potje eten dat ze me vanuit de goedheid van haar hart komen schenken was. Eens ze de deur uit was, zette ik de teut van de wodkafles terug aan mijn lippen.
Wat later op de dag nam ik het besluit om naar buiten te trekken. Ik had er geen flauw benul van waar ik heen wilde maar de broeierige namiddaghitte was binnenshuis inmiddels ondraaglijk geworden, mijn flat omtoverend tot een helse sauna die elke bloeddruppel in mijn aders dreigde te verdampen als ik er nog lang vertoefde. Bovendien had ik nog een storting tegoed van dat bedrijf dat me anderhalve week geleden de bons had gegeven omdat ik zoals gebruikelijk mijn mond niet had kunnen houden tegen het plaatselijke gezag - braafjes jaknikken was nu eenmaal mijn ding niet - en ik veronderstelde dat het geld inmiddels wel op mijn rekening zou staan. Het zou me natuurlijk nog steeds niet genoeg opleveren om de achterstallige huur te kunnen ophoesten maar het bracht me er in elk geval weer een stapje dichterbij. Eens ik de trap afgedaald was naar het gelijkvloers stond me een hoogst onprettige verassing te wachten in de vorm van de huisbaas, die het op de een of andere manier geroken moet hebben dat ik van plan was om buitenshuis te trekken. Hij woonde vlak naast de trap, dus ik moest altijd langs dat hol waar hij woonde passeren als ik ergens heen wilde en Steiner had jammer genoeg voor mezelf de gave om steeds te weten wanneer ik aantocht was waardoor hij me vaak als een hongerige wolf stond op te wachten.
'Meneer Onraedt,' zei hij met zijn scherpe, snijdende stem, 'hoe is het met de huur? U weet toch dat de extra maand tijd die ik je gegeven heb bijna achter de rug is?' Hij stond kaarsrecht met een dreigende blik in zijn ogen, de armen gekruist, de schouders recht en zijn borstkas parmantig vooruit gestoken alsof iemand een gigantische lul in zijn kont had geramd waarvan hij het gevoel met een soort bureaucratische discipline in de hand probeerde te houden. Hij leek wel een standbeeld zoals hij daar stond, met versteende gelaatsrekken en enkele diepe, autoritaire huidplooien in zijn stompe voorhoofd. Een uitstekende Gestapo-officier zou het geweest zijn.
'Ik ben ermee bezig,' antwoordde ik na een kort weifelen. Door het ledigen van de fles wodka was ik te dronken geworden om met die halve nazi in de clinch te gaan waardoor ik hem probeerde af te schepen door kortaf te doen.
'Ermee bezig?' herhaalde hij terwijl hij zijn donkere wenkbrauwen fronste, 'dat hoop ik ten zeerste. Anders vrees ik dat er consequenties zullen komen.' De wijze waarop hij het woord 'consequenties' van zijn droge lippen liet rollen benadrukte zijn vastberadenheid om me eruit te trappen als ik zijn wens niet tegemoet zou komen.
'Het is al goed, jongen,' zei ik zuchtend, 'maak je maar geen zorgen. Binnen een maand lig je in je geliefde goud te rollen.'
'Dus je zal het voor mekaar krijgen?' vroeg hij, een hoopvolle ondertoon in zijn woorden.
'Al moet ik er een achtjarige voor kidnappen en losgeld eisen.'
Hij fronste nogmaals de wenkbrauwen. 'Dit is niet de tijd om grapjes te maken, jongeman. Je bevind je in een ernstige situatie.'
Ik had er het schurft aan als hij me 'jongeman' noemde. Ik was het natuurlijk wel maar hij zei het steeds op die typische hoogharige manier van hem, alsof hij God de vader zelf was; iets wat hij maar beter niet probeerde te zijn in mijn gezelschap want tussen mezelf en God boterde het al lang niet meer. Voor een deel had dat misschien wel wat te maken met het feit dat ik boter altijd al een verschrikkelijk smeersel gevonden had maar in mijn hoofd herbergden zich wel meerdere redenen waarom ik de heilige rijstpapvreter een vuistslag wilde toedienen. Ook al zou ik op en dag sterven en in de hel belanden - iets waar ik weinig twijfels over koesterde - ooit zou ik de schepper te pakken krijgen, al moest ik vanuit het diepste punt van de onderwereld naar de hemel klimmen, mijn wraak zou door geen aardse of onaardse macht tegen te houden zijn. Wie hierin niet met me was, was tegen me.
feedback van andere lezers- killea
Superb as always, Bert
xxx
j
Mephistopheles: Thankfull for your time and attention, als always
xxx - Mistaker
Genoten!
Er komen nu wel herinneringen bovendrijven aan mijn gestoorde huisbazin die mij beschuldigde van diefstal van o.a. koffiefilters en overal in huis briefjes ophing waarin mijn verderfelijke aard werd beschreven...
Groet,
Greta
Mephistopheles: Leuke huisbazin heb jij gehad. Inmiddels woon ik niet meer in dat gebouw van Steiner. Mijn nieuwe huisbazen zijn aangename mensen, maar ik heb dan ook altijd de huur tijdig betaald... - jack
Jongeman! Het woord hoogharig bestaat niet bij mijn weten! ;) Ik kan er me nochtans vanalles bij voorstellen.
En "ook al zou ik op EEn dag..."
Misschien moet je eens uitweiden over de redenen waarom het niet botert tussen jou en de grote rijstpapvreter (érg geslaagde uitdrukking).
Mephistopheles: Hoogharig = hoogharTig, uiteraard. Blijkbaar een lettertje die aan mijn typende vingers ontsnapt is. En die 'en dag' is natuurlijk 'een dag'.
De reden waarom de rijstpapvreter en ik geen vrienden zijn is een hééééééééél lang verhaal. Hij heeft het o.a. nooit kunnen verkroppen dat ik een 'fuck me Jesus' longsleeve van Marduk gedragen heb... - Vansion
moederbezoekje kort uitgevallen
uitbreiden of schrappen (denk ik nu zo)
hihihihi "hoogharig" gewéldig, jongeman...
euhm - goed deel voo de rest - ik verw8 het vervolg
Mephistopheles: Hoogharig moest uiteraard hoogharTig zijn. Pff...die typfoutjes altijd. Inmiddels weet je wel dat dat technisch gedoe mij geen fluit interesseert.
Dat moederbezoekje heb ik eigenlijk een ganse pagina dialoog over geschreven, het was alleen waardeloos en ik voelde er niet veel voor om het te herschrijven, vandaar dat het zo kort is. Ben al vijf dagen aant drinken An, momenteel geen zin in al dat gedoe - henny
Moeder die komt preken en dan de huisbaar er achter aan. Het was zijn dagje niet.
Vrij boven aan. verassing, verrassing.
Mephistopheles: Nee, 't was mijn dagje niet. Ik heb dat wel vaker. Soms wekenlang dat alles op wieltjes loopt en dan plots zit er zo'n dagje tussen waarop alles misloopt. . - tessy
Nog steeds heel leuk om volgen
Mephistopheles: Nog steeds leuk om het te schrijven,
Gr. - Magdalena
ik geef het eventjes op om te wachten tot ik meer tijd heb om alles van a tot z te lezen: er komt voorlopig geen tijd. 'T zal moeten wachten tot dit een boek wordt dat op de trein kan gelezen worden :)
xxxx
Mephistopheles: Ik zie dat je nog eens in mijn vieze verhaaltjes gekeken hebt...dat ik er een boek uitkrijg weet ik niet. Dat hangt ervan af hoe dom en gek de uitgever is.
Tja, tijd. Mensen zeggen dat het de beste leermeester is, maar waarom vermoord hij dan al zijn leerlingen?
Treuin - dus géén auto? Houden zo. Ik heb de pest aan auto's. - jan
heel vervelend zo'n dag..
ik heb toch weer genoten van jouw miserie!
grts
Mephistopheles: Zozo, leedvermaak hé? - arwenn
hum... laat iker maar verder niet over nadenken met die lul in de kont van je huisbaas... gatsie...
en heb je echt zo'n haat aan god ja? Ach, het kan ook wienig anders, aangezien je de pest aan praktisch alles hebt;)
XX', Arwenn
Mephistopheles: Ik heb niet de pest aan praktisch alles, er zijn veel dingen die ik leuk vind ik. Alleen ben ik nogal snel geneigd om te schrijven over de dingen die me op de zenuwen werken. Is goede therapie, en heel wat goedkoper dan een psychiater.
gr. - koyaanisqatsi
En dan nog een G.W. Bushquote als afsluiter ook! Onraedt, jongen, met jou loopt het nog eens slecht af!
Mephistopheles: Ik dweep nochtans nooit met dat republikeinse zwijn. De democraten werken me ook op de zenuwen maar Hilary Clinton is ondanks haar leeftijd altijd welkom om me eens een nachtelijk bezoekje te komen brengen - manono
Het bezoek van de moeder lijkt me ook irrelevant.
Mephistopheles: Had geen inspiratie wat dat schrijven over het moederbezoek betreft, vandaar dat het zo kort uitgevallen is. In de definitieve versie laat ik het weg
|
