|
< terug
Linda's vader
Linda's vader was een zachtaardige en heel knappe man. Hij was groot en gespierd. Zijn ogen waren felblauw met fijne lachrimpeltjes. Zijn haren, wimpers en wenkbrauwen waren zo lichtblond als je zelden aantreft bij een volwassen man. 's Morgens vroeg reed hij naar de groentenveiling om de verse oogst weg te brengen. Overdag was hij al fluitend bezig op het land met ploegen, planten, sproeien of plukken, al naar gelang het seizoen. Linda en haar moeder hielpen graag mee in het familiebedrijf. Ook tante Paula, moeders zus, kwam regelmatig een handje toesteken. Linda wist dat tante Paula en oom Juul veel verdriet gehad hadden omdat hun kinderwens jaren onvervuld was gebleven. Daarom was de vreugde om haar zwangerschap des te groter.
Op een avond, enkele weken voor haar tiende verjaardag, hoorde Linda haar ouders ruzie maken. Haar moeder riep snikkend :"Je denkt toch niet dat ik achterlijk ben ! Of moet ik het normaal vinden dat jij je handen teder op ons Paula haar hoogzwangere buik legt ?" Linda piekerde heel de nacht over deze woorden, waarvan ze de betekenis en draagwijdte nog niet kon begrijpen.
Linda's tiende verjaardag was het einde van haar vrolijke, onbezorgde kindertijd. Toen het zoontje van tante Paula geboren was herkende niet alleen zij, maar heel het dorp die felblauwe ogen en dat lichtblonde haar. Nooit hoorde zij haar vader nog fluiten.
feedback van andere lezers- hettie35
Zo ontzettend mooi geschreven en wat een veel voorkomende waarheid,
groetjes Hettie
MarieChristine: Dank u voor uw lovende woorden. - manono
Het leest zeer vlot. In gesloten gemeenschappen vroeger en nu komt dit inderdaad al eens voor.
Kleine suggestie : 'veel verdriet gehad hadden...' : ik zou 'gehad' weglaten.
MarieChristine: Dank u voor uw reactie. - pieter
Mooi. En dan bedoel ik dat het verhaal mooi opgebouwd is. Personen worden goed geïntroduceerd, Dan is er het 'conflict', nl. tante Paula en oom Juul die geen kinderen kunnen krijgen. En vervolgens de ontknoping. Het hele verhaal heeft een plezierig soort spanning. Dus heel beeldend geschreven en daar ben ik een groot liefhebber van.
Fijne ingrediënten voor een soort van streekroman.
En natuurlijk die arme Linda.
Wellicht moet je 'waarvan ze de betekenis en de draagwijdte nog niet kon begrijpen' gewoon weglaten. Want dat is eigenlijk dubbel. 'Linda piekerde de hele nacht over deze woorden' zegt al genoeg.
Met plezier gelezen.
Groet,
Pieter.
MarieChristine: Ik ben heel blij met uw bemoedigende woorden en tip. - julien_maleur
Het volkse gezegde : "het blijft in de familie" op een schitterende wijze in beeld gebracht. Die laatste zin is sprekend.
vg JM
MarieChristine: Dank u wel Julien. - tessy
Ik volg mijn voorgangers, erg mooi geschreven.
MarieChristine: Dank voor uw reactie.
|
