Volg ons op facebook
|
< terug
De val (1)
We filosofeerden veel maar lachten ook vaak als puberende blinde vinken.
"Zo raar is dat toch niet? Het is in het belang van Maartje dat ik een goede verstandhouding met Cock wil. Ik begrijp niet dat hij zo boos blijft. Het lijkt wel de omgedraaide wereld," zei Noor. Ze legde hem geen strobreed in de weg en het bevreemdde mij ook dat haar ex weinig toeschietelijk bleef. Was hij er nog niet aan toe?
"Misschien houdt Gemma het tegen?" dacht ik hardop want dat Gemsie hem claimde leek mij duidelijk. Ze had niets te vrezen, als partner had Noor hem afgeschreven. Ze was intens gelukkig zonder hem.
Ik dacht wel eens dat Noor na die ellendige scheiding iets te makkelijk was opgestaan. Drie keer had ik het gesprek al in die richting geduwd maar steeds antwoordde ze hetzelfde: "We kregen deskundige hulp omdat we niet gelijkwaardig waren. Ik had een oneindig vermogen om alles van hem te vergoelijken, maar de manier waarop hij me tijdens de zwangerschap negeerde en voor gek versleet hakte er te diep in, Margie. Daar wordt een mens echt wel wakker van en ik ging nadenken. Op het moment dat hij óók nog de laatste barriere omlaag haalde was ik er klaar mee. Ik heb van te voren ruimschoots gerouwd en ontrouw is de grens." Inmiddels was het bijna drie jaar later en nog steeds had ik haar er niet op betrapt iets te hebben verdrongen. Treuren over gedane zaken vond ze niet alleen rationeel tijdverspilling. Ik merkte dat ze daadwerkelijk volledig naar dat motto leefde.
"Weet je eigenlijk al wanneer Cock die relatie met Gemma kreeg?" vroeg ik op een dag nonchalant.
"Nee, in Café Back-up voerde ik het laatste gesprek met hem en het interesseert me ook niet."
"Het is dus héél goed mogelijk dat Maartje is ontstaan terwijl hij Gemma al had toegezegd haar prins te zijn. Dat betekent dan dat hij je nog véél langer heeft beflikkerd dan je had gedacht." speelde ik met verve advocaat van de duivel. Ze zweeg lang en zocht mijn gezicht af. Meteen wist ik dat dit gewroet vanuit mijn eigen angst kwam omdat ik er aan onderdoor zou zijn gegaan als het mij was overkomen.
"Margie, mag ik je vragen waar je nu eigenlijk naar zoekt?" vroeg ze rustig en ik bloosde betrapt.
"Ben ik volgens jou niet verdrietig genoeg of zo? Ik weet dat anderen er langer over doen om op te krabbelen, maar sorry, ik ga geen ellende verzinnen die er niet is. Of moet ik dat doen om jou te plezieren?" vroeg ze met een glimlach waardoor het nog pijnlijker werd. Mijn twijfel over haar geluk lag naakt op tafel en ik begreep dat ik er zelf om had gevraagd op de vingers getikt te worden. Ik keek naar buiten, wilde haar slaan.
"Margie, je hebt er nu vier keer naar gehengeld en ik moet steeds hetzelfde verhaal doen. Het spijt me: Ik ben gelukkig. Geloof dat. Of niet. Nora Weltevree doet het op haar eigen Noorse manier, als het mag." Het klonk niet verwijtend. Van schaamte stond het zweet in mijn handen en onredelijke woede welde heet in me op.
"Wat is het nut om te weten hoelang hij me bedroog? Hij deed het en ik was nooit verantwoordelijk voor zijn innerlijk. Ik heb mijn aandeel bij de psycholoog onder de loep genomen en daar veel van opgestoken. Cock moet zelf met dit bedrog en zijn geweten in het reine komen." antwoordde ze eenvoudig. Er was geen speld tussen te krijgen en daarom, puur om te pesten, drensde ik venijnig door.
"Wat vind je ervan dat Gemma het voor het zeggen heeft?"
Op dat moment vroeg ik er bijna om dat ze kwaad zou worden, maar ze schokschouderde enkel wat verveeld als om te zeggen dat Gemma noch mijn minne getreiter haar boeide.
"In de drie kwartier dat zij hier zat zijn de verhoudingen kokend naar de oppervlakte geschoten en ik heb mijn conclusies getrokken. Ik hoop niet dat die manipulerende teef waar maakt waar ze toen mee dreigde, maar Cock moet er zelf voor zorgen dat ze zijn verleden niet uitgumt. Ik ben Maartjes moeder en heb alléén met de vader te maken. Zijn disrespect pik ik enkel omdat Maartje geen trauma op mag lopen, dus zolang dat goed gaat is er niets aan de hand." Ze bleef rustig maar ik zag dat ze er genoeg van kreeg zich te beheersen vanwege mijn flauwe gedoe. Weken later kwam ze op het gesprek terug en bekende dat ze zich heel goed beheerst had, maar Gogsallesacrementen, ze had me wel kunnen wurgen om het ongeloof en getreiter. Daarna nam ik me voor haar nooit meer onder druk te zetten. We hadden beiden meer baat bij positief vertrouwen. Soms was ik wel jaloers op haar, zo volledig leefde ze in het nu. Ondanks alle tegenwerking genoot ze en ik stond er versteld van hoe Noor haar zorgen vergat zodra ze met Maartje samen was.
Vaak bekroop me het gevoel dat Nora helderziend was en ze bekende dat haar dromen soms uitkwamen.
"Maar wat moet ik ermee? Aan anderen kan ik niets veranderen. Waarom zou ik me bij voorbaat druk maken over zaken die wellicht nooit gebeuren?" vroeg ze en ik had geen weerwoord.
"Ik gebruik mijn energie liever om er iets leuks mee te doen,Margie, lieverd, laat gaan." lachte ze toen ik me opwond om lasterpraatjes die over haar circuleerden. Ze koos ervoor zich er niet over op te winden.
Zo constateerde ik verbaasd dat ze er een jaar geleden al een grapje over had gemaakt toen de dagvaarding in de bus viel. Zij glimlachte triest om het schijnbaar onomkeerbare van het proces en ik wist evenmin wat het nut van deze 'slijtageslag' was. Haar ex probeerde 30 000 euro van haar los te peuteren.
Ze was boos, aangeslagen en ook verontwaardigd, maar zocht een advocaat en liet zich bijstaan. De zenuwen gierden haar wel door de keel want wat als zelfs de Nederlandse Rechtsstaat dit spel niet doorzag?
"Natuurlijk trapt de rechter er niet in. Mooie boel zou dat zijn als hij jou op laat draaien voor de uitspattingen die hij zich na jullie scheiding heeft veroorloofd," was ik bij voorbaat boos.
"Ja, maar IK moet me er wel weer tegen verweren. Weer geld aan spanderen. Weer zorgen dat Maartje er niets van mee krijgt. Margie, wanneer stopt al die tegenwerking?" vroeg ze ontgoocheld.
"Het lijkt wel of ik moet worden afgestraft voor zijn keuze. Alle gevolgen ervan draag ik in mijn eentje. Ik ben gelukkig en dat wordt me kennlijk niet gegund. Wie heeft hem op de mouw gespeld dat hij dit winnen kan?" bleef ze op zoek, maar helaas hing het antwoord ergens waar niemand er bij kon. Het was de eerste keer dat ik haar na de scheiding verdrietig zag en ik moest haar gelijk geven. De tegenwerking liep de spuigaten uit doch in haar omgang met zijn kind merkte ik geen enkele gespannenheid. Makkelijk schakelde ze tussen de rol van moeder en Nora Weltevree en ik was babysit als ze met de advocaat moest overleggen. Stiekem verwachtte ik dat ze Cock om deze wandaad terug zou pakken, maar ze overwoog niet eens om hem te verbieden zijn kind te zien. "Maartje is stapelgek op hem en dat mag ik niet in de weg staan," zei ze.
Toen ze de afschuwelijke afgang van haar ex in de rechtszaal meemaakte en met vlag en wimpel gewonnen had hield ze niet eens een triomferende toespraak. "Ach dat stomme gedoe om dat vermaledijde geld. Het is belangrijker dat hij voor Maartje blijft komen." zei ze simpel en ging over tot de orde van de dag.
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Pure zen, die Noor... Verdomme, wat een 'coole' dame zeg!
Dora: Dank is groot. Fijn dat je het blijft volgen. - Hoeselaar
Vrouwen hebben dat speciale, het gemak waarmee ze kunnen communiceren dingen en gebeurtenissen onder woorden te brengen. Ik geloof ook dat er zich een stuk eigen beleving hierin afspeelt
Willy
Dora: Niet iedereen of alle vrouwen doen dat makkelijk... maar bedank Willy - bessy
mooi de zorg voor maartje die altijd voorop blijft staan, het moederschap maar ook het zelfstandige en onafhankelijke karakter van Nora duidelijk geschreven
..... over de vorige feed toen ik terug ging lezen zag ik dat ik niets had gemist, gewoon een andere titel
Dora: Klopt Bessy, schreef ik al...In dit geval zal ieder hoofdstuk een tussenstuk vormen in het boek en heeft daarom ook een eigen titel - ivo
haaer is hollands neem ik aan, daarom niet minder mooi
mooi mooi geschreven
Dora: Zo ivo, jij was snel, had het verbeterd, maar je had het al gezien. Dank je
|
