Volg ons op facebook
|
< terug
Be heeeetje ver liehiefd
'Verliefd, ja ja, oeioei heerlijk, zo onstuitbaat begeerlijk warm krijgen we het er van.
De gebraden gouden kalveren vliegen je er kwijstend van in je openhangende mond,...toch?
Willen wij dat niet allemaal, op onze beurt? Totaal verloren gaan? Smachtend tegen de muur hangen en verlangen. Die mooie diepdoorvoelde liefdesbrief, graag op geurpapier of anders dan toch minstens op van dat duur perkamentachtige. Als het maar juist door jouw postgleuf binnenduift, is alles goed. Fantastischgeweldig wordt jouw hele leven een jubilerend feest zonder de verantwoordelijkheden, die je normaliter nekken. Heerlijk formidabel, je onderdompelen in het echte liefdesleven. Als stukske brood volkomen in de warme kaas worden gedoopt, mmmmhajazo, roomloom en zwaarsmakelijk als Zwitserse fon-duu van nondejuu. Om later niet meer te weten hoe je lopen moet van verdwaasde volgevreten verzadiging. De alles opengooiende (oei stoutgeil ook nog) opgewonden liefde is als dure antieke kant met gouddooraderde brokaat, die je hersens in de knoop slaat. Geklost en van iedere realiteit verspeend losgehost. Je gunt dit grootse geluk iedereen.
Zweeft allen in de onderstebovenwerelden mee. Loopt lichtvoetig door de hangende tuinen van weekhartige warmte. Wandelen we samen want daar sluipen de goedgelukte zinnen vanzelf langs je lippen. Zoetgevooisd luieren, liederlijk door de engdonkerste uitgegraven gangen sluieren. Spelonken zie je er, met beide ogen dicht, grotten vol heerlijk welriekende kruiden. Pittig, zout of zuur, soms ook peperduur, maar in ieder geval veel kruidigheden die je nog niet eerder kende. Meteen wil je ze allemaal uitproberen, leren kennen. Gulzig proeven ook, met bloem, blad, steel en al. Doe je net alsof je niets hebt geleerd want dit feest is werkelijk éénmalig.
(Compleet met de doornen die er uit steken maar doornroosje doet je niets. Heb je echt nog nooit met je blote handen een dikke bos brandnetels uit de aarde gepluk? Prikkelend ja, maar fijn? Nou dan!)
Al die anderen, domklompende lui, Peejiebassers, jong en oud, hebben er nooit nagelkaas van gegeten. Nederland, toch laag kaaslandje bij uitstek, doet er ook aan mee want verliefd overstijgt alles.
Alleen jij voelt deze verleiderlijke allesomvattende diepte. Soud of Musicachtigprachtig, voor jou tenminste (en die miljarden, die je al betoverd voorgingen.)
Al loop je met een leeg hoofd als blindekip zonder kop door het stikkedonker, toch lijkt het magie!
Je ziet in alle geuren en kleuren hoe je arme eenzame doodverdroogde hart openzwaait. Met huid en haar, wil je alles van de begeerde persoon binnenlaten. Zonder valswantrouwend bedenken.
(dat je nu even niets goed ziet door je roze bril, mag niemand je influisteren, rot op, gevoelloze gek!)
Je gevoel ligt voor het grijpen en je volgt je ingeving. Magisch, chemie, zogenaamd de hersens uitgeschakeld. (Haha, onderzoek wijst andere dingen uit, maar ik houd mijn mond maar even.)
Dat hoofd, die ogen, de billen, dat soepele strakke lijf en de zingzanggefluisterde hese woordjes. Je raakt er totaal door van slag, krijgt geen hap meer door je keel. Het kan niet op, je lust en fantasie spat tegen het plafond van verlangen. Je wilt hem/haar behangen met de duurste van jouw kroonsvrome juwelen.
Als zij/hij je maar terug bemint. (Is dat niet zo, oh jeeminee, hang je voor de rest van je leven. In afwachting. Tot net zo'n prachtig geval je nogmaals beroeren kan.)
Onmogelijke, onbeantwoorde liefde schijnt (als ontkende zelfkennis) ook verlokkelijk te wezen.....
Maar nee, jou is het WEL beschoren, 't is bijna niet te geloven, wat een toeval is je te beurt gevallen.
Als een kind zo zuiver ben je weer, herboren en je weet meteen dat je leven van de ander afhangt, van het feit dat je nu, echt waar, voor ééns en voor altijd..... (op de stippellijn invullen wat van toepassing is)
Kijk dan toch, het geluk hangt exclusief alleen voor jou klaar. Voor het grijpen, geurige rijpe exotische vrucht, vijg, granaatappel, mango. (al naar de smaak die het best bij jouw wens past.) Het natuurproduct dat je zelf zo graag had willen zijn is hij/zij. Geweldig, niet als jij, geen dom plat pays-sante geurige Cox Oranje, of appelgeflapte Goud Reinette. En één ding herkent bijna iedereen:
Verliefdheid is overmacht, niet zelf te sturen....het overvalt je...telkens weer.. of zo iets....Alleen...
Wat naar nou, deze euforische droomtoestand houdt nooit erg lang stand. Je waande je even op een roséwellustige wolk in de Luilekkerlanderige kinderdroom. Voor je het weet donder je door de suikergesponnen tumultuoze cumulus heen, want er moet ook brood op de plank. Toevallig wel. Broodontnuchterend is het niets hapje voor mammie, eentje voor pappie en dan voor OnsHenkie, de grote vurige brandweerman of lieve poeskemoeske, 't bloedstollend blonde en toch zo intelligente missie Benelukske stukske.
Bent u er ook al aan toe?
Erich Fromm beschreef uitgebreid alle soorten en maten van partner-, moeder-, kinderliefde.
Neurotische afhankelijkheid, bange, ongelijke leegzuigende verhoudingen, die men per abuis ook voor echte liefde verslijt. Zijn voorbeelden waren terug te voeren tot vroegkinderlijke gewenning, overlevingsdrang, of door ontkenning van het individu onbewust in gang gezette processen.
"Verliefdheid is het meest creatieve proces van zelfontplooiing." schreef hij.
(Verdomd, volgens mij heeft hij gelijk, gezien wat ik allemaal in die richting ben tegengekomen.)
En, zo ging hij verder: deze staat van welzijn is voor de mens in ontwikkeling ontzettend belangrijk!
Om jezelf beter te leren kennen!!!
't Is wel even slikken, die gedachte, jaja.
Vooral voor lieden die denken aan de goden te zijn overgeleverd. Of zij, die nou juist op een reeds bezette medemens vallen. De stelling van Fromm impliceert, dat je zelf kiest of je er je klauwen in zet…of niet.
Gebruik je verliefdheid om iets over jezelf aan de weet te komen. Dat is vrije keuze.
Goh, wat een fijn idee eigenlijk.
Je hoeft er je bestaande relatie dus niet eens voor aan de wilgen te hangen....om iets van te leren over je eigen situatie en gevoelsleven... Gossie, is dat even een heel nieuwe insteek. In dat licht gezien zouden er veel minder slachtoffers de dupe zijn van verliefdheid, denk ik.....Maar ach, wat geeft het?
Die mensen lezen dit uiteraard (wat toevallig nou) even niet.
feedback van andere lezers- manono
Weer prachtig geschreven, Dora!
Ik heb 'vlinders in de buik' nooit begrepen maar vind dat niet erg: het lijkt toch maar een emotionele afhankelijkheid... Geef mij maar een door de tijd bevestigde diepe genegenheid.
'Als hij/zij je maar terug beminT'
Dora: De enige twee keer dat het bij mij vleerfladderde binnenin ( voelde meer als vleermuizenissen dan lichte vlinderdingen) was het eenzijdig. Doodlopende wegen met aan het eind die achterlijke muur. Zuur. Ja zeg, dan leer je anders tegen dingen aankijken, is Erich Fromm niet meer dan: zie je wel, ik wist het al jaren....fijn dat iemand het met me eens is, en ook niet de eerste de beste, dus.... - Mistaker
Ik ben het helemaal eens met Manono. Doet u mij maar een verstandsrelatie!
Groet,
Greta
Dora: Oh heerlijk, bijval voor het onderwerp doet me altijd deugd - Magdalena
Zalig om alles zo klaar en duidelijk te lezen!
XXXX
Magdalena, topspecialiste in neurotische afhankelijkheid :):):)
Dora: Dank je wel...Ha ha, je meent het toch niet?, < : ))) Ha ha, lijkt me bijna een column op zich waard.
|
