Volg ons op facebook
|
< terug
Criminelen
Bent u wel eens in verlegenheid gebracht, weliswaar op een onschuldige manier, maar toch.
Het overkwam mij toen ik op een zondag met mijn kleinzoon langs mijn bruincafeetje wandelde.
Het was schitterend weer warm voor de tijd van het jaar.
Dus hele terrasje was bezet, en om nu binnen te gaan zitten met die knul, 'nee' dat vond ik niet zo goed idee.
Temeer er gebeurde van alles bij Joop, en ook de taal die er gebezigd wordt is nu niet direct geschikt om voor een zes jarige in zijn nog jonge hersentjes op te slaan.
Helemaal ongezien lukte dat uiteraard niet. Ik werd meerdere malen aangeroepen, en toe gezwaaid.
"Ivan kom er even bij joh, en is dat je kleinzoon, leuke knul, colaatje Binkie? Andere keer, Peet,' zei ik en bedankte vriendelijk.
'Allemaal vrienden Opa, vroeg mijn kleinzoon trots.'
'Ja jongen allemaal vrienden,'zei ik maar.
Ik wilde dus door lopen, maar net toen ik dat besloten had kwam er met gillende banden een politieauto om de hoek aanracen, om voor het terrasje stoppen, onmiddellijk gevolgd door een politiebusje met zwaailicht.
Zes agenten sprongen er uit, observeerden even het terrasje, om dan met vier man op rode Herman, een handelaar in tweedehands auto's af te stevenen.
Ik vond het niet zo gezond om dit alles mee te maken met in mijn gezelschap mijn kleinzoontje.
Maar deze was met geen stok meer vooruit te krijgen,
'Opa Opa, kijk een boef, ze pakken een boef'' riep het ventje in staat van verrukking.
Ik hoorde de agenten vragen aan Herman: 'gaan we gewoon mee Herman, of maken we het moeilijk met dit mooie weer.' Zij waren duidelijk niet op hun gemak.
'Nee nee, ik ga wel rustig mee, en zich tot de agent welke zijn handboeien al in aanslag had, die heb je niet nodig vriend doe even gewoon.'
'Geef je handen toch maar even op je rug Herman, voor ons een stuk rustiger was het antwoord.'
Op dat moment bemoeide Frits die niet vies is van een flink knokpartijtje zich met het hele gebeuren.
'Joh, laat die gozer gaan het is verdomme zondag kom morgen even terug. Met de dreun op de borst van de dichts bijzijnde agent gaf Frits het sein van knokken. En dat werd het.
Binnen mum van tijd waren het de vrienden van rode Herman, die ook aan het slaan en schoppen gingen.
Een zooitje dat het werd, ongelooflijk.
De meeste terrasbezoekers hadden als de donder eieren voor hen geld gekozen, en stonden net als ik met mijn kleinzoon op veilige afstand toe te kijken.
Een veel te zwaar opgemaakte overvloedig naar goedkope parfum stinkende kakmadam naast ons, drukte haar bril voorzien van flonkerende kristallen in een monsterlijke montuur, voor de derde keer op haar grote blauw geaderde neus.
Zij had een duidelijk vals haarstuk op het achterhoofd gespeld wat er nu zo'n beetje bij bungelde.
Aan haar handen had zij ringen welke op zeker uit een kauwgomballenautomaat gerold waren. Haar rok was veel te strak zodat onder haar elastische ceintuur een drie maanden bult zich manifesteerde. Haar witte blouse met weelderig kant droeg zij praktisch geheel open zodat haar op roze gelatine lijkende borsten welke eveneens blauw geaderd, goed zichtbaar waren.
Zij zei; 'kijk nu toch eens aan dat tuig en goed zo,' toen de eerste strijdmakker van Herman in het busje werd gedonderd.
Zij legde haar hand op de krullenkop van mijn kleinzoon.
'Pas maar op jongen blijft er maar uit de beurt, 'criminelen' zijn het, puur criminelen afschuwelijk.'
Plots klonk de zware stem van spuitje achter mij. Een reus van een bodybuilder welke zijn bijnaam had te danken aan het feit hij nog al eens wat anabolen injecteerde.
'Haal jij die hoerige klauw eens van dat ventje zijn koppie,
zo klonk het, en rot eens een eindje op. Ondanks je parfum ruik je toch al naar de kist, wegwezen en gouw!
'Nou ja zeg,' sputterde de kakmadam, en weg was zij.
Daar het gevecht steeds heviger werd en Joop de kelner zich nu ook liet gelden, hij probeerde om zo veel mogelijk het vechten buiten het terras te krijgen. Besloot ik ondanks het tegen sputteren van mijn kleinzoon om verder te gaan.
We waren nog geen vijftien meter van het strijdgewoel, of hij hield mij met een ruk aan mijn arm staande.
'Opa, zijn koppie schuin omhoog en met zijn grote blauwen ogen keek hij mij vragend aan; Opa waren dat nu echt `Criminelen?!`
Ik had het antwoord niet zo gouw bijdehand en knullig begon ik met, ´Uh.´
Maar het was niet meer nodig, hij gaf zelf de oplossing.
´Opa, ze kennen u allemaal, hé Opa.´
´Ja jongen, kom we gaan een ijsje eten?´
© schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- Mistaker
Haha een mens maakt wat mee, en dan nog wel met kleinzoon!
Groet,
Greta
Ivan : Ja , het is wat, he ,,,,en op zondag , liefs Ivan - Runner
Het is een mooi verhaal, maar ik blijf het jammer vinden van de foutjes. Niet zozeer de taal- en stijlfoutjes want die maken we allemaal wel. Maar de slordigheidfoutjes zijn te vermijden als je het vóór publicatie nog eens rustig over zou lezen. “Vertel!” vroeg je mij bij mijn vorige opmerking hierover. Hierbij dan (alleen slordigheidfoutjes)
Dus ? hele terrasje was bezet.
Om voor het terrasje ? stoppen
En zich tot de agent ?
Binnen ? mum van tijd.
Welke OP zeker
Aan het feit ? hij nog wel eens anabole
Ik wil geen zeur zijn en zal er in het vervolg geen opmerkingen meer over maken!
Ik vind het jammer voor jou, want je verhalen zijn leuk en vooral uit het leven gegrepen.
Ivan : Runner je bent zeker geen zeur, en ik vind het juist fijn je correcties te mogen ontvangen, ik veranderd ze dan ook direct, ga hier a.u.b mee door, ik ben een wrak in de Nedrl taal, en nu ook nog eens woord blind ook zo lijkt het, vr dank Ivan - bessy
opa toch.....
Ivan : Bessu Opa deed niks fout hoor, liefs Ivan - Wee
Met een lach gelezen :)
x
Ivan : Dank je wee, vr/gr Ivan - ivo
schitterend .. hahaha .. en dan weten dat als het zo'n spuitijsje is dat je er nog lekker ziek van kunt worden, want de meeste van die kasten die worden heel slecht onderhouden
Ivan : Thanks Ivo, vr/gr Ivan
|
