|
< terug
Volg nummer.
We stonden achter/voor elkaar met een volgnummer.
Hij zei "vroeger was het beter met die rijen men kon nu en dan voor kruipen" een grijns plande zich in zijn gezicht. Ik was zo geschrokken uit mijn dromerij dat ik opeens luid begon te lachen. Ik dacht aan vroeger.
Vroeger waren er rijen voor duidelijk genummerde loketten. De dromers, de machteloze werden voorbij gestoken. En dan was er het loket. Er was een duidelijke grens. Voor het loket. Achter het loket. Tijdens de voorgeschreven uren van rust die achter het loket werd doorgebracht. Werden er vingers gelakt, koffie gedronken, roddels uitgewisseld. Dat alles voor de verbaasde gezichten van diegenen voor het loket. In steeds langer wordende rijen. Wie dan na de koffiepauze aan het loket geholpen werd moest dat op de rustig mogelijke manier doen. Bij het minste vermoeden van agressie tegen de loketbediende werden er repressie methodes gebruikt. Een vermoeden van -door een lichte verhoging in de stem- was een SNAUW. De volgende stap was bediening weigeren. De volgende was een stoere collega. De laatste stap was de officiële beschuldiging dat een ambtenaar in functie in zijn werk werd gehinderd, op zoiets stond dagen van opsluiting. Daar kregen ze dat gepeupel in die rijen wel mee klein.
Het was mijn beurt een lieve dame vroeg mij. " Wat kan ik voor u doen?"
feedback van andere lezers- manono
Ik herinner me die toestanden ook nog.
verf: dank U voor UW FB GR......ed - hettie35
Hoe herkenbaar en kinderen stonden nog langer in de rij
in de winkels,
groetjes Hettie
verf: dank U voor UW FB GR......ed
|
