Volg ons op facebook
|
< terug
408
Stan Lauryssens stond meteen swingend rond het Antwerpse Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te hossen toen ik hem daar onlangs, tijdens ZuiderZinnen 2009, het nieuws meegaf dat ik eerstdaags als collega te vinden zal zijn, in dezelfde hal waar hij alreeds sedert jaren een vaste plek heeft op de stand van Manteau, Standaard Uitgeverij.
Bob Van Laerhoven, die beter dan wie ook weet hoe de waarheid te verbergen in de leugen, liep, als in extase door de Gentse Veldstraat, na mijn telefoontje betreffende mijn opwachting in de Antwerp Expo op de data waar ik zijn aandacht op vestigde.
Herman Brusselmans beloofde mij z'n haar nog een stuk in lengte te laten toenemen. Vier centimeter zal er bijkomen. Tijdens de eerste week van november zullen we kunnen vaststellen hoe ver het daarmee staat.
In zijn reply op mijn mail betreffende de tijding van mijn aanwezigheid op de Boekenbeurs 2009 als collega-scribent las ik:
Beste ERWEE, super! Cool vent! Ik heb het altijd geweten. Evenals mijn formidabele lieve vrouw, Tania De Metsenaere, die momenteel hard doende is de vuilzakken naar beneden te dragen. Was zij het immers niet die, nu al enkele jaren geleden de uitspraak wereldkundig maakte: 'Die ERWEE, 't is een ferme kadee, hij telt gewoon voor twee. Misschien mogen we wel eens een keer in zijn appartement in de Stad aan Zee.'
Ik op 7 maart 2008 naar de Arteveldestede om de presentatie van zijn roman TOOS mee te beleven. In de coulissen heb ik Tania toevertrouwd: 'Die trip naar dat appartement en de Oostendse zee, voor mij is dat oké!'
Nog zo'n enthousiasteling bij het vernemen van het item was Louis Van
Dievel. Hij liep wild shakend z'n modeste Kalmthoutse villa uit, maar had de pech om zodoende tegen de metalen omheining aan te botsen die zijn optrek beschermd tegen mogelijke indringers van buitenuit.
Met als gevolg dat Louis gedurende anderhalve week op de redactie.be toegekomen is met een blauw-paarse linkerwang, daar ook tijdelijk een immobiele arm, de rechtse, aan over gehouden heeft plus een openliggend scheenbeen.
Saskia De Coster is stante pede een vrolijke klok beginnen luiden. Voorafgegaan door een gejuich waar haar strikt persoonlijke straat, de stad, de regio, kortom, de wereld zoals ie is, niet van terughad. Daar kwam zelfs een polonaise van. Evenwel werd dat direct een alarmbel toen ik haar het voorstel deed om na een dagje signeren samen, rustig onder elkaar, eerst nog de bloemetjes stevig buiten te zetten, en vervolgens ook maar een stuk dieper op bepaalde dingen des levens in te gaan. De schrijfster bleek voor vier minuten, zesendertig seconden en achtentwintig honderdsten het noorden kwijt te zijn.
'Vergeet dat 'dieper' maar ERWEE,' zei ze dan, 'na zo'n signeersessie zal de jeuk mij geheel ontbreken.' Streng maande Saskia mij tevens aan om na die kernachtige uitspraak eerst mijn tenen te gaan uitkuisen om vervolgens in een beweging ook mijn mond maar te spoelen met zeep.
Met andere woorden: op woensdag 4, vrijdag 6 en woensdag 11 november zal ik, ERWEE, telkens van 14 tot 16 uur, aanwezig zijn op de Boekenbeurs in de Antwerp Expo. Jan Willems, uitgever van mijn nonsensikaal-autobiografisch-fictieve novelle, heeft zich grandioos ingespannen om daar een stand te hebben, te vinden in hal 4, op het nummer 408. Onder de noemer WriteHi(s)story. Of is dat nu WriteHis(s)tory?
Uiteraard is daar heel lezend Vlaanderen van harte welkom. Op minder drukke momenten, die meestal eveneens deel uitmaken van zo'n bijeenkomst, zal ik mij onledig houden door links en rechts een beetje te gaan lullen, (met de Stan Lauryssens), te ouwehoeren, (met den Bob Van Laerhoven), Tania De Metsenaere drie zedige kussen te offreren en met Herman Brusselmans, haar pennende echtgenoot, die aldoor sneller schrijft dan ik hem lezen kan, zal er voorzeker gecauseerd worden over hoe zo'n Saskia De Coster achterwaarts in de poes genaaid kan worden.
Wie evenwel achter de inhoud van *Verzonnen Waarheden* wil komen: nogmaals van harte welkom op stand 408. Jan Willems heeft mij telefonisch toevertrouwd om elke bezoeker een fles Cava aan te reiken. Meer bepaald van het huis *Castell del Real Tesoro* Een uitgelezen Brut, gemaakt van de druiven Macabeo, Parellada en Xarel-lo. Deze godendrank heeft twaalf tot achttien maanden op fles gerijpt. De strogele kleur en de lekkere fijne bubbels vormen een kraagje en heerlijke aroma's, meegegeven door de jonge druiven, zorgen voor een zeer goede verhouding van zuren en zoet in de mond. Bij deze mag het geweten zijn: Jan is een kenner.
Wie bovendien mijn strikt persoonlijke, nonsensikaal-autobiografisch-fictieve novelle mee huiswaarts neemt, voor de kopende bezoekers dus, laat dit duidelijk wezen: met het grootste plezier zal ik voor deze lezers graag een Spaghetti Bolognaise ŕ la ERWEE toebereiden. Als dat geen stunt is, weet ik het ook niet meer. En ik weet zo-wie-zo al niet veel. Laat dat geweten zijn.
feedback van andere lezers- GoNo2
Ik vind dat Jan Willems vrijkaarten zou moeten verloten, een klein gebaar naar de schrijvers/ dichters toe.
ERWEE: Nee! 't Wordt cava. Pun t uit, flessen leeg.
Maar U komt toch oooooooooooooooooooooook?
Bedankt voor de lezing!
|
