Volg ons op facebook
|
< terug
Heimwee maar waar naartoe Hoofdstuk ( 20 )
Hij was blij dat zijn dochter weer weg was, natuurlijk was het fijn dat ze zich zorgen maakte om haar moeder. Doch geheel onbevangen kon hij niet tegenover haar staan hoe graag hij ook zou willen.
Er was teveel gebeurd om maar net te doen of er niets aan de hand was. Hij was blij dat de vakantieweken die hij had opgenomen goed van pas kwamen in deze moeilijke tijd. Zachtjes liep hij
de trap op naar boven en opende heel voorzichtig de slaapkamerdeur.
Maar het was niet nodig om zo zacht te doen want ze was wakker en lag stilletjes te huilen. En hoe
goed hij tegen de tranen van zijn dochter kon, nu bij het aanzien van zijn vrouw brak zijn hart in
tweeën. Snel was hij bij het bed en nam haar in zijn armen en streelde zachtjes en troostend
over haar rug. Zo te zien was de injectie van de arts volledig uitgewerkt en drong alles weer in aller hevigheid tot haar door. Rustig en stil probeerde hij haar weer een beetje tot rust te krijgen wat
nog niet zo heel gemakkelijk was. Hiervoor had de dokter hem ook gewaarschuwd dat alles veel heviger zou terugkeren als ze eenmaal goed wakker was. Daarvoor had hij ook een receptje achtergelaten opdat ze volledige rust zou krijgen. Toen ze een beetje rustiger wordt gaf hij haar een glaasje water, ze pakte het met trillende handen aan en vroeg met bibberende stem aan hem
,, Wat ben ik toch een huilebalk hé? Zo hebben jullie helemaal niets aan mij terwijl er nog zoveel te doen is". Haar man pakte het glas water aanzetten deze weg op het tafeltje en terwijl hij de kussens eens goed voor haar opschudde zocht hij naar de juiste woorden. ,, Lieverd het is helemaal niet erg als je eens al je emotie de vrije loop laat, je hebt ze al veel te lang opgekropt.
Over de verhuizing hoef je geen zorgen meer te maken want alles is geregeld en dat kan ook zonder jou. Je dochter is geschrokken van je instorting en is hier vanmorgen geweest en ik moest je
de hartelijke groeten doen van haar. Ze komt spoedig weer lang, want ze maakt zich veel zorgen om je. Maar je moet mij één ding beloven de dokter heeft tabletjes voor je achtergelaten om veel rust te krijgen. Nu moet je er dan ook straks als je iets hebt gegeten er twee van in nemen, geloof me het is
het beste voor je gezondheid". Zijn vrouw zuchtte eens diep en zei:,, Ik heb helemaal geen trek om wat dan ook te eten maar om je gerust te stellen zal ik een klein beetje eten".
Hij streek liefdevol over haar haren en zei:,, Er staat een lekker pannen'etje met groentensoep
voor je klaar, met veel verse groenten daar zal ik eens en lekker kopje voor je inschenken".
Ze knikte dat het goed was, ze was nu al weer moe van het even zo met zijn tweeën praten, maar
haar man snapte het zo ook wel.
Weldra was hij weer boven met zijn geurig zelfgemaakte soep, hij had de kom niet vol gedaan wetende dat ze toch niet al te vel zou eten. Zijn gevoel was juist, na een paar lepels soep kreeg ze echt niet meer op en dat zag hij. Dus pakte hij de kom met lepel aan en zei:,, Het geeft niet
alle beetjes helpen nietwaar?"
Hij gaf haar een glas waren en haar medicijnen om in te nemen, toen dit gebeurd was gaf hij haar een kus en een stevige omhelzing en zei:,, Samen klaren we het wel, wordt maar eerst een een beetje beter en dan zien we wel weer verder".
Toen hij later in de kamer was, ijsbeerde hij heen en weer door de woonkamer. Hij kon zich uitstekend kalm en rustig voordoen zolang zijn vrouw bij hem in de buurt was.
Nu gingen zij gedachten een eigen leven leiden, iets waar hij niet blij mee was maar ook iets wat hij beslist niet kon stoppen. Hoe graag hij het ook zou willen. Maar ze raasden als een stel duiveltjes door zijn hoofd. Er was ook in een snel tempo zoveel gebeurd dat het voor een normaal mens haast niet te vatten was, misschien was hij ook wel niet normaal bedacht hij met galgen humor.
Hij ging zitten en pakte een pen en een stuk papier, schreef hierop was er nog moest gedaan worden.
Ten eerste moest hij jeugdzorg opbellen om de staande afspraak te annuleren. Dan zou hij zijn dochter opbellen om haar nogmaals op het hart te drukken op verdere hulp aan te pakken die ze maar kon krijgen bij de begeleidende instanties.
En dan wat het allerbelangrijkste was, de kinderen zorgen dat zij even tijdelijk op een rustige plek konden verblijven. Als zij dit niet zou doen had hij een hard hoofd in of ze nog altijd zo vriendelijk
tegen haar deden bij de verschillende instanties.
Terwijl hij dit allemaal zo zat te bedenken werd hem ineens vreselijk duidelijk hoeveel zijn vrouw te
lijden had gehad onder deze omstandigheden.
Hij werd er zelf al helemaal gestoord van terwijl hij twijfelde of hij alles wel wist wat er zich de laatste maanden had afgespeeld. Hij wist uit ervaring dat dochters toch eerst bij de moeders aanklopten
als ze ergens mee in de knoop zaten.
( Wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- manono
Ja, Hettie, 't is heel wat. Je wordt er als lezer zo in getrokken.
hettie35: Dankjewel meis, ik hoop dat het zo blijft boeien. Fijn dat je het zo trouw volgt dat doet goed.
liefs Hettie - Ghislaine
Mooi. Toch weer enkele tips:
De man zijn hart brak in twee. Dit deed me eerder lachen dan dat het me een pijnlijk gevoel gaf.
Zijn hart brak, bij zoveel tranen.
Of: zijn gevoel werd pijnlijk geraakt bij dit verdriet.
Je doet met deze tipjes wat je wenst uiteraard.
hettie35: Dankjewel vor je fijne reactie,
groetjes Hettie - silvia
hallo Hettie ! Ik reageer niet onder elk hoofdstuk, maar ik heb ze wel allemaal gelezen hoor, en ik raak meer en meer betrokken bij het verhaal. Hier en daar moet er wat geschaafd worden aan de stijl, maar dat kan je later altijd nog doen hé.
Ik leef mee met de personages, die je heel levensecht neer zet.
Ben benieuwd naar de afloop...
groetjes
hettie35: Dank-je Silvia dat je toch de moeite hebt genomen om iets te schrijven, als je weet dat mensen het lezen geeft dat extra
adrenaline en flinke energie stoot.
liefs Hettie - tessy
Ik volg Silvia, ben ook benieuwd hoe het verder gaat
hettie35: Fijn Tessy, heel lief van je en wat ik bij Magdalena heb geantwoord telt ook zeker voor jou.
liefs Hettie - Magdalena
mmmmmm, ik vraag me af of dat écht bestaat, zo'n liefdevolle inlevende man?
Ik hoop in ieder geval oprecht dat die vrouw haar draagkracht terug vindt en opstaat.
Het blijft heel boeiend!
hettie35: Ik verraadt je niets Magdalena, maar hij bestaat zeker weten!
liefs Hettie
|
