writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Dolle gekruisigden (80)

door Mephistopheles

Hij negeerde me verder en begon aan zijn werkzaamheden achter de toog, enkele glazen met bier vullend op een erg gehaast tempo, alsof er brandnetels in zijn onderbroek zaten en hij erg zijn best moest doen om het leed van zijn nageslachtkweker het hoofd te bieden. Het bier dat hij getapt had bevatte overigens te veel schuim, bijna een vijfde van het glas, en toen die twee klojo's aan wie hij zonet de bestelling geschonken had hem daar in vriendelijke bewoordingen op wezen ontplofte hij zowaar. 'Stelletje ondankbaren' hoorde ik hem klagen, 'jullie drinken deze maar leeg!' Hij zette de glazen hard neer op het tafeltje waar het duo gezeteld was en maakte hen in weinig bewoordingen duidelijk waar ze hun beklag konden steken. Daarna keerde hij terug naar zijn toog, om de volgende bestellende klant van dienst te zijn.

Na dit voorval nam ik plaats op het terras, waar een aantal oude bekenden gezeteld waren van wie ik misschien wel wat losgepeuterd kreeg. Ed, die me opmerkte en er nog even ongezond uitzag sinds de laatste keer dat ik hem gezien had was het blijkbaar niet ontgaan dat mijn bestelling geweigerd was.
'Tegen de lamp gelopen hé deze keer,' zei hij terwijl hij gniffelend over zijn baard streek.
'Eerder de lamp die naar mijn kop geknikkerd werd,' antwoordde ik.
'En hoe voel je je nu?'
'Als een lichtend voorbeeld voor wanbetalers.'
'Waarom betaal je hem dat geld gewoon niet?' vroeg Ed, 'hij gaat het je moeilijk blijven maken als je hem zijn zin niet geeft.'
'Ik heb zo de indruk dat hij het vandaag weer iedereen aan het moeilijk maken is.'
'Zwijg me erover. Hij gaat behoorlijk tekeer als hij te veel van dat spul van hem gezopen heeft. Gisteren zat-ie tegen zichzelf te praten.'
'Wat had hij te vertellen?'
'Niets dat onmiddellijk verstaanbaar was,' antwoordde Ed, 'je weet wel, bezopen wartaal waar ze van hier tot in Peking geen snars van begrijpen.'
'Dat zijn ze gewoon in Peking. Heb je dat Chinees wel al eens gehoord? Daar verstaat niemand elkaar.'
'Een hamburger bestellen zal er wel geen fluitje van een cent zijn,' zei Ed.

Kort daarop verscheen Fred, opnieuw met bier voor klanten die besteld hadden, opnieuw met veel te veel schuim. Ze deden hun beklag maar kregen dezelfde behandeling als het voorgaande duo dat het aangedurfd had om zijn bediening te bekritiseren. Daarna verdween hij weer naar binnen, wederom zijn cliënteel vervloekend onder het gegrinnik van vele aanwezigen die met volle teugen genoten van het gebruikelijke namiddagspektakel dat de Sherlock te bieden had.

'Zie je wat ik bedoel?' vervolgde Ed, 'hij zuipt zodanig veel jenever dat hij het nauwelijks nog aankan om het café draaiende te houden. Hij tapt pinten met te veel schuim, rekent de helft van de tijd of te veel of te weinig aan en scheld in de tussentijd iedereen die het aandurft om erover te klagen verrot. Zijn adem heeft een geur waar zelfs de Russen het benauwd van zouden krijgen.'
'Dat weet ik zo nog niet,' reageerde ik, 'de Russen mag je niet onderschatten. Ik denk dat je die lui nog zo snel niet de stuipen op het lijf jaagt. Zeker niet na al dat vervelende gelul van Tolstoj. Ze zijn daar wel wat gewend.'
'Die Russische winters wil ik in elk geval niet meemaken,' zei Ed, 'hoewel ik een aantal vrouwen gekend heb die nog veel kouder waren.'
'Ik ken er een aantal die nog heter zijn dan de zon, maar in tegenstelling tot hoe dat klinkt en wat het je misschien doet denken was het bij nadere ondervinding toch maar een erg spijtige ervaring.'

We doodden de tijd door er op los te ratelen zoals vrienden dat hoorden te doen wanneer ze geen gegronde reden hadden om ruzie te maken of mekaars lief af te pakken. De lucht bleef ondertussen blauw en de zon bleef maar schijnen, alsof de bewegingen bevroren waren en de beweeglijkheid van de tijd zich afspeelde in de onbeweeglijkheid van een dichtgevroren moment. Alles was rustig en ingetogen, zonder al dat bruisende pathos dat je soms aan de oppervlakte kon voelen sidderen maar zich nooit volledig liet waarnemen. Geen geurendans van uitgemolken zuurstof en dichtgevroren stemmen in de lucht maar iets lichter en transparanter, iets dat dromerig aanvoelde, alsof je met je naakte lichaam op een zacht tapijt lag boven een hemel met warme en open armen; en tussen de strelingen in van het zachte stof knetterde de lont verder als in een groots bewierookt vuur dat aan het uiteinde van een dergelijk moment stond.

 

feedback van andere lezers

  • Magdalena
    yes
    YES!!
    yes.... :):):)

    ik wist dat niet, dat van vrienden die ruzie maken en elkaars lief afpakken???
    Is dat waarheid, de pure waarheid????
    Mephistopheles: Hahaha nee dat is de pure waarheid niet. Het kwam er gewoon zo uit, eerder spottend van bedoeling daar naar waarheid bedacht. Voor sommigen geld het misschien wel.
    Ik zal die punten eens moeten gaan tellen vrees ik
  • GoNo2
    Ja, natuurlijk is dat de waarheid, de enige echte waarheid, zo helpe mij....
    Mephistopheles: Ja maar het enige alternatief daartegen is vrouw worden en dat zie ik eerlijk gezegd niet zitten. Het zou een verspilling van geld zijn ook want 'k heb net scheergerief gekocht
  • jan
    wodka is heeeel gezond, er zitten namelijk geen kleurstoffen waar je hoofdpijn van krijgt:-)

    grtzz
    Mephistopheles: Oftewel het gewoon bij plat water houden. Dat is ook niet slecht
  • jack
    Nochtans zijn de pijnlijkste katers de vodka-katers, jan! Allee bij mij toch.
    Knap stuk, vooral de laatste paragraaf springt eruit.
    Verder kan ik niet veel zinnigs bedenken vandaag :-)
    Mephistopheles: De pijnlijkste katers die ik ken zijn diegenen die me in de armen krassen met hun scherpe nageltje
    Die laatste paragraaf voelt niet af aan vind ik. Er moet nog iets bij, het stopt te plots, niet echt tevreden over eigenlijk.
  • koyaanisqatsi
    Over vodka-katers: één keer zo bezopen van dat spul geweest, dat ik het nooit meer heb aangeraakt. Hoofdpijn was toen het "understatement of the year". Leek verdorie alsof ze mijn schedel continu aan het uiteensplijten waren met een botte beitel.
    Voor de rest: even graag en met de glimlach gelezen als de rest.
    Santé!
    Mephistopheles: Een half glas visolie leegdrinken. Dat doet wonderen, al smaakt het niet zo best
  • Mistaker
    Kater na goedkope wijn genre chateau koppijn is ook erg...

    Groet,
    Greta
    Mephistopheles: Of met je voorhoofd tegen de deur botsen, daar kan je ook behoorlijk wat koppijn van hebben
  • henny
    Zeker het laatste stukje vond ik geweldig geschreven.
    Mephistopheles: Dankjewel
  • manono
    Jij hoeft geen gedichten te schrijven. Die zitten in je proza.
    Schitterend!
    Mephistopheles: schreef vroeger wel eens gedichten maar dat lukt me niet zo goed meer
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .