Volg ons op facebook
|
< terug
Heimwee maar waar naartoe, hoofdstuk (24)
De vrouw kon haast niet goed uit haar woorden komen en ze moest heel wat aanhoren voor ze er achter kwam wat er nu precies aan de hand was. De opa van de kinderen had weer eens te veel gedronken en
kon daarna niets meer van de kinderen verdragen. Ze had steeds opnieuw geprobeerd de zaak
te sussen maar het lukte haar niet meer. De kinderen huilden veel en wilden weg. Op de vraag
,, Waarom ze niet eerder contact had opgenomen", bleef het even stil en daarna vertelde ze,, Ik
had gehoopt het goed te kunnen doen net als u maar in dit gezin lukt niets zolang mijn man zoveel drinkt". Even schoten er allerlei gedachten door haar heen en toen zei ze:,, Pak de spulletjes van de kinderen maar in we komen ze vanmiddag halen". Er klonk een opgeluchte zucht door de telefoon
en ze begreep dat de nood erg hoog was geweest.,, Dat zal ik zeker doen", klonk het door
de telefoon ,, Ik dank u vriendelijk". ,, Het is al goed"sprak ze ,, Geef mij nog maar even de kinderen
om ze te vertellen dat we ze komen halen vanmiddag". Eerst kreeg ze de oudste aan de lijn en ze
maande ze tot rust tot dat ze werden opgehaald. Bij de jongste deed ze het zelfde en hing toen op.
Het was ook te mooi om waar te zijn dacht ze bij zichzelf om een vrije middag te hebben, maar
misschien wilden de kinderen ook wel even uitwaaien door naar buiten te gaan.
Ze schonk een kopje thee voor zichzelf in en probeerde alles in de juiste proporties te zien
en een gedegen oplossing te zoeken want dat dit getouwtrek met de kinderen niet zo kon doorgaan was haar zeer duidelijk. Al peinzend schrok ze op van het geluid van de brievenbus, en een naar
en niet te plaatsen gevoel bekroop haar. Ze stond op en liep naar de gang en zag een brief op de mat liggen, die ze gelijk herkende.
Het vignet van jeugdzorg grijnsde haar tegemoet. Langzaam pakte ze hem op alsof ze nog
even het gevoel van nog meer onheil kon afwenden. Ze liep ermee naar de woonkamer,
ging er mee in de hand zitten en draaide hem al in het rond zonder dat ze zich daarvan bewust was.
De angst om hem te openen nam bezit van haar wetende dat er wel eens iets in kon staan wat haar
geheel niet zou bevallen. Door niet te openen dacht ze het nog even uit te stellen om weer overspoeld te worden door emotie's .
Toen maakte ze resoluut de enveloppe open en begon te lezen. Het was maar een korte mededeling die erin stond. Doch zij wist dat het zeer veel inpact zou hebben op haar kleinkinderen
en hun ouders.
Om van zichzelf en haar man maar niet te spreken. Bevend stond zij op en liep de trap op
naar de werkkamer van haar man. Ze opende de deur en liep naar binnen met de brief in de hand.
Hij keek op en zag dat ze overstuur was en toen haar hand de brief aanreikte wist hij
genoeg. Hier zou iets instaan wat weer hun aller levens op de kop zou zetten. Hij begon te lezen
en verstrakte, zijn ze nu helemaal gek geworden daar dacht hij bij zich zelf.
Nu begreep hij de reactie van zijn vrouw volledig, maar hij zou het er niet bij laten zitten.
( Wordt vervolgd )
feedback van andere lezers- manono
Hettie, jij weet er de spanning in te houden!
Heel graag gelezen!
hettie35: Dank je Christel ben blij dat je het graag leest.
liefs Hettie - silvia
je komt er goed in Hettie ! dit stukje is heel goed geschreven, in een vlot taalgebruik en zeer aangenaam om lezen.
En...vreselijk spannend, die cliff hanger op 't eind...
hettie35: Dank je Silvia een heel stimulerende feedback,
liefs Hettie - tessy
Ik kan alleen mijn voorgangers maar bijtreden Hettie, zeer spannend en goed geschreven
hettie35: Fijn om te horen Tessy, ik moet eerlijk zeggen ik ben
er heel blij mee.
groetjes Hettie - MarieChristine
Ik ben heel benieuwd wat er in die brief staat. Goed geschreven.
Groetjes, M-Ch.
hettie35: Misschien morgen? Ik doe mijn best en een fijne feedback van je,
liefs Hettie - Hoeselaar
Even bij je laatste post gaan lezen en ben benieuwd wat hun te wachten staat
Willy
hettie35: Komt gauw Willy, bedankt voor je fijne reactie,
groetjes Hettie - Ghislaine
Jeugdrecht is vandaag de dag een redelijk miskleum. Waar ze zich moeten bemoeien doen ze het niet, en waar het niet nodig is, staan ze zo op de stoep. Gelukkig beschikt het hoofdpersonage over voldoende wilskracht om te vechten.
hettie35: Daar zeg je een waar woord Ghislaine
waar ze moeten zijn komen ze niet!
Dank je voor je mooie reactie, groetjes Hettie
|
