|
< terug
Troep in de literaire stroom
Hij is er zich van bewust, dat hij wellicht nooit hoge toppen zal scheren in het besloten kringetje van iiteraire hoogstandjes in de virtuele gedichten- en schrijverswereld. Maar als een echte doorbijter, eigen aan het sterrenbeeld 'stier', wil hij niet opgeven. Dat staat niet in z'n woordenboek. Hij ploetert en wroet zich doorheen het alfabet, om die zinnen op z'n scherm te toveren, die de weinige lezers verstomd zullen doen staan om zoveel spitsvondigheid. Volwaardige volzinnen met een overdaad aan bijnaamwoorden. Die het lezen tot een ware marteling maken en hem een aureooltje zullen geven van een superieure intelligentie gedragen op filosofische doordenkertjes.
Hij leest en herleest de stroom van gedichten, die dagelijks de revue passeren. 't Is zo'n beetje als het waterzuiveringstation aan de Zenne. Er drijft veel troep op de literaire rivier. Hij vraagt zich af of degenen die hier schrijven en dichten zich echt rekenen tot het schrijvers/dichtersgild. Of schreeuwen ze gewoon om een beetje aandacht? Het is aan weinigen gegeven om te blijven boeien, laat staan dat men elke dag een gedicht of een verhaaltje uit z'n mouw kan schudden. Zelfs de grootste dichters en schrijvers kunnen dat niet en die schrijven dan nog om den brode. Of je moet natuurlijk een supertalent zijn. Een soort van Mozart onder de schrijvers die ook dichten. Bedenkt waar hij zichzelve zou plaatsen. Op 't hoogste schavot? Maar het woord schavot roept bij hem herinneringen op uit de geschiedenislessen. Meestal eindigend op woorden zoals dood, onthoofding, galg en nog wat van die lugubere associaties. Lauwerkrans daarentegen…Gelauwerd worden door z'n medemensen om de prestatie die hij gepresteerd heeft, lijkt hem wel wat. Klinkt ook stukken beter.
Maar wie gaat hem lauweren? Wie heeft die geloofwaardige autoriteit om te zeggen dat hij goed is in 't schrijven en 't dichten? Moest er geen programma als 'WORD' bestaan, die alles correcteert wat men schrijft, er zouden nogal wat van die pseudo-schrijverkes en dichterkes door de mand vallen. Dat valt ook af te leiden als men er sommige van die weldoordachte feedbackjes op na leest. Die soms een aanfluiting zijn van de meest voor de handliggende elementaire spellingsregels. En spelregels ook.
Want schrijven en dichten is ook een spel. Een solo-spel. Een tijdverdrijf dat men al beoefende sedert men tot de conclussie kwam, dat men de geschiedenis beter kon opschrijven voor 't roemrijke nageslacht. Om het latere beroep van archeoloog toch nog een beetje aantrekkelijk te maken. Want de mensheid is nog altijd op zoek naar z'n oorsprong. In 't verleden, heden en toekomst. Dat er hier miljoenen jaren geleden dinosaurussen, brontosaurussen en nog een pak tyranusaurus rexen rondliepen, is goed om te weten hé? Dat de aarde eerst flink opwarmde om daarna plots af te koelen, is een gegeven dat ze kunnen gebruiken op één of andere geldverslindene klimaattop. Maar 't is ook iets waar menig dichter een gedicht kan over schrijven. Een filosofische gedicht met veel martelbijnaamwoorden. Maar ere wie ere toekomt, besluit hij. Er zijn er die hij graag en veel leest. Die lak hebben aan de plaats die ze eventueel zullen bekleden in de ratings. Die niet om de vijf minuten komen kijken of er al reacties zijn op hun pareltjes van weldoordachte, kunstzinnig in elkaar gevlochten dichterlijke ontboezemingen.
Hij zal het nieuwe jaar goed beginnen, neemt zich voor alleen nog te reageren als het echt uitstekend is. 't Zal hem een pak tijd schelen. Tijd die hij kan gebruiken om z'n eigen wangedrochten op usb-stick te zetten. Want zeg nu zelf, als je dit allemaal leest, krijg je dan de neiging niet om te kotsen om zoveel grootheidswaanzin van een benepen dichterke die zich ook schrijver heet? Ik alvast wel, niet in het minst omdat ik de auteur van dit verhaal een beetje ken hé? Maar luisteren doet hij toch niet, daarvoor is z'n sarcasme en cynisme te groot. Hij waant zich ver verheven boven iedereen, maar als hij in de vrieskou uitglijdt is z'n verhevenheid een heel stukje lager. Hij ziet dan plots z'n zelf toegekende status verdwijnen, samen met de vuile sneeuw in 't rioolputteke. Maar opgeven staat niet in z'n woordenboek hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- manono
Ik denk dat jij klaar gestoomd bent om uit te breken. Heel gezond! Om een fase zachtjes af te sluiten en een ferme stap te zetten in iets nieuw. Doe het dan! Je hebt genoeg creativiteit en een kostuum kan je altijd effe gaan lenen of huren. Ga niet weg maar neem afstand. Begrijp me niet verkeerd,hé.
Uitstekend is dit voor mij. 'Corrigeert' is een peanuts opmerking.
Het is niet gemakkelijk om feedback te geven.
GoNo2: Bewust gekozen voor correcteert... - badstop
Je kan altijd nog iets nuttigs gaan doen.
Het rioolputteke leegscheppen bijvoorbeeld. Dit is een gekend Nederlands gezegde, mijn excuses daarvoor.
GoNo2: Je mag me komen helpen? - silvia
zeker niet opgeven, dat zou te gemakkelijk zijn hé :-)
GoNo2: 't Is een verhaaltje hé? - Ghislaine
Voor ik aan jouw talent kom Gono, vloeit er nog heel veel water in het Scheld. Blijf jij maar lekker je rebelse zelfve. Ik lees je veel te graag. Uitstekend is te weinig voor je, dus maak ik er
Masterart van.
GoNo2: Bedankt, maar iedereen heeft hier talent hé?
|
