writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Drenthe, ,, Ruwe Bolster.." Hoofdstuk 10 Tweede jeugd

door hettie35





ENSCHEDE 1933
------------------

,, EEN ANDERE TOEKOMST "


DOLPHIA
----------

Dolphia, de bewustwording kwam langzaam, spelendewijs.
Het nieuwe, het alles andere, ja de mensen waren voor Lelie
nieuw, de taal en zoveel dingen meer..... en Lelie zelf...??
Er zou nog veel meer duidelijk worden.
Lelie's kleding werd afgebouwd, de lange zwarte kousen verdwenen,
de taal-strijd nam een aanloop, kortom, Lelie's jeugd kreeg een andere
wending.
Het dorp, 'n Dolf zoals de groten spraken, was mooi, het plein, de kern van
Dolphia, met helemaal middenin de speeltuin het grote groene houten
clubgebouw waar Hennie de scepter zwaaide.
Hennie, was de oppasser en zo lenig als een jong keerl.
Dat hij maar één arm had was geen probleem, althans niet in de kinderogen,
het belangrijkste was hij kon met hen, kinderen de jeugd, omgaan!!

Aan de buitenkant van de speeltuin zuid grensde de vijver, waarin de mooiste
goudvissen hun domein hadden.
Midden over de vijver lag een bruggetje, ja de ontwerpers hadden hier hun kunnen
op getoond.
Ook toen al was het hele watergebeuren omheind met een hek.
De goudvissen moesten in vrede leven...!
Aan de zuidkant van het dorp liep de Gronausestraat, de huizen die daar aangrensden,
daar liep je stijf langs, daar woonden de gegoeden van het dorp.
Tegenover het dorp liep de grote straat, van Enschede naar Gronau of omgekeerd.
En nú nog. met veel verkeer.
Daar woonde een man, de kippenboer, zei m'n nieuwe moeder.
Als er een eitje moest komen dan kreeg Lelie de portemonnee mee, met twaalf
centen erin, om vier eieren te halen.
Dan liep Lelie op een draf, per slot moesten ze ook nog gekookt worden, het brood
stond dan al gesmeerd op tafel.
Ja het dorp werd verkend, zelfs de kruidenier kende Lelie al, ,, De toet'n van Seinhorst",
zei moeder.
Ja, Lelie leerde van alle kanten....!!

Lelie's haar had een andere kleur, dat gaf soms problemen, het schelden was in.
Rood haar was in Engeland in goede doen, bambino, doch hier, en zeker op 'n Dolf
was het een zere plek op Lelie's hoofd....!!
De ontgroening liep geleidelijk, dat het alom geroemde bruine veenwater uit de put,
ook z'n stempel had nagelaten werd weldra duidelijk, het kraanwater deed z'n invloed
gelden. Verandering van het eten, de gewoonten, gingen een rol spelen.
De stoelgang was verstoord, kortom Lelie's lichaam protesteerde, de gewenning nam
z'n tijd.
Maar gezond was Lelie wel, het was eigenlijk net een vliegtocht met als eindbestemming,
de andere kant van de wereld.
Het was een dag en nacht verschil, de rust, de slaap en het eten was verstoord....!

De school nam een aanvang, de Stokersdorp school, onder de rook van Glanerbrug,
een landelijke omgeving, het werd een hernieuwde kennismaking van andere kinderen,
doch vooral de leraar, meester Hannink, en waarachtig ..... het klikte!!
Meester Hannink begreep Lelie uitstekend, hij zei niet veel, doch zijn ogen waren
aanwezig, alom...!!
De bekenden van Dolphia, de Walkots, de Lanjouws, de Sleewits en de Hardevelds,
leerde Lelie goed kennen, dat moest ook wel, het omturnen was in volle gang.
De naam van Lelie, werd in het dorp ook gebruikt, thuis hadden ze al een andere naam
gegeven, Lelie ging nu Kornelis heten.
Wat snel verbasterde in Kneels!

Ze gingen met z'n drieén, Jan, Kassie en Lelie, naar de Tingelbrug, dat was de onbewaakte
spoorwegovergang van de lijn Enschede- Gronau.
Als toen de trein naderde, dan tingelde een bel, vandaar de Tingelbrug.
Bij die overgang liep de dijk naar beneden, waar onderaan een sloot, mooi helder water
liep, stromend water waar de stekelvisjes welig tierden.
Salamanders slopen tussen de stenen door, soms grepen ze er één bij z'n staart, wat
ze dan overhielden was de staart, het diertje zelf zat veilig onder een steen.

Dat de jongens zich daar best op hun gemak voelden, in hun domijn, kwam ook zeker
voort uit het ontbreken van grote mensen, die hen niet voor de voeten liepen.
Ook deze vorm van het nieuwe leven, de andere toekomst, begon ergens op te lijken...!!







 

feedback van andere lezers

  • tessy
    Waar is de tijd toen er nog helder water in de sloot was waar salamanders en stekelvisjes welig tierden
    hettie35: Alleen nog de herinneringen en die moeten we goed bewaren,
    dank je voor het lezen Tessy!
    groetjes Hettie
  • Hoeselaar
    Zeg Hettie ik wist niet dat in Drenthe en Overijsel ook veen landschappen waren, ik was er heilig van overtuigd dat er elkel in het noord-westen van limburg veenlagen waren. Ik schaam me omdat ik dit niet wist.

    Willy
    hettie35: Willy je kunt nu eenmaal niet alles weten hé! Maar alleen Drenthe
    bestaat enkel uit puur veenlandschap daar in tegen bestaat Overijsel uit enkel zandgebied. Fijn dat je weer bent komen lezen,
    dat waardeer ik ten zeerste,
    groetjes Hettie
  • manono
    Ik heb er weer erg van genoten, Hettie! Je gaat met rasse schreden vooruit in je schrijven, vind ik. Echt!
    hettie35: Ik doe mijn best, vind het wel fijn dat het ook te zien is,
    dank je voor het lezen.

    groetjes Hettie
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .