Volg ons op facebook
|
< terug
Waarom meer vragen!
Soms ga ik op reis, dwars door mijn gedachtenland. Daarin kan alles beleven wat mij in het dagelijks leven belemmerd. Al zittend in mijn stoel zweef ik heerlijk weg, op twee gezonde benen.
Ze brengen mij waar ik wezen wil en hoe, bijzonder zonder enige opstakels en pijn. In Frankrijk
ga ik druiven plukken en kan twee handen gebruiken, en slapen in een tent en ben ik uitgekeken dan zak ik af naar warmere oorden.
In Spanje geniet ik op het terras, van de zalige lekkere Spaanse wijnen, geen dokter die het verbieden kan en als de avond valt, zal ik met mijn danskledij in de danstent verdwijnen. Mijn benen kunnen daar opeens weer de Tango dansen, en mijn lijf kan met maatjes minder weer lekker gaan sjansen.
En na al het dansen en feesten ga ik het strand op, genieten van het wandelen in de branding, op eigen benen en de rolator op onzichtbaar en uit het geheugen gewist, geniet ik inmiddels van de weer opkomende bloedrode zon.
Slaap heb ik bijna niet nodig en ik wil gaan shoppen, gezellig winkel in en uit niemand hoeft mij
te helpen. Gelukzaligheid stijgt naar mijn hoofd, ik kan alles zelfstandig doen, niemand hoeft mee
om mij te helpen, en ik leg mijn naam op het strand met de mooiste schelpen.
En als ik uitgedarteld ben dan reis ik verder, naar het land van de gondelvaarders, Ik stap de gondels
in zonder dat een hand mij toesteekt, en vaar door de waterstad Venetié en wil uitstappen op het
San Marco plein om de duiven alleen te voeren zonder hulp! Mijn dromen brengen mij verder daar waar de woestijnen beginnen, stap ik zó maar op een kameel en voel mijn botten niet kraken. De piramide's wil ik daar bezoeken en zie ze in gedachten en bedenk die bouw ik ook, alleen!
Nog steeds ben ik niet moe van al dat reizen, de energie is eindeloos en ik besluit om naar Turkije te vliegen. In kleermakerszit
drink in thee uit kleine glaasjes met veel zoete lekkernij. En na die zit houding kan ik gewoon weer op staan nee geen hulp voor mij. Daarna ga ik de markt op en het afdingen gaat beginnen, met een handjeklap. want mijn polsen zijn genezen! Dit omdat ik oeverloos
veel voor mijn geliefden veel wil meenemen als het kan koffers vol, die ik lekker zelf kan dragen, mijn armen doen ongestoord wat ik wil!
Daarna bedenk ik, dat in het kikkerlandje mensen op mij wachten en boek een enkele reis, voel
mij geheel herboren als ik van de trappen stijg.
Daar staan mijn aller liefsten, ze zwaaien achter het raam. Maar wat gek het lijkt wel of ze naar een ander zwaaien en zie ineens mijn andere ik naast mij staan.
Zij tikt mij op de schouder en zegt het is genoeg geweest, wees nu maar gewoon jezelf weer de
rollator staat al klaar! Mijn droom eindigt in mijn kamer, aan de grens van mijn gedachtenland,
en terwijl ik probeer langzaam op te staan denk ik bij mijzelf, mijn gedachtengang was nooit belemmerd daarvoor hoefde ik dus niet zo ver te gaan!
Dus leef ik mijn gewone leven door, zolang mij dat gegeven is, ik geniet van alle kleine dingen
en zet die bij elkaar. Dan besef ik dat overal waar ik in gedachten heen op reis ging en alles deed
wat ik wou, er geen pen en papier te krijgen was. En nu ik toch maar thuis ben gebleven,
weet ik dat ik rijker ben dan ooit, ik mag schrijven en dichten zonder dat iemand mij erbij helpen
moet, is dat niet mijn allergrootste zegen? Want wat ik ook zag, ik kwam de pen niet in mijn reisdromen tegen!
feedback van andere lezers- manono
Zo duidelijk geschreven, Hettie, de reizen.
En dan het feit dat je op deze reizen geen pen bent tegengekomen!
Gelukkig hebben we onze verbeelding en inbeelding nog. Bij mij is dat mijn tweede leven, denk ik. Dat echte leven vind ik veel minder interessant.
Heel graag gelezen!
hettie35: Ben blij dat je het kunt begrijpen, ik kon vannacht niet slapen en ging maar zitten schrijven. Toen het klaar was dat ik eerst wat een onzin praat, wil geen medelijden opwekken.
Ben beslist niet zielig!
Toen ik het vanmorgen terug las dacht ik, toch eens neerzetten eens kijken wat er van komt.
Je reactie is overduidelijk, je hebt me begrepen.
Wens je een fijn weekend, groetjes Hettie - MarieChristine
Heel mooi geschreven, Hettie, echt een "uitstekend" waard.
Groetjes, M-Ch.
hettie35: Dank je wel heel fijn om te horen,
wens je een fijn weekeind toe,
groetjes Hettie - Hoeselaar
Knap geschreven en dan hoe dat jij dit alles hebt bijgehouden
Willy
hettie35: Dank je Willy,
en tja heb geleerd door te gaan, en vooruit te kijkne!
Wens je een fijn weekend,
groetjes Hettie - GoNo2
Knap!
hettie35: Dank je wel Gono voor je fijne woorden,
wens je een fijn weekeind, groetjes Hettie - silvia
uitstekend geschreven Hettie en heel hoopgevend. Droom en schrijf jij maar lekker verder. Vertel ons van je dromen door middel van je pen, ik ben er zeker van dat degenen die je lezen hierdoor opgebeurd worden !
groetjes
hettie35: Dank je wel Silvia, heel fijn die positieve woorden van je!
groetjes Hettie - Mephistopheles
Verbeelding kunnen ze je niet afpakken, het is de wortel van de ziel en een onuitputtelijke rijkdom. Ik zou mijn dagen niet doorkomen zonder een beetje fantasie
hettie35: Daar sluit ik mij helemaal bij aan,
groetjes Hettie
|
