Volg ons op facebook
|
< terug
Zielig geval
Het weer was heerlijk, dus had ik plaats genomen op het mini terrasje van het bruincafeetje. Ik zat net aan de koffie, of er kwam een jonge vrouw bij mij aan tafel zitten. Ze had een grote sporttas bij zich en ze zag er een ietwat slonzig uit. Onopgemaakt en onverzorgd oogde ook haar kleding. Ze keek mij glimlachend aan om dan in haar tasje te rommelen en even later stak zij een sigaret op.
'Hé hé, eerst een sigaret, ik was gestopt, maar?' Het is toch ongelooflijk dat je bijna nergens meer mag roken. Heeft u er last van als ik rook,' vroeg zij wat onzeker aan mij.
Het viel mij op dat zij beschaaft Nederlands sprak, 'aangeleerd'?
Iets aan haar riep bij mij een gevoel van vertwijfeling op.
'Nee hoor gaat gerust je gang, als jij het lekker vindt mag je van mij roken.'
Joop kwam naar het terras opgesloft.
'Weertje hé Ivan, heerlijk zo kunnen we het wel hebben.
Dan vroeg hij, 'en jongedame wat zal het zijn.'
Ik zag een soort van schrik reactie door haar heen gaan en zij stamelde 'nee, dank u ik wacht even.'
Ik zei dan ook snel,'Joop doe mij maar een vieux met een colaatje er naast, misschien mag ik je iets aan bieden,' vroeg ik haar.
Zij keek mij dankbaar aan en vroeg voorzichtig, 'een kopje koffie misschien?'
Joop knikte op zijn gebruikelijke manier en zei, 'gaan we doen,'
Ik zocht naar een zin om eens te horen wat haar hier had gebracht. Dat viel mij niet mee. Ze leek mij geen junk of alcoholica en haar socialensituatie was moeilijk in te schatten.
Arm dat zondermeer, maar zwerfster, nee dat ook niet. Zij loste echter mijn probleem op door uit zichzelf met haar verhaal te beginnen.
Zij stak haar hand uit en zei, 'misschien mag ik mij even voor stellen, mijn naam is; 'An'.
'En zij vervolgde, u zult misschien wel denken wat is dat voor een typetje. Maar ik zit momenteel in een lastige zo niet moeilijke situatie.'
Nu dat moet je uiteraard nooit tegen Ivan zeggen. Ik klopte haar gemoedelijk op de arm en zei, hoeft niet hoor, als je niet wil?'
Dat werkt altijd.
'Het zit zo; ik ben getrouwd met een zorgzame lieve man. Maar die zorgzaamheid is overgegaan in pressie. Ik had een heel goede baan als assistente op een accountmanagers bureau. Ik had een goed salaris.'
Joop kwam er aangesloft met de bestelling en kwam er even bij zitten. Zij begon haar verhaal op nieuw om te vervolgen met, 'we hadden een huis gekocht. Ik had het goed gevonden dat hij een nieuwe Porsche kocht. Hij was nu eenmaal gek op een snelle auto en het kon, dus waarom niet?'
'Het is nu een week geleden dat ik hem verlaten heb, ging zij verder.
Het was niet meer te doen. Hij zelf heeft een bedrijf in tweedehands containers dus de tijd aan zich zelf.
Hij begon te posten bij het kantoor. Controleerde mijn Mobieltje op berichtjes.
Nu was het zo, dat ik met de lunchpauze wel eens een broodje ging eten met een collega.'
Als ik dan thuis kwam vroeg hij, 'lekker broodje?'
Wanneer ik antwoordde, 'ja smaakte best, waarom kwam je niet even binnen om kennis te maken?' Werd hij kwaad, hij hield niet van een bijdehand antwoordt, zoals hij het noemde.
Het werd van kwaad tot erger. Hij hield mijn salaris in. Ontnam mij mijn pinpas. Ging mij te kust en te keur opbellen. Later kwam hij agressief het kantoor binnen stormen. Dus gevolg, ik werd ontslagen.
Nu om een lang verhaal kort te maken, de situatie werd onhoudbaar.
Ik ben bij hem weggegaan.'
'Dat is nog al wat zei Joop, daar hoef je niet gelukkig mee te zijn.'
'Ja zeg dat wel, en nu loop ik op straat,' zei zij.
Joop keek mij aan, en zei, 'zielig geval.'
Hij had weer eens die blik van de barmhartige Samaritaan.
Ik fronste mij wenkbrauwen en schudde voorzichtig, 'nee.'
Maar Joop zei, 'ik heb de achter de zaak een kamer met bed. Met een douche en een klein keukentje het staat toch leeg.. Als je wilt kun je daar wel een paar dagen in tot dat je wat anders hebt gevonden.'
De vrouw veerde op, 'echt, wat lief van je.
Het is maar voor een paar dagen tot ik weer werk heb gevonden dan kan ik zelf weer wat huren.'
Op dat moment kwam Nel Joop zijn vrouwtje, en buffetjuf het terrasje oplopen.
Ze zag ons zitten en kwam gelijk naar ons toe.
Vergiste ik mij, of ging er iets agressief uit van Nel.
'Goedemorgen, allemaal… op één na,' zei Nel met een valse grijns.
Ze gaf Joop een kus op zijn wang.
Joop keek haar niet begrijpend aan en vroeg haar,'op één na?
'Ja natuurlijk, was het antwoord van Nel. Of denk jij dat ik dat stuk vulles daar ook een goede morgen wenst. Zij heeft twee weken geleden het Modewinkeltje van Job leeg geroofd. Hij had haar onderdak gegeven.'
Het door Joop als zielig geval bestempeld geval stond met een ruk op.
Nel snauwde haar toe, 'ja, ik zou maar maken dat ik weg kwam voor ik je aan je haren het terras afsleurt.'
Nel keek mij aan en vroeg, 'hoe kan ik hem dat nu afleren Ivan?'
Joop zei niks en slofte naar binnen.
© Schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Niet zo maar iemand verhaal geloven zou ik zo zeggen
Willy
Ivan : Ik denk dat Joop even met zijn .... dacht, en dan .... ja dan gaat het fout hé, vr/gr Ivan - martine
graag gelezen
je zou deze verhalen moeten bundelen
Ivan : Dank je Martine ik zal er over denken , misschien is het wel wat, vr/gr Ivan - Mistaker
Waardeloos figuur zeg!
G
Ivan : Ach Greta, het is aan ons er voor te hoeden toch? - warket
Moet beschaaft in dit geval niet beschaafd zijn?
Ik heb de tekst met plezier gelezen.
Ivan : Ik ga eens kijken Warket, erg bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - GoNo2
Van genoten!
Ivan : thanks vr/gr Ivan - Wee
Zoals steeds, heel graag gelezen!
x
Ivan : thanks vr/gr Ivan - ivo
tja een zielig verhaal is één en wat waarheid is, is twee en wie kan tellen let op zijn kiekens, want als de vos zijn passie predikt dan is men gepluimd voor men het weet ...
er zijn zo van die belovers die van water goud kunnen maken en ondertussen maken ze van uw goud water ... het is toch wel kunnen vind ik persoonlijk
Ivan : Tjonge wat een filosofische reaktie Ivo,maar any way bedankt er voor, vr/gr Ivan
|
