naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Jarretelles

door falanx

Een van zijn beste vriendinnen in het theater was vorige maand om het leven gekomen door zich onopzettelijk op te hangen aan haar jarretelles, en voor Maxime Rimbaud had het leven een harde rand gekregen. Hij was een op vele handen gedragen figuur in de kunstwereld, omdat zijn stem klonk als het geluid van de erkenning. Daarvoor had hij veel moeten roken, maar zich ook de routine eigen maken om eenvoudige woorden zo te rangschikken dat ze samen een mystieke sfeer opriepen. Traag spreken hielp, versnellen waar een ander zou vertragen deed wonderen.

Maar toen het weer verbeterde en de aarde de planten opnieuw de wereld in perste, kreeg de mecenas het zwaarder en zwaarder te moede. De liefde die hij de kunsten toedroeg, volgens hemzelf onvoorwaardelijk, scheen niet beantwoord te worden, en toch kwam zijn ontgoocheling hem niet voor als een tegenstrijdigheid. Hij keek soms lange tijd voor zich uit, en moest stil toegeven dat het geen diepe gedachten waren die hem bezochten, maar dingen die nauwelijks voor gedachten konden doorgaan. Hij die gewend was de scheppers van de waarheid te voeden en door hen beloond te worden met de schoonheid van hun uitbarstingen, voelde zich een mens -de pijn werd nu ondraaglijk- als de anderen. Hij ademde, at en scheet, en de muze, zij was een vrouw zonder gezicht geworden.

Maxime Rimbaud keek naar links en naar rechts, niet om een straat over te steken want hij zat in een diepe stoel in zijn werkkamer, en besloot niet te besluiten wat zich opdrong-

-dat de jarretelles van een comedienne uit de voorsteden van Abbeville het enige waren geweest waar hij zich ooit echt aan had opgetrokken.

feedback van andere lezers

• Dora
  Lekker stuk, goed opgezet en in de beste woorden gevangen
  (PS, voor en hoeft eigenlijk geen komma, dacht ik...)
  falanx: Dank je Dora.
• Wee
  Graag gelezen, Erik.
  falanx: Doet me echt veel plezier!
• ivo
  idd heel graag gelezen, lekker vlot ...
  falanx: Dank Ivo!
• jan
  leest als een trein
  
  falanx: mersie mersie Jan.
• GoNo2
  Heb er van genoten!
  falanx: Waardeer ik enorm!
• Danvoieanne
  Graag gelezen, Erik...
  falanx: Proost Danvoieanne!