|
< terug
Paarse luchten 2
2
"Na de dood van haar moeder, Thekla was toen pas vier jaar. Trok haar vader samen met haar het bos in, waar hij zich een schamele hut bouwde. Daar ging hij met Thekla wonen, ver weg van de bewoonde wereld. De grond en ook de gebouwen waren van Thekla's grootouders, maar niet in die staat waarin ze zich nu bevinden, dat begrijpt u ook wel, hé, zei Jeffrey lachend en vervolgde; doordat zij bij haar vader zo klein behuisd leefde, kon zij zich later niet thuis voelen in dit immense huis dat van haar grootouders was. Ze nam daardoor later ook haar intrek in de daarnaast staande veranda, een bekrompenheid waarin ze zich gelukkig voelde. Als Thekla met me aan het vertellen was dan zaten we meestal op een bank die ik ooit voor haar ineen timmerde en hier, Jeffrey liep naar een denkbeeldige plaats en wees met een klein gebaar waar die bank vroeger stond, gestaan heeft. Ze kon uren over de van alles en nog wat spreken en waarlijk dan hing ik aan haar lippen. Thekla kende elke vogel, boom of struik, maar de schaduwzijden zoals de vraatzuchtige vos ook. Hij richtte meermaals een bloedbad aan onder haar kippen en konijnen". In de wintermaanden zag je de oude bijna nooit buiten dan schreef ze naar mensen die ooit bij haar op bezoek waren geweest. Meestal waren dat ouderen die allerlei kwaaltjes lieten behandelen met kruiden die ze voor hen samenstelde. Als je zag wat voor een mooi schrift dat ze had, kon je niet geloven dat ze bijna nooit de school bezocht. Dat schrijven moet ze dan toch van haar vader geleerd hebben, ik heb haar dat ook nooit gevraagd".
De jonge vrouw en haar begeleiders vroegen Jeffrey om ergens plaats te kunnen nemen, de journaliste omdat haar arm krampen vertoonde, en de jonge man omdat hij moe werd van het staan. Jeffrey schudde bijna onmerkbaar met het hoofd en vroeg zich af uit welke zachte houtsoort ze dan wel gesneden waren. Het landleven maakte de mens sterk, maar deze kerel werd zelf moe van de landlucht. Het drietal trok het witgekalkte huis binnen waar nog alles zo stond als dat de vroegere bewoners het achter lieten. De lucht binnen was vochtig en het rook muffig zoals een huis nu eenmaal ruikt als het al langere tijd onbewoond heeft gestaan. Alles wees er op dat het vertrek van de vroegere bewoners nogal chaotisch verlopen moest zijn. Er werden stoelen om gestoten en in de linkerhoek zagen de bezoekers glasscherven overal lagen papieren in het rond hier en daar gegarneerd door muizenkeutels. Vlak bij de voordeur lag het uitgedroogde kadaver van een kiekendief. Dit was een janboel van jewelste en de jonge vrouw vond het maar niets om binnen verder te gaan met opnemen van dit verhaal. Daarom ook dat Jeffrey de oude bank die voor het huis staat met een bezem van het loof ontdeed en met een zakdoek het resterende vuil weg veegde."Zie zo, dat zal dan wel een stuk gemakkelijker praten zijn". De jonge vrouw zette zich als eerste en vroeg waarom er niemand meer hier wonen wilde. " Kan het zijn dat het hier spookt? We hebben zoiets gehoord en zijn daarom ook hier naar toe getrokken om achter de waarheid, ze stak haar beide handen hoog en maakte een knipperend gebaar, te komen. Naar het schijnt moet dit al meer dan vijftig jaar zo gaan, is't niet"?
feedback van andere lezers- hettie35
Ik wordt nieuwsgierig dus door naar het volgende deel.
Groetjes Hettie
Hoeselaar: Ik wens je veel leesgenot
Willy - GoNo2
Kijk uit naar volgende verhaaltje
Hoeselaar: Dank je wel leuk dat je alweer ontdekte
Willy - Ghislaine
Op naar het volgende deel Hoeselaar.
Hoeselaar: Het werd ook tijd dat ik weer eens aan de gang schoot
Willy - miepe
ik weet dat je een mooi verhaal weet te vertellen, Hoes, maar het leest niet zo gemakkelijk.
ik stuur je wat bijsleuteldingen. je doet er mee wat je wil!
wou het gewoon wat vlotter laten lezen
Hoeselaar: Dank je wel leuk dat je me las
Willy - tessy
Schiet maar verder in de gang,ik zal het graag lezen.
Hoeselaar: Ben daar al met bezig Tessy, je ziet ik houd woord.
Bedankt dat je me bezocht en een uitstekend achterliet
Willy - Mistaker
Prettig verhaal. Verder eens met Miepe.
Groet,
Greta (ik loop een beetje achter met lezen maar ga het z.s.m. inhalen)
Hoeselaar: Leuk dat je me las
Willy
|
