< terug
Zonheet 2009
De klokken luiden een ritueel.
Waar is de zonnecrème?
In de zon is het snikheet. Het bloed loopt langs de rimpels van mijn hand wanneer ik doornen snoei om wildgroei tegen te gaan.
Je gaat nog afzien in Cuba, zegt ze vanuit de schaduw. Kom mee aan tafel.
Er zit een indrukwekkend insect op het blad. Ze heeft voelsprieten en twee maal drie hoge pootjes. Wat eet ze, hoe drinkt ze, voelt ze genot als ze nieuw leven in zich draagt?
Mijn wereld staat stil, de aarde beweegt. Zal ik een klaproos voor je bewaren in mijn verhaal?
Ja.
Vergeef mij voor wat ik ben dat ik niet zou mogen zijn, om mijn scheefhangende kaders aan de muren, het ongemaaide gras en de giftige bessen waarvan ik eet, mijn eigenzinnigheid als ik zit te turen in afwezigheid.
Het is je vergeven. Er is geen reden voor.
Het begint te waaien terwijl het licht in de hemel blijft. Ik heb de asbak en een glas wijn over het papier gezet en de stop op de inktpot gedraaid. Niets vliegt weg van deze tafel.
De berk buigt. Het riet vingert om zich heen. Alles beweegt. s' Avonds maken we een vreugdevuur van sprokkelhout en druivelaarstronken. De vrienden zijn op tijd, de kinderen vanzelfsprekend te laat.
Je mag dat niet smeren. Je moet dat met plakken erop gooien.
Hij zoekt naar het evenwicht tussen het broodje en het beleg.
Mag ik effe op je gitaar spelen?
Doe maar. Ze is niet gestemd.
De poes hangt aan mijn arm.
Hij heeft geen klauwtjes. Ik zie het. Schrijf jij maar het verhaal dat ik nu vertel. Aiko noemt hij.
Ben in een nieuw schrift begonnen. Wat vind je ervan?
Chaotisch.
Ja, we zijn allemaal chaoten.
Vuurvrouw glimlacht en gooit dennenappels op het vuur. Raar. Het is bijna elf uur en buiten roept een kraai. De hond drinkt uit de waterton. En ik huil omdat ik er zin in heb.
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Lekker geklets in holle vaatjes maar het las lekker en daar gaat het toch om
Willy warket: ja - Dora
Feestje, fijn om dennenappels in plakken op het gestemde broodje te spelen met de ongeklauwde poes op de waterton warket: grappige fb - Wee
'Zal ik een klaproos voor je bewaren in mijn verhaal?' Hoe zou zij geen ja kunnen zeggen?
'En ik huil omdat ik er zin in heb.' Heimweemoedigheid die woelt, wellicht.
Wondermooi verhaal, alweer :) warket: dankje - ivo
de sfeer zit er helemaal in warket: dankje ivo - jan
geraag gelezen
grtzzzzz warket: dankje - Mistaker
Zeer sfeervol!
Groet,
Greta warket: Groet, Greta. En zo komen we altijd opnieuw bij wat beschreven werd, net zoals een foto.
|