naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

woensdag 25 februari 2009

door warket

's Avonds op stap kwam ik voorbij een gebouw dat met schaduwen verlicht was. Het bestond uit meerdere torens overkoepeld met glas. Het leek op een modern paleis. Hoewel het donker was kon ik de omgeving duidelijk zien. Er hing een nevel die langzaam bewoog. De zon, de maan en nog andere hemellichamen zweefden erin. Vreemd genoeg verspreidden ze geen licht. Het was als een uitgedoofd heelal dat tot in de aardatmosfeer gezakt was in vredige stilte. Dan zag ik grote luchtbellen met heiligen erin die me roerloos aankeken. Ik kon ze net niet aanraken. Toen ik begon te zweven werd ik wakker, viel opnieuw in slaap en kwam bij een collega terecht. Hij was druk bezig met een architect. De plannen lagen verspreid over de vloer. Hij wou dat ik hen hielp. Ik moest echter naar een verjaardagsfeest van mijn zoon dat reeds in de kelder begonnen was. Zijn vriendjes hadden speelgoed meegebracht. Mijn moeder, die voor het eten zorgde, maande me aan om in het vervolg op tijd te komen. Ik fotografeerde de aanwezigen in hun spel. Toen mijn vader de foto's zag schold hij me uit voor pedofiel. Ik werd opnieuw wakker. We weten dat er iets anders is maar wat precies weten we niet, zei ik luidop waarna vuurvrouw me porrend zegde dat ik luidop aan het dromen was.

Met een gelaat vol rimpels en een stoppelbaard was ik opgestaan. Mijn haren en wimpers zijn te lang. Ga naar de kapper.
Doe ik gehoorapparaten in?
Neen, dat hoeft niet. Wij praten toch niet met elkaar.
Dan doe ik mijn ogen dicht en voel haar schaar en vingers in mijn haar. Zalig is dat. Af en toe bekijk ik haar in de spiegel. Haar buikje is verdikt en haar tepels drukken door haar blouse. Zou ze zwanger zijn? Ik durf het niet te vragen en sluit opnieuw mijn ogen.
Op de terugweg trekken ze voren in de berm opdat zigeuners er niet zouden kamperen. Een ouderling verdeelt de mest over het land. Noch de vleugelslag van een kraai of het spurten van een vogeldier gaan dit vermijden. Zangzindig ruik ik aan mijn duim.
Hoe-hoe kirt een duif. We zouden haast het beestige vergeten.

feedback van andere lezers

• Dora
  Heerlijk, dat gefriemel aan het haar, net een meditatieve massage
  warket: Als kind speelde ik met mijn veel jongere zus haarkappertje. Ze deed alsof, en ik vond het heerlijk, betaalde haar met mijn vertelsels wanneer ze slapen ging, tot...ze daadwerkelijk een schaarknip deed. Ik vind het HEERLIJK om naar de kapper te gaan.
• ivo
  wat een sfeer en beeld
  warket: mijn aambeeld waar ik mijn gevoel op plet
• Mistaker
  Heerlijk sfeervol.
  Ik ga a.s. zaterdag naar de kapper en geniet er ook altijd van.
  
  Groet,
  Greta
  warket: Rustgevend is dat.
• Wee
  Je wimpers zijn te lang? Nee toch zeker, da's juist zo prachtig!
  Als ik bij de kapper ben, kriebelt er ongeduld.
  Je laatste vier regels intrigeren me.
  
  warket: Ja, die hebben mij ook geraakt. Daarom schreef ik het op.