|
< terug
17-Mijn luchtballon.
Met mijn luchtballon zweef ik hoog boven
onze vlaamse dorpjes,
voel me zo licht als een veertje
maar tevens zo vrij als een vogel.
Zie ginder ver mijn dorp,
maar reis nog even naar Geraardsbergen,
dan met de wind mee boven Galmaarden, Bever
richting Pepingen, Lennik, Gooik en Dilbeek.
Maar dan kom ik bijna boven Brussel,
en draai weer richting Ninove.
Ik zit heel even aan jou te denken,
want hier ergens ben jij op de vaste grond.
Plots streelt de wind door mijn haren
en het is net of ik jou hand voel.
De wind fluistert plots je naam in mijn oren.
Neem je foto uit mijn zak en voel me plots
weer veilig hier heel dicht met jou.
Wat geniet ik van al deze
prachtige vergezichten rondom mij.
Zou nog uren kunnen blijven zweven hierboven.
Maar het wordt stilaan weer donker
en ik laat een diepe zucht,
dan maar weer landen en zie mijn dorp
alweer in de verte verschijnen.
Zie de koeien, paarden en schapen
en ginds een bok op hol geslagen.
Ja, hier is het nog echt puur natuur
dan ga ik vlug bij de ezeltjes slapen in de stal.
Zet de haan als wekker op vijf uur.
Wat ben ik moe geworden van de gezonde lucht.
Ik fluister nog even ,
wat was het weer fijn in deze mooie gezonde natuur,
en val meteen in een diepe slaap.
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Zo te lezen kun je ver over het vlaamse land kijken, jammer dat je niet op mij wachtte ik had graag meegevlogen
Danvoieanne: ;-) zou leuk geweest zijn...
|
