|
< terug
Herschreven boekdelen
"Verloren boekdelen, hahahaha, die de nacht doorklieven en verlieven in de verbleekte archieven want je mes is te bot, de adem te kort en jouw leven is zinloos," schaterde de duivel venijnig.
Paul wist niet waar hij was al herkende hij de schrille spottende stem.
"Angst regeert 't gehele heelal plus de verblauwde wereld," galmde het na en eigenwijs hield hij zijn ogen dicht. Duidelijk was dat hij in bed lag. De kleurloze pijn van te lang op zijn rug liggen doortrok vanuit de botten het vlees van zijn lendenen. Zijn lustpaal stond kaarsrecht verlangend te wachten op de beloning, die hij echter pas zou krijgen als alles achter de rug was…
"Ik wil niet, ben niet klaar" kromklauwde hij gretig zijn zinnen om de wegvloeiende droom want het mocht niet vervluchtigen noch oplossen. Als altijd was hij, voordat de satan opdook, simpelweg gelukkig geweest. Op zijn gemak was hij enkel in die onschuldige droomwereld. Omdat er antwoorden opgetekend lagen.
In Goud Opsnee fladderden daar duizendenden bijna doorzichtige, flinterdunne rijstpapieren pagina's. Op de ouderwetse manier met de hand ingenaaid en de eeuwenoude leren omslag was versierd met een prachtige ingelegde gouden sierrand. De waarheden waren erin bijeen gebracht. Ook die van het ongrijpbare leven en hij las erin wanneer hij dat wilde omdat hij dan de zin van onzinnige strijd en onzichtbaarheden begreep.
Hij voelde zich nog te relaxed om de grens naar de bedrukkende realiteit te overschrijden en in zijn hoofd zette hij zijn tweede dimensie open. Verbeten trachtte hij de wil te kanaliseren om zich terug te projecteren. Het was van groot belang om te onthouden wat hij vanacht had geleerd.
Voor het boek dat hij nu in zijn relatie schreef en dat hij dichtsloeg als de laatste martelgang was volbracht. Echter, wat hij ook deed, hoe hard hij ook zijn gedachten probeerde te sturen, de droom kwam niet terug. Tussen de dimensies ontstond geen connectie meer met het verlossende weten.
"De clou die ik zoek ligt daar voor het grijpen," schreeuwde hij zonder geluid en werd kriegel, vloekte denkbeeldig. Dit verliezen, het machteloze wegdrijven van grijpbare oplossingen gebeurde de laatste tijd steeds vaker. Zodra ik mijn ogen open doe, wist hij, is de verbinding definitief verbroken en zal ik binnen tien seconde zijn vergeten wat me vannacht zo gelukkig heeft gemaakt.
Hij liet zich daarom nogmaals zakken en voelde hoe de wind woei vanuit het gat van de derde dimensie.
Het rook naar open frisse vergezichten en het klonk naar nieuw geluk. Hij hoorde er kinderen vrolijk lachen. De tussenliggende werkelijkheid die hij diende te overbruggen, bleef echter leeg en de duivel zweeg.
"Jij ook altijd, riep ze, verdorie, stomme aansteller, schiet toch op, je komt te laat,"
Ineens was hij klaarwakker en met verwilderde grote ogen keek hij in haar gelaat.
Daar stond ze voor hun bed met de handen op de heupen. Doodsbang was hij voor haar vervloekingen.
De slinks lachende ogen intrigeerden hem nog steeds even betoverend als in het begin. Ook nu ze vaak hard en dwingend fonkelden als roosgeslepen diamanten. Daarboven krulden de weelderig blonde haren wildwoedend en ondanks zijn angst had ze nog immer die aantrekkingskracht op hem.
Ze dirigeerde hem als was hij een kleuter, maar hij kon het niet laten haar te aanbidden. Voor haar had hij alles over. De verlammende waarheid daarvan stond in bloedende Kapitalen in zijn hart gekerfd.
Oh God, wat rook ze weer heerlijk, maar hij mocht haar niet nemen. Dat wist hij heel zeker.
Eerst moest hij de laatste rechtszaak winnen.
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Het lijkt alsof ik in Der Freischütz van Carl Maria von Weber, blader en zie hoe Myphistoles dearme Agate omvrijdt
Willy
Dora: Oef oh jeh, dank je wel Willy... - greta
Ai dit is breedsprakig schrijfwerk. Symboliek en werkelijlheid verweven. Heel bijzonder!
Dora: Dank je wel... Breed gespraakt en toch zo naakt, < : ))) - Runner
Ja dromen zijn bedrog zong Borsato, Maar toch ?
Mooi geschreven!
Dora: Dank je wel...
Ik ben net bezig met een vervolgverhaal bestaande uit 3 x 3 =9
(Runners=espresso's) en nu wil ik ook dat ieder stukje uit precies 60 woorden zal bestaan... Hartstikke leuk om te doen want je moet de woorden geweldig goed kiezen. haha. ,< : ))) - hettie35
Mooi geschreven Dora,
groetjes Hettie
Dora: Dank je Hettie - Wee
Graag gelezen.
x
Dora: Dank je Wee x - ivo
knap geschreven ... !
Dora: Oef Wat een complimenten van iedereen. dank jou ook - Mistaker
Het rook naar open frisse vergezichten en het klonk naar nieuw geluk... mooie zin zeg!
Ik heb bijna vakantie (krokus) en heel veel zin om te gaan verhuizen maar het lukt nog steeds niet met een andere woning. Balen!
G
Dora: Bedankt Greta. Goh... jammer dat je niets geschiks kunt vinden, maar altijd moeilijk lijkt me, want een goed huis vind je niet snal.
(Ik wil het mijne verkopen, maar gezien de crisis is het vinden van een koper ook moeilijk)
|
