Volg ons op facebook
|
< terug
stationsromannetje (10)
Terwijl wij samen in de zetel zaten geplakt en nog aan het denken waren welk paradijs we samen zouden gaan verkennen, had er in België en Nederland een hele machtsontplooiïng plaats gevonden. De Nederlandse inlichtingendienst had van heel de zaak al een heel uitgebreid dossier, want het was duidelijk dat Koos niet alleen voor zichzelf werkte. Daarom was het voor hen niet moeilijk om alle gegevens die reeds in hun dossier zaten over te maken aan de Belgische veiligheidsdienst.
Vermits Jan Poels de zaak in handen had gekregen van de minister, want ook de minister van Justitie was op de hoogte gebracht, kon hij heel doortastend optreden. De heren die voor heel de suspens in Antwerpen hadden gezorgd, kon men makkelijk uit het hotel plukken. Ze zaten allemaal aan het ontbijtbuffet te overleggen hoe het nu verder moest.
Mo en zijn zoon Alex konden bevestigen dat de heren die in hun restaurant binnen waren gekomen en achter Alex waren achterna gegaan, tussen de verdachten, die opgepakt waren, zaten.
Toch was er nog iets niet helemaal duidelijk, want niet alle mannen waren volgens de feiten die ze verzameld hadden, opgepakt. De politie was nog steeds aanwezig in het hotel om alle apparatuur dat in de kamers aanwezig was op te laden. Een ploeg van de recherche ging de kamers terug binnen en onderzochten alle verbergplaatsen (kasten en onder de bedden). Een verdachte lag onder het bed te zweten en een andere zat in een kast. Zij hadden gezien hoe hun makkers werden opgepakt en waren terug naar hun kamer gegaan om de apparatuur te laten verdwijnen, maar zo ver waren ze niet gekomen, want de politie was massaal binnengevallen en ze moesten zich ad-hoc verstoppen.
In Londen aangekomen hadden wij ook een bestemming in ons hoofd. We wilden niet te ver van Antwerpen blijven en kozen daarom een plaats in Schotland.
Een vijfsterren kasteel dat ver in de Hooglanden ooit nog had gediend voor de oorlog tussen de Engelsen en de Schotten.
Met een aparte kleine jet werden we naar het dichtbij gelegen vliegveld gevlogen en van daaruit stond er een blinde wagen klaar om ons naar de bestemming te brengen. Ondertussen had ik nog wat ondergoed en wasgerief en enkele broeken en hemden kunnen aankopen in de luchthaven.
Ook mijn stagiaire had zich terug getrokken in een typische dameswinkel en liep daarna enkele boetieks binnen. Met enkele grote zakken en vele euro's minder konden we enkele dagen verder.
Het hotel was niet alleen sjiek, het had ook een geschiedenis en dat ademde het gebouw ook uit. Ik kon het strijdgewoel van eeuwengeleden op de grond nog altijd voelen daveren. De lucht had nog altijd een bloedsmaak en het zilte van het meer zorgde voor een bijzondere nasmaak.
Onze kamer was reeds gereserveerd en klaargemaakt.
Een grote kamer in een mooi kader, maar er stond maar één groot bed. Tja dit was een tegenvaller, want we hadden weldegelijk voor twee aparte kamers gevraagd en als dat echt niet mogelijk was, dan wensten wij aparte bedden.
De hotelmanager verontschuldigde zich, want inderdaad dat was uitdrukkelijk gevraagd, maar de bediende had zich vergist en dacht dat deze enige kamer die nog vrij was, uitgerust was met aparte bedden.
Het was ook niet mogelijk om een reserve bed in de kamer te plaatsen en in de buurt was er geen hotel.
Daar stonden we dan als twee pubers te kijken. Enerzijds zei onze ethiek dat het niet kon en anderzijds leek het ons wel leuk om de lakens te delen.
"Er hoeft niets te gebeuren als jij links en ik rechts blijf liggen", maar dat klonk niet overtuigend.
De hotelmanager begreep mijn uitspraak dan wel niet, maar stond heel verveeld te kijken.
Eigenlijk was ik doodop en zelfs al zou ik willen, ik denk niet dat ik er veel van zou bakken, want een man die doodop is, die valt als een blok in slaap en dan mag er nog een hele rij bloedmooie dames de french cancan dansen, dan nog is de man niet te wekken.
De matras en de kussens nodigden uit om lekker te slapen en het was zeker geen oneer om naast de mooie stagiaire in slaap te vallen. Alhoewel, hoe zou het project dan verder moeten?
Na een grondige douche en een lekker bad was ik klaar om aan het avondeten te beginnen. Zij had zich in de andere badkamer (ja twee badkamers) ook opgefrist. Ze zag er fantastisch uit. Een mooi zijdeachtig lange jurk met een design die ik nog nooit had gezien. Ze had haar haar op een speciale wijze opgekamd en iedereen kon zien dat zij smaak had, want alles paste bijeen alsof het samen gemaakt was.
De zalm in bladerdeeg was gewoon fantastisch. Ik ben geen viseter, maar dit was gewoon zalig. De zalm met dille, chedar en preiringen .. echt genieten. Ook de Schotse aardappelgranite die hierbij gevoegd was, was zeker niet slechter. Aardappelen met blauwe kaas en geiten kaas en cheddarkaas, zorgden voor een zware maar wel lekkere aanvulling. Dit met nog een hele lekkere rauwkostsalade. De wijn was Frans, en dat is te begrijpen. In Schotland kan je door de klimaatsverandering wel wijngaarden vinden en misschien wordt Schotland met Zweden de latere wijnlanden in plaats van Frankrijk, waar men steeds meer alcohol in de wijn vindt omdat de zon te warm is voor de druiven, waardoor er te veel suiker wordt geproduceerd en het is de suiker in de druif die de alcoholsterkte in de wijn bepaalt. Pete Gottgens een topchefkok heeft een eigen Schotse Rieslinger op commerciële wijze uitgebracht. Toch, een lekkere Franse witte wijn was echter niet te verslagen door andere concurrenten die zich gestaag aanbieden.
Het dessert en de koffie met whisky (single malt) was onwaarschijnlijk echt.
Licht aangeschoten gingen we samen in een bed de nacht in. Het licht in de kamer was diffuus waardoor de schaduwen iets langer waren. Een bloedmooie vrouw kleedde zich ongegeneerd uit en trok een klein maar zeer sexy nachtkleed over haar mooie naakte lichaam.
Ikzelf had een lichte jogging gekocht, zodat ik dit nog later op een andere wijze kon gebruiken. De jogging paste uiteraard, want het ding omvatte verschillende kledingsmaten.
Ik legde me onder de dikke dons en voelde achter me een warm lichaam zich ook nestelen in het dikke pak.
Ik draaide me om en gaf nog een streel over het haarbosje dat nog boven de dekens uitstak. Ik zag een grote glimlach van onder de lakens piepen met twee ogen die dankbaar naar me keken.
De alcohol had zijn werk gedaan en al snel lag zij tegen me aan.
feedback van andere lezers- Mistaker
Volgens mij zou je het ook helemaal niet slecht doen als culinair recensent.
In de zin
Het dessert en de koffie met whisky (single malt) was met onwaarschijnlijk echt.
ben je iets vergeten.
G
ivo: ik zal het nalezen, dank je wel dat je me hierop wijst.
Het laatste hoofdstuk zal nog op zich moeten laten wachten de tijd ontbreekt me om het af te werken
Bedankt alvast voor het meelezen en de suggesties en de opmerkingen, ik leer ervan .. - Dora
die heerlijke zalm in bladerdeeg
Lekker veel handelingen-ik lees hem toch wat minder smeuiig, maar dat kan wel aan mij liggen, immers?
om alle gegevens waarover ze reeds (over) beschikte over(3)
3 x over= Door te spelen??? af te geven?
meer zelfde woorden vlak bij elkaar, efkes nalopen op tikfoutjes lijkt me
twee puberS
ivo: ok wat verbeterd en dank je wel voor het bijlezen ... - koyaanisqatsi
Verdomme, en dat nu met een volle maag...
ivo: oeps dank je wel koya ..
|
