Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Het dilemmadoor hettie35In de donkere nachten als de meeste mensen op één oor liggen staar ik naar mijn computerscherm overdenkende wat ik zal schrijven. Als je door omstandigheden wakker moet blijven duren ze lang. Soms komt er een geluidje uit het witte bed achter mij. De ene keer is het door een droom de andere keer voor iets te drinken. Of voor een klein praatje omdat moeders de slaap niet kan vatten, dit kan door de pijn komen maar ook doordat ze overdag al door de slaap werd overmand. Ik leer in deze maanden meer over het leven dan ik ooit geweten heb. Vragen over het waarom vormen dilemma's in mijn hoofd. Aan de ene kant is de vraag van het waarom het einde van een mensenleven zo tergend langzaam kan aflopen, aan de andere kant wat wil ik zelf eigenlijk als ik mag beleven ook een hoge leeftijd te krijgen. Zou ik aan wilsbeschikking doen of zou ik het ook over mij heen laten komen? Vragen die niet dagelijks aan de orde zijn komen in de wakende nachten naar boven drijven. En ik heb niet één, twee, drie een pasklaar antwoord klaar. Twijfel zaaid onrust. Terwijl ik het onderwerp niet eenmaal ter sprake breng pakt mijn moeder in één van haar heldere momenten mijn hand kijkt mij eens doordringend aan en spreekt dan haar gedachten uit. ,, Kind wees toch niet zo bezorgd, alles wat we te dragen krijgen is niet zwaarder dan we kunnen torsen". Dan valt ze weer weg in een onrustige slaap en blijf ik nog even stil met haar hand in de mijne stil naast haar zitten. Peinzende over wat ze mij vertelde maar waar ik het niet voor de volle honderd procent mee eens kan zijn. Maar misschien met het klimmen der jaren wordt ik wijzer en denk ik anders over deze dingen!
feedback van andere lezers
|