naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Die brief... lief... ff

door Dora

Vandaag, weet Monika, is het de goede dag om die geweldig verhelderende brief te schrijven.
Ze zit klaar; kopje koffie, een asbak plus aansteker, het verse zakkie shag...voor in de denkmomenten:
Dit epistel zal voor allemaal de hemel openbreken en de misverstanden uit de wereld weg schrapen.
Niet te lang, niet te kort. Zo'n fijn spiritueel cadeau waar de ontvangers blij van glimmen en dat hen in positieve zin raakt, zodat ze er wel integer op zullen reageren. Misschien zelfs wel met de gelukkige verzuchting: "Fijn, Monika, dat je eindelijk dit initiatief nam, want zo kon het inderdaad niet langer."

De aanhef: Moet vriendelijk en pakkend zijn.
Niet te dominant en ook weer niet zo amicaal dat de ontvangers het te vrijpostig vinden. Men moet wel voelen dat ik niet meer over mij laat lopen, denkt Monika, dus ze laat de aanhef nog even achterwege.

De inleiding: Informeren naar hun welzijn.
Moniek herinnert zich die keer dat het als nieuwsgierigheid werd beoordeeld. Of toen het als gehate bemoeizucht werd opgevat. Oei, wat woedend was men over de inbreuk die ze maakte. Zou dat al veranderd zijn? De essentie is moeilijk met neutrale begrippen te omlijsten en in deze situatie is het raar om met praatjes voor de vaak het hete hangijzer in te leiden. Zal ze het via het weer proberen? Daar moet ik over nadenken, meent Moniek en paft een sigaretje, schenkt de derde bak zwarte koffie in.

Het onderwerp: Niet te zalvend of te bot.
"Oké, hier moet ik de koe wel bij de hoorns vatten," mompelt ze, "en schrijven dat ik vind... dat we... dat er... een volwassen gesprek nodig is om de misverstanden uit de wereld te helpen."
Moet ik het woord 'praten' echter omzeilen want dat weekt een woedeaanval of psychose los. Communiceren is gevaarlijk, kan tot gevolg hebben dat ik voor gek word uitgescholden. Daarnaast moet ik er rekening mee houden dat wat ik zeg snel als te confronterend wordt gezien. Of te vriendelijk, ongeloofwaardig, te leugenachtig of te maf om aan te horen. Te verbaal, infantiel of te banaal.

Na de lunch denkt Moon: Ik luister liever naar iemand die méér met me wil delen dan veroordelende en eeuwig verwijtende stilte. Hoe pak ik dit nou toch in Godsnaam aan? Naar hun werk informeren dan?
"Hoe durf jij, dat is ons privé en dat gaat jou niets aan." herinnert ze zich als de dag van gisteren, dus dat is uit den boze. Monika, die zo makkelijk over haar gevoelens praat, weet dat ze te veel weet. Ze herinnert zich zoveel en vooral wat ze hen allemaal heeft vergeven. Zelf is ze gezegend met een goed gevoel voor humor, maar dat begrijpen zij niet. Haar goede bedoelingen worden trouwens meestal gewantrouwd en haar ervaring geeft hen het gevoel dat zij de mindere zijn, merkte ze vaak. Haar levenslust en vrolijke aard ervaren ze als treiterend overvleugelen omdat ze er hun aandacht mee kaapt.
"Dat moet ik allemaal achterwege laten om niet wéér de schuld te krijgen van hun frustraties." mompelt de voor gek versleten Moniek, die weet dat ze alleen de afsluiting maar op kan schrijven.


Dag lieverd?
Maar dat meen ik (geloof ik) niet meer zo inniglief als vroeger. Of wel, wikt Moontje en ze weegt.
Het ga je goed? Dat wens ik iedereen toe, dus daar kan ik geen buil mee vallen, alhoewel...
Ze zouden het als afscheid kunnen opvatten en deze brief is immers bedoeld als opening voor...
een fijne toekomst samen.


IK HOUD VAN JOU !!!


Staat dat niet treiterig schel
of een beetje al te lullig?
zonder aanhef
inleiding of
onderwerp
zo helemaal
vreselijk kaal
zo triestig onderaan
dat lieve maagdelijk lege vel?

Na de warme maaltijd denkt Mo:
Ik heb het wel gehad. Ik probeer het wel
bij mijn nieuwe zakje tabak, overmorgen of zo.

feedback van andere lezers

• badstop
  Luek gevonden dit. Niet schrijven, maar lekker door leven. De ontvanger is het niet waard met zijn neurotische gezeur. Of je stuurt ze naar mij toe, dan leer ik ze positief denken. Iedereen happy.
  Dora: Geen gek idee....
  maar ik ken hun adres niet...
  dank je wel voor het aanbod.
• Wardibald
  Een herkenbare situatie. Een liefdesbrief is altijd vechten tegen de bierkaai. Nooit goed genoeg voor wat je probeert te tonen.
  Dora: Ook voor een brief als deze...dilemma's overwegingen...tot je er tabak van hebt.
• hettie35
  Beter je eigen gangetje gaan
  als voor een dove gaan staan!
  
  Goed geschreven Dora,
  liefs Hettie
  Dora: Ik vind ook dat Monika maar geen moeite meer moet doen, maar ja, ze wil zo graag dat het goed komt....Ik hou haar maar een beetje gezelschap.
• tessy
  Vechten tegen de bierkaai kan verdomd hard zijn, maar Monika lijkt me een verstandige vrouw, ze beseft dat ze zelf hemel en aarde kan verzetten maar dat dit zinloos blijft zolang de tegenpartij doof blijft.
  Nu hoop ik dat er ooit een hoorapparaat uitgevonden wordt tegen dit soort doofheid.
  Dora: Ik ben bang dat we dan naar Venus of Mars zijn verhuisd. Ik vond hem zelf wel aardig, die nooit geschreven brief. Hoeveel zakjes tabak kun je roken van een onwillige struik tabaksbladeren?
• bessy
  en ook nog even teruggelezen naar de eerste poging van Mo.
  goed dat ze het, na deze poging nog een keer probeerde
  Dora: Nog een twee drie vier tien twintig keer.... maar goed, je kent me , de aanhouder wint, spint, int, nt, t, fffft, dank je...