Volg ons op facebook
|
< terug
Wittenbergs Marktplatz und 868 Plastieken Loeters
De installatie is genaamd "Hier stehe Ich"
4 x 217 gegoten plastic Luthers met een te grote kop plus schoenmaat zeilschip (52) bevolken de markt van Wittenberg. Ene Ottmar Hörl* bedacht deze opstelling ter gelegenheid van "Het "
Wij zijn. oh welk een toeval, getuige van de openingsplechtigheden. 500 jaar oude Lutherstellingen.
De figuren staan in exact uitgemeten afstanden van elkaar, strakke rijen, vieze kleuren. Donkerrood, blauw, groen en zwart, die Ottman een (voor insiders bekende) naam gaf. Crimsonred, ga toch weg, het lijkt er niet op, wat een ongeloofwaardig verhaal..... Ze gaan later per stuk gesigneerd ad 500 euro van de hand. Voor een ongesigneerd gietsel van 98cm hoog hoef je maar 250 uit je zak te rukken. Ter befriedigung Kunsthabgier und Ottmars portemonnee is verderop in de winkelstraat een galerie ingericht. Het loopt er storm. Snel beslissen.(Een einmahliges angebot, noer fuur deze éne gelegenheid. Speter kostet den KoenstLuther respectievelijk 700 en 300, waarschuwt de flyer) Tevens zijn er schappen met plastic kitschkabouters, konijnen, hunden und huundgjen, katzen und fratzen in goud of zilver en de onvermijderlijke donkere Lutheriaanse marktkleuren.
"Ik laat Sinternieklaas in poepbruinplastic gieten, dan lijk ik vast een echte kunstenaar." zeg ik pislink tehen MJ die zich nooit erg snel opwindt.
"Den sehr ge-ehrten Hern Ottmar met zijn hoge functie (speciaal hoogleraar bij de kunstacademie) zal er vast wel een zeer plausibele uitleg bij hebben zoals bijvoorbeeld:
1 Het plastic is gerecycled, de wereld is een recycledoos!
2 Zo protesteer ik, het is mijn stelling tegen het wegwerpgeloof.
3 Komt in verzet, waarom moeten we in het gelid staan?
4 Nog meer ongrijpbaars diepzinnigers?"
MJ haalt de schouders op, is niet zo snel opwindbaar als ik. Wat weerbarstig kachel ik een steegje in waarvoor een spandoek wappert dat beweert dat Kunstmarkt 4 er gevestigd is.
"Als dat net zo'n volksverlakkerij is, heb ik meteen de juu in." mompel ik verongelijkt.
Er zweeft een knaloranje zijden vrolijkdraak tussen de huizen. Glurend door de etalage ontwaar ik verduveld leuke keramiek figuurtjes, bolle lijfjes en grapsnoetje, die ik graag van dichtbij wil zien. Hup naar binnen, de vieze smaak van de lelijke Luthers uit onze mond spoelen. Wat een verrassing. Likkebaardend genieten we van de meest uiteenlopende kunstwerken. De winkel is van 9 kunstenaars en een lust voor het oog. Een van de twee papierkunstenaars is er bezig met haar kleine gedachteboekjes. Het is een klantvriendelijke mededeelzame vrouw.
"Ach die Loeters... erinnern mich an dictatur und wir, mit unsere Geschichte..." haalt ze haar schouders op. Nee, haar kan het niet bekoren zegt ze glimlachend. "Die Wende" blijft in deze regio toch een beladen onderwerp, Oostduitsers werden/worden als tweederangsburgers behandeld. Met zijn negenen runnen ze om beurten deze kunstmarkt; 2 edelsmeden, 2 papierkunstenaars, 1 grafisch designer, 1 pottenbakster en 1 beeldhouwster plus 2 schilders, legt Mevrouw Mohaubt uit.
Ze wil me ook best meer vertellen over "mijn" kunstenares.
"Oh MJ kijk nou eens, wat een humorscheetjes," maar MJ is te druk. Ze staat verliefd te worden op een Bärbel Mohaub "gastenboek" in de vorm van een handtas. Met omfloerste ogen bekent ze dat het er niet toe doet of het zinvol is, of te duur, of dat niemand er iets van snapt.
"Ik doe het gewoon, kan me niets schelen, ik wil hem hebben," roekeloost ze overmoedig.
"En ik vind dit stelletje rookduiveltjes voor 16 euriekskes een koopje. Man met snor en gitaar samen met vrouwtje domlach plus luit in antracietkleurige klei. Er moet een waxientje in zodat het licht en de walm uit hun grinnikende mond krinkelt... Ondertussen ontwaar ik ook nog een werkelijk aparte madonna met kind. Geweldig voor mijn verzameling. Van ene Ute Lillac. Je kunt van haar keramiek een complete kerstkrib samenstellen. Drie koningen in wonderlijke teruggetrokken kleuren met nonchalante doch koninklijke uitstraling. Een paar aandoenlijke herders om te liefkozen, één met een schaap om de nek. Dei ganze Kunstmarkt 4 staat en hangt vol unieke stukken. Mijn Madonna heeft een onschuldig snoetje, ze draagt een heerlijk verfrommeld Jezuuke, zo innemend en bijzonder.....Oh dan, het is maar hoe je kunst definieert, natuurlijk en waar vind ik voor 14 Euro een met de hand gemaakte keramieken Maria in zo'n aparte Ute vorm?
"Und diese zwei Raucherteufel haben auch eine neue mamma!" poneer ik vastberaden. Onze dag is gered. PlasticLoeterman mag met zijn 95 stellingen op de Markt blijven kleven. We bekijken wel de kerk waar Luther die regels 500 jaar geleden eigenhandig aan de deur timmerde, ze alle 95 lezen? Nee, liever gaan we bij Das Haus der Gemeinde naar binnen waar we een rondleiding krijgen.
"Dass ist wegen,..."en de receptioniste maakt het jatgebaar.
"Es sind alles originale Sachen, mann will die gerne mitnehmen."
Een kittig huppeltrutje leidt ons door de stijlkamers en het wordt een feest der herkenning. Van 1920 tot aan 1985 vertelt ze allerlei wetenswaardigs bij de woon- en slaapkamers, geheel ingerichte keukens. Het is accuraat tot in de puntjes verzorgd en bijeengezocht.
Koelkast (1920) op elektrisch. AEG vermeldt het merkje.
"Bei uns hiess AEG: Ankaufen, Einstecken, Geht nicht" grapt de voormalige DDRster van onze leeftijd. Nolstalgische herkennng en oh wat worden we toch oud. De gids vertelt veel aus eigener erfahrung over die tijd van voor en na Die Wende. Zeer interessant en verhelderend. Hoe de jeugd aan "Westers" een macht geld spendeerde. Een Ostdeutsche scooter van 845 Ostmark legde het af tegen de echte Phillips Transistorradio, die echter wel 1045 moest kosten. Ze weet echter toch niet alles, blijkt. Als ik haar vertel dat westerlingen in een van te voren vastgesteld tijdsbestek door hun land moesten reizen is ze heel verbaasd.
"Von West Deutschland nach Polen durften wir nicht ein pipipause machen" weet ik uit ervaring anno 1972. De Westduitse man in ons groepje van vier beaamt het stellig.
"Immer Preis: Zu kurz hiess, zu schnell gefahren, deshalb bezahlen. Zu langsam war auch falsch, dan hetten wir spioniert oder irgend etwas unerlaubtes mit euch Ossies gemacht."
Ons kittige gidsje is hoogst verbaasd en ik denk Cruyferiaans: Jeder nachteil hat so sein Vorteil. Hoewel er voor de gehele dag regen is voorspeld blijkt Onze Lieve Heer uns als Loeterketters toch genadig. Het blijft reuze stellingsnameloos droog. Wij eten met de jas aan (want buiten roken) voor een habbekrats een heerlijke warme maaltijd.
Wittenberg is best een leuke stad, jawel.....maar als ik dit post zitten we alweer in een nieuwe beleving..... die zal ik later in Lustige Ludwichse letters gieten, geen plastieken en zonder een te grote kop.....hahahi
Ps: de goedkope sokken hebben we er helaas niet gescoord.
Ottmar Hörl*,
Geb. 1950 Nauheim
Hochschule Kunst Frankfurt/Main
Professor te Nurnberg
seit 2005 Präsident der Bildender Kunst te Nürnberg
feedback van andere lezers- manono
Jullie zijn daar goed bezig, lees ik. De winkels leeg halen...
Ben jij voor de Wende naar de Oostbloklanden geweest? Dat moet ook een hele ervaring geweest zijn.
Dora: Ja, ik was daar al in 1972 op doorreis naar Polen. Wat een armoei en zo invrij..... - Runner
Misschien kunnen jullie nog een Trabantje op de kop tikken. Die kon je met een strijkijzer uitdeuken.Het zij gezegd: "Bleib munter!"
Dora: Heb er nog wel een paar in de aanbieding gezien, maar in Nederland mogen ze volgens mij niet gewoon de weg meer op.....
|
