writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

warme herinnering

door sabine

Het aanbouwtje dat bij ons nieuwe huis aanzit is een klein verfloos houten gebouwtje. Er zit slechts 1 klein raampje naast de deur. De deur zie je bijna niet want naast de deur staat een enorme plataan die zulke dikke overhangende takken heeft die tot op de grond hangen en zodoende de deur geheel aan je zicht onttrekt. Mijn ouders hebben al onze spulletjes die nog geen plaats hebben gekregen daar even gestald, dat komt later wel hadden ze gezegd.
Tot aan het grauw grijze plafond, die nodig een verfje nodig had, staan de dozen, kratten en boxen vol met herinneringen en emoties.
Ik kan me er nog net tussen door wurmen. Een half jaar geleden had dat niet gekund toen was ik zeker 30 kilo zwaarder en een stukje breder.
Kijk nou, daar aan de wand op die roestige oude stelling, die de vorige bewoner had laten staan, stond het kleine bruingele koffertje dat ik gekregen had op mijn 6e verjaardag van mijn tante Greet.
Ik pakte het koffertje en vleide me neer tegen een grote kist waar met een dikke rode stift op geschreven stond: motor en scooter onderdelen. Die waren van mijn vader die daar, tot ongenoegen van mijn moeder, een levende handel in dreef.
Ik zette het koffertje op mijn schoot en deed de klein roestige slotjes open. Toen ik de inhoud zag gingen mijn gedachten terug naar mijn knusse kleine warme slaapkamertje waar ik me in het vorige huis zo in thuis had gevoeld.
De muren waren bekleed met lichtblauwe wandplaten waar ik her en der vuurrode bloemen met een zuignap op had geplakt.
Het plafond was helder wit gesausd en in het midden hing een knalgele
hanglamp met een papieren kap waar levendige konijntjes op rond sprongen.
Op de grond lag een …….
"Sasika, waar zit je toch" hoorde ik mijn moeder roepen, "we gaan eten".
"Jammer dacht ik", en legde vlug mijn koffertje weer terug.
"Morgen nog maar eens terug komen" zei ik hardop tegen mezelf.


 

feedback van andere lezers

  • geertje
    een verhaal vol details...
    een kolfje naar mijn hand
    lieflijk beschreven, ik wacht op een vervolg (?)
    knuff
    groetjes
    sabine: was ook eingelijk bedoeld als begin van een lang verhaal
    dat ik 2 jaar gleden ben begonnen
    maar niet verder gekomen is tot nu toe.

    groet en hugy
  • JanWillems
    leuk! maak maar snel een vervolg. Jan
    sabine: dankie, ga me best doen

    groet
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .