|
< terug
Hartstochtelijke liefde…
Hij slooft zich uit voor haar, loopt de benen van onder z'n gat, vraagt wel tien keer na elkaar of ze niets vergeten is. Nee, zegt ze, ik denk het toch niet. Heb je zonnecrème? Dat koop ik daar wel. Badpak bij? Koop ik daar ook wel, "k ga niet sleuren met 100 kg bagage hé schatteke? 't Was maar een vraag, m'n engeltje, zegt de man en schudt z'n hoofd. Toen ze vroeger samen op vakantie gingen sleurde ze een half huishouden mee. Maar tijden veranderen, zouden vrouwen ook veranderen? Hij had er zo z'n twijfels over, maar hield wijselijk z'n mond. Ze had toch altijd 't laatste woord.
Ze staan in Zaventem, de luchthaven, de trots van België. 't Is jaren geleden dat ze hier nog geweest zijn. Ze herkennen niets meer. Wat een doolhof. Zo te zien is er geen crisis want iedereen vertrekt op reis. Als men aan iedere vakantieganger tien euro vraagt, is de put in de begroting zo gevuld, bedenkt hij zich. En een toeslag van nog eens twintig euro per kind want 't zijn rijke mensen, die de dag van vandaag, nog kinderen kunnen maken. Of 't zijn asielzoekers, die hebben toch een hele dag niets anders te doen. Oei, 'k moet oppassen met wat ik denk, subiet staat de gedachtenpolitie achter mij en moet ik een boete betalen- een verkeerdegedachteboete-, alles wordt gescand tegenwoordig, de vooruitgang staat niet stil. Heb je je ticket, je visum, je bankkaart? Ja, schatje, ik heb alles, waarom ben je plots zo bezorgd? Vraagt ze. Omdat ik niet wil dat je in Mexico in moeilijkheden komt hé? Doe de groeten aan je moeder en zeg haar dat ik volgende keer wel zal meekomen. Is z'n antwoord…
Ze is nog steeds mooi, denkt hij. Na haar facelift en haar borsten, die ze liet verstevigen met silliconen, heeft ze terug een figuurtje van een jongedame van twintig. Ze weet dat ze er goed uitziet, dat de mannen haar met bewondering nakijken. Ze laat het ook merken, al was het maar door een knipoogje. Wat dan meestal een ruzie teweegbracht met de echtgenotes, die duidelijk lieten merken dat het haantje wel degelijk in hun kippenhok woonde. Hij neemt afscheid van haar, drukt haar op het hart om te telefoneren als ze aangekomen is in Mexico City. Jaja, zegt ze maar nu moet ik instappen, schatteke en ze heeft hem een vluchtige kus op z'n voorhoofd. Nu nog een kruisje en ik ben een gezegend man, denkt hij.
" En schat, deed hij moeilijk?"vraagt de man naast haar in 't vliegtuig.
" Welnee, hij is zodanig bezig met de zaak, dat hij nog altijd niets in de gaten heeft…"
De man kust haar hartstochtelijk op de mond, terwijl z'n hand haar dij streelt.
" En schat, deed ze moeilijk?"vraagt de blondine die naast z'n Jaguar staat.
" Welnee, ze is zodanig bezig met haar lijf en leden dat ze nog altijd niets in de gaten heeft…"
De vrouw kust hem hartstochtelijk op z'n mond, terwijl z'n handen haar dijen strelen.
©GoNo
feedback van andere lezers- hettie35
Met een glimlach gelezen,
groetjes Hettie
GoNo2: Dank u wel! - jan
ik heb een keer gevlogen...nooit meer!
GoNo2: Dank u wel! - ydm
mooi verteld....midlifecrisis....oeps......ha ha ha
x yvonne
GoNo2: Dank u wel! - tessy
Haha heel leuk geschreven.
GoNo2: Dank u wel! - Runner
Alles werd glad ge(aaid)streken!
GoNo2: Dank u wel! - Dora
hanen en hennetjes.
GoNo2: Dank u wel! - Magdalena
grinnik!!
GoNo2: Dank u wel!
|
