|
< terug
Onder de wolken
Vertel aan de wolken waaraan ik mij stoor.. Misschien nemen ze het mee naar hun onbekende oorden.
Ze drijven waar de wind hun brengt met mijn woorden wereldwijd. Het is fijn vertellen , want ze geven geen weerwoord en brengen gevoel van bevrijding door hun heldere kou. Wandelen onder hun
kleuren die door het zonlicht vaak sprookjesachtig mooi zijn, ze geven het gevoel van bevrijding
om even met hun alleen te zijn.
Geen stemmen van mensen alleen met de natuur, het maakt me zo vrij als ik omhoog naar ze tuur.
Mijn adem geeft wolkjes van allerlei soort, de wangen rozig maar op een prettige manier. Ik geniet van deze koude dag die zoveel laat zien dat je er stil van wordt. En ineens zie ik ze staan, twee herten midden in een weide, doodstil blijf ik staan bang om me te verroeren en ze de benen nemen.
Een ervan heeft een prachtig gewei en steekt zijn kop trots rechtop. Maar ik kan wel stil staan maar opeens lijken ze mij te ruiken en in wilde vaart verdwijnen ze in het aangrenzende bos. Hier kan ik
de hele dag van genieten om zoiets te mogen aanschouwen. Het komt hier niet zo vaak voor dat ze bij daglicht uit het bos verschijnen dus ik weet dat ik geluk heb gehad om ze tegen te komen.
Het lijkt net of mijn stap iets lichter wordt na deze ontmoeting, even deze andere beelden in mijn hoofd laten stromen en dat voelt goed.
Door het witte struikgewas zie ik hier en daar fazanten lopen, mannetjes met hun mooiste kleuren
met in hun kielzog de vrouwtjes in hun schutkleur. Ik hoop dat ze niet allen weer afgeschoten worden voor de Kerst, want de jacht is weer begonnen en regelmatig komen op deze plekken de jagers samen met hun honden. Een stille afkeer heb ik daarvan, vooral de mannetjes zijn in trek om te serveren op een schaal met hun prachtige staartveren. Er zijn mensen die het normaal vinden maar ik kan er maar niet aan wennen, vind het gewoon zonde en diep in mijn hart nog zielig ook dat
voor het hele Kerstgebeuren zoveel wild wordt afgeschoten.
feedback van andere lezers- Anjer
Hoe wreed kan het leven zijn, zelfs voor dieren! grt Anjer
hettie35: Dank je wel Anjer voor je reactie,
groetjes Hettie - bessy
mooi sfeerverhaal Hetty met een ernstige ondertoon.
hier was het vandaag nog niet wit, ik zag op het journaal dat op verschillende plaatsen sneeuw is gevallen
liev groet Bessyanneke
hettie35: Dank je voor het lezen,
groetjes Hettie - Dora
Onder de wolken is zo veel meer dan alleen de natuur. Menselijke trekken die meer kapot trekken, schieten en slaan dan je lief is, doch dat beeld van die herten, die ineens je netvlies sieren. Gratis en voor niets. Dat licht op in je hoofd....zonder dat er een kogel aan te pas komt... zomaar
hettie35: Fijn dat je kwam lezen,
liefs Hettie
|
