naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De Brückenkopf

door Dora

Dresden en omgeving is nog steeds te nat, plussen en minnen, kaarten bekijken, de weersverwachting volgen en wat gokwerk bracht ons naar de vroegere garnizoensstad Wittenberg. In de Brückenkopf, een omgebouwde kazerne, waar het Russche leger de laatste bewoner was, vinden we een overdreven groot appartement. Vijf trappen moeten we ervoor op, maar het uitzicht over de uiterwaarden van de Elbe is vanaf het balkon magnifiek. Na de "Loeterse Koenstdag" toeren we naar Dessau, om er de Bauhauswijk en de Meisterhauser te bekijken. In de "heilige ANWBbijbel" wordt een park aangeprezen met exotische bouwsels en prachtige tuinen. Het miezert wat en op zondag is het overal stil, zelfs de marktplaats ligt er verlaten bij. Van een oude stadskern is geen sprake, waarschijnlijk is er in de oorlog veel vernield. De Bauhauswijk en Meisterhauser zijn wel de moeite waard. Dat veelbelovende parkgebeuren blijkt echter een wat al te enthousiaste uitleg voor wat we aantreffen. Een stukske ruïne (originele ingang), twee bruggetjes die de sticker exotisch niet verdienen en in de saaie vierkante doos met wankele bankjes ervoor zie ik geen spannend muziektempeltje. Er staat wel een slot op een terp. Vierkant en geel waar we niet warm voor lopen. In de "Oranjerie" (het voormalige koetshuis) troosten we ons met een ijsje en besluiten vanwege afgesleten benen via Oranienbaum in een driehoek "huiswaarts" te keren.
Dat blijkt een prima keuze. We robbelen luidruchtig naar de "Altstad" over veelkleurige kinderkopjes waaruit je bijna het geratel van de koetswielen nog hoort. Het stadje heeft inderdaad, zoals de ANWBgids vermeldt, de authentieke sfeer bewaard.
Op het makkelijk te vinden marktplein prijkt een bronzen sinaasappelboom en dan vinden we meteen links aan de weg het in een u-vorm ontworpen Oranjeboomslot. Op de plek van de voormalige stallen kopen we een intreekaartje waar Wilhelminapepermunt en Haagse hopjes op de toonbank prijken. Tevens is Delftsblauw rijkelijk vertegenwoordigd. MJ koopt er een boekje over en zo begrijpen we wat die Nederlandse invloeden daar te zoeken hebben.

Prinses Henriëte Catharina van Oranje Nassau trouwde in 1659 met vorst Johan George 11 van Anhalt-Dessau. Het toenmalige gehuchtje Nischwitz kon haar goedkeuring wel wegdragen en ze heeft er een groot aandeel in gehad dat er een goede infrastructuur werd aangelegd. Het dorpje groeide uit tot een heus stadje dat in 1673 werd om gedoopt tot Oranienbaum. Het echtpaar startte tien jaar later aan de uitbouw van het slot en de tuinen. Veel van de versieringen binnen staan in het teken van de sinaasappelboom en vroeger sierden de oranjeboomtakken ook de buitenluiken. De Nederlandse eega van Sjors Anhalt was een vervend verzamelaarster van Delfts porselein en aardewerk. In de kelder van het slot liet ze een dinerkamer aanleggen, die wonderwel bewaard is gebleven. De grote gewelfde ruimte is geheel bekleed met delftsblauwe tegels waarop de meest uiteenlopende tafereeltjes zijn geschilderd. Een tegelexpert likt er waarschijnlijk al zijn vingers bij af. Welk een tegelbakkers en -zetters vakmanschap! Om stil van te worden. Zes manshoge tegeltableaus, als enige in zwart-wit, bestrijken de vlakke muurdelen. Venus staat er bevallig mooi te flirten, als was ze Janice Jackson wiens borst zomaar wordt ontbloot. Destijds maakte men kennelijk geen preutse drukte om een blootgevallen tietje. Wij hebben anno 2010 werkelijk genoten van het kasteel. In de tijd voor de val van de muur werden dit soort culturele erfgoederen niet verzorgd, raakten in verval. Tien jaar na de wende is een aanvang gemaakt met de restauratie van dit slot.

Veel van het kasteel is niet klaar en om het in dit stadium te bezoeken is werkelijk een bonus. Voorzichtig zijn er testlaagjes weggekrabd, overal vind je plakkertjes met informatie, ieder laagje is genummerd tot op de kale steen. Het behang, oude kranten, verf, het wandtextiel, de diverse graden van vergulding. Her en daar zie je met potlood aangegeven waar en hoe de schildering straks wordt hersteld. Wat een monnikkenwerk… Er is een "chinese-vleugel" met originele Chinese meubels, waar sommige bamboemotieven op de muren al wel zijn bijgewerkt, De extreem brede vloerdelen zijn er nog niet te mooi gemaakt en kraken als vermoeide molens. Ik waan me er met gemak een paar eeuwen terug… Hoewel, van het slenteren en rondneuzen…. denkt mijn rug, weten mijn voeten dat mijn botten ook drie eeuwen oud zijn. De engels-chinese tuin (met pagode en Chinees theehuis, die J.G. Anhalt zelf voor zijn rekening nam) moeten we wegens doorgebrande voetzolen overslaan….
Inmiddels is er op de begane grond en eerste verdieping van het slot een aantal zalen gereed, waaronder de Lederpanelen Zaal. Geweldig hoe zorgvuldig en met eerbiedige aandacht men het leer heeft hersteld, geprepareerd zonder het morsdood te restaureren….de beide schouwen volgestouwd met blauw-wit aardewerk in alle soorten en maten op schapjes, alles origineel. Rijkelijke barok met veel goud gegarneerd….. Onze Cat was vast ook een aardig mens, want ze nam de zorg voor alleenstaande vrouwen op zich. Ze liet een huis tegenover haar woonstede bouwen voor godsvruchtige weduwen, die ze de leiding gaf over de opvang van dakloze vrouwen. Via gratis logies en eten hoefden zij niet aan lager wal te raken.
Tevreden zakken we bij de Gasthof tegenover het slot op de bank om een heerlijk sjolanka (russische soep) te verorberen.

Aan het eind van de dag klimmen we die vijf ellendig hoge trappen op, poehee, hijhijg. Meteen een wijntje en een peuk, daarna a l'improviste eten koken en de rest van de avond op de bank voor de TV of achter de labtop hangen. Meer hebben we niet te wensen…. Of ja, nee, toch wel….
De kaart erbij nemen en uitpuzzelen wat morgen ons brengen zal….

feedback van andere lezers

• Runner
  Ein schöne Reiseabenteuer ausführlich aufgeschrieben.
  Dora: Danke sehr, Her Laufer
• manono
  'Internationale' huwelijken brachten vaak toch een mooie uitwisseling, of vernieuwing teweeg.
  
  Ik zie het zo voor me, Dora. Heel aantrekkelijk geschreven!
  
  'de Engels-Chinese tuin' ?
  
  Tof dat je terug bent!
  Dora: Dank je wel. Ja een deel in Engelse stijl en een deel in Chinese stijl. Ik terug en dan ga jij weg....ik hoop dat jij het ook zo leuk hebt,
• silvia
  leuk dat je ons laat meegenieten van je belevenissen !
  Dora: Dank je Silvia, fijn dat je mee reist....
• Kat
  Heb je weer gelezen!!!!!!! Zoals jij schrijft heb ik geen enkele behoefte het met eigen ogen te aanschouwen, je nam me mee op je schouder, kan hoor ik weeg niet zwaar, prachtig, ik ben gek op retauraties van die oude kastelen en kerken wat een kunst! Enne........ bij mijn profiel BP kun je, hou je vast, verhalen vinden over wat vakanties en mijn meedoen aan deal or no deal (10.000 euries gewonnen) Je vindt ze vast ergens driekwart beneden de lijst! Kus!
  Dora: Wat zeg je me nou? Jij en verhalen? Poehoes,...... die lijst van jou rijkt tot in Timnoektoe.....maar ik zal eens gaan grasduinen....
  DEAL or NO DEAL, Hahahi, maar wel 10 000 gewonnen...
  Doe mij ook zo'n lekker dealtje...