|
< terug
Congo.
Wat ik de laatste jaren, tot mijn grote verbazing lees heeft me meer dan vroeger tot het besef gebracht. Hoe gelukkig ik wel ben, en ben geweest. Met nog een klein beetje meer respect voor mijn ouders. In 1 van de 5 gezinnen worden kinderen mishandeld. Bij mij was het gelukkig niet. Het was zelfs zo erg dat toen ik het ouderlijk huis verliet op 17 jarige leeftijd ik - nu weet ik- op een zeer naïeve manier naar de wereld keek. Mijn ouders waren twee hardwerkende arbeiders ze hebben mijn nooit de indruk gegeven dat we arm waren. De eerste keer dat ik tot dat besef kwam was door de commentaar van enkele beter behoede kennissen die mij onderwierpen aan een vorm van uitsluiting waar ik toen met mijn mond vol tanden naar luisterde. De eerste keer kwam uit de mond van een zeer Vlaams nationalistische familie, die zich verheven voelde boven het 'volk'. Toen Hugo Schilts in een interview in De Morgen zei 'sommige nationalisten willen leiding over een volk dat ze niet kennen' ik begreep hem.
Tijdens mijn jeugd deed ik geregeld auto stop op een bepaald ogenblik nam een man mij mee en nodigde mij uit om -het was tijdens het middag uur- een maaltijd bij hem thuis te nutten. Het was een enorm grote villa zijn vrouw stond klaar met de maaltijd ALLEMAAL BLIKVOER. Bij ons thuis was alles altijd vers van het veld of uit de winkel. Nu nog ga ik er van uit dat de wereld, en de mens, fundamenteel goed is. En ik wil dat gevoel op geen enkele manier kwijt. Dat er klootzaken in de wereld wonen heb ik ondertussen ook begrepen. Maar als er weer zoiets verschijnt waar ik het slachtoffer van ben dan stel ik mij eerst de vraag waarom doet iemand zo iets. Is het mijn schuld? In de media verschijnen de laatste jaren verhalen over reizen door -ik zeg maar iets- Rusland. Wat blijkt overal in de wereld blijken er mensen te wonen die in weinig of niets verschillen met mij of de mensen uit mijn buurt. Wat voor mij nog maar eens een bewijs is dat er fundamenteel geen verschil is tussen mensen. Wat in totaal tegenspraak is met walgelijke leuze zo als ' wat wij doen, doen we beter', gevolgd 'door eigen volk eerst'.
Over Congo werd er in de jaren 50tig toen Ik kind was alleen gesproken in de vorm van: de Congolees is vuil, dom, arm, en ze wonen in hutjes. Dat is het beeld die ons werd voorgehouden. Trouwens denk ik is grotendeels het hedendaags racisme daarvan het gevolg. Of we zilverpapier wilden, sparen? In het buurtwinkeltje stond er een plaasteren zwartje die, als men er een frank in gooide met zijn hoofd knikte.
feedback van andere lezers- hettie35
Heel herkenbaar je hebt dit mooi omschreven,
groetjes Hettie
verf: XxXxXx
gr....ed - manono
Ja, het wordt mensen aangeleerd op andere mensen neer te kijken.
verf: DANK
voor UW
FB
gr.... ed - silvia
goed dat je je positieve instelling niet bent kwijtgeraakt !
graag gelezen dit !
groetjes
verf: DANK
voor UW
FB
gr.... ed
|
