naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

VRIJHEID? Hoezo?

door Dora

HOEZO VRIJHEID?
In de jaren zestig werd MamaTV tot gezinshoofd gebombardeerd terwijl de maatschappij midden in de pubertijd zat. Samenleven werd overheerst door de nieuwe bezetter; ONVERSCHIL, maar tussen tafellaken en servet raasde dwars doorheen de jacht op vrije welvaart, een andere oorlog. Rondvliegende hormonen hebben geen oog voor pijn aan de binnenkant. Pubers, vlees noch vis, bekijken elkaar, zijn explosief onzeker. Een kei in vergelijken werd ook de maatschappij puberaal de oppervlakte maat, terwijl bij mij vervuilde pokdaligheden in bloei stonden. Foeifoei. Welke opgeschoten jongeman kijkt door een hobbelig uiterlijk heen? Al wat men zag waren op uitbarsten staande vulkanen. Humor hielp, al lachte ik alleen verscholen achter te lange pony plus dikke das. Enkel grote ogen loerden nog naar buiten. Natuurlijk vroeg ik ma om advies. Veel meer dan dat ZIJ zo aantrekkelijk was, vroeger, iedere kerel kon krijgen, kwam er niet. Lekker opbeurend als jij je gelaat niet meer durft te tonen vanwege geelgekopte vetuitstulpingen die kunnen ontploffen. Die eenzame ervaring aan WO II toeschrijven? Te kort door de bocht; inlevingsvermogen heb je of niet…

Duur uitgedrukt heette het acné, maar dat woord sloeg geen etterende boosdoeners dood. De dermatoloog schrok, verbood per direct alle rode vruchten, gaf maskers mee voor 's nachts plus prikkende lotion om die troep er 's morgens af te halen. Mijn hoofd zag een half jaar geen water. Niets hielp, ma óók niet. "Kind, maak je niet zo druk." Was dat bedoeld als begrip? Het kletste als een natte dweil, legde striemend alle open poriën het zwijgen op. Al ontkende ma, alles puberde intens en dramatisch. Schrale troost, werelds begreep ze van anderen óók niets, hihi. Pa adviseerde:"Kind, je hoeft niet alles alleen te kunnen, kennis is macht, maak fouten om van te leren." Machtig veel leende ik bij de bieb, verslond alles over wat een kind helpt of dwarsboomt in de ontwikkeling. Er kleefde echter een gigagroot nadeel aan: je wordt wijs over dingen die anderen plus je leeftijdsgenoten geen bal interesseert. Spoorde ik NIET-goed of TE-goed?
Was ik gedoemd 'er buiten' te staan? Bestemming, levensdoel, psychologie, filosofie of was alles spirituele onzin? Ik weet het nu nog niet. Vijfenveertig jaar later overzie ik een rijk leven dat ik innig heb bemind. Dat bol stond van indrukwekkende belevenissen, hoofdzakelijk onbegrijpelijke. Gelukkig heb ik de neiging te relativeren, want voor je het weet lig je tussen zes planken met je neus omhoog tegen de onderkant van een paar grasplaggen aan te zeuren. But, hoe em aai? Dets laaif.

Gaandeweg ontdekt: Kennis is géén macht! Inzicht is lastig want wie niet wil manipuleren past nergens bij. Navelstaren? Onnodige bezigheidstherapie! Een sterke wil helpt NIETS. Weg met achterhaald gezwets als: "Waar een wil is, is een weg." Domheid uit de vorige eeuw. ONwil beheerst de anti-empatische gevestigde orde waarin communicatie doodzonde is. Laatst hoorde ik: "Ik wil het zo graag willen."
Hallo, twéé maal plus maakt óók min! Is natuurkunde tevens over de datum? Het hemd is nader dan de rok?
Niets van gemerkt. Het komt zonder overleg zoals ANDEREN verkiezen opdat men kan doen of je niet bestaat. Niets klopt of toch wel? Alles uit die prachtige boeken valt in een sociopatische omgeving verkeerd. Mevrouw Kanniet ligt op het kerkhof en Mijnheer Wilniet ligt ernaast. Ik vind dat geen fijn gezelschap om tussen te verrotten.

Vandaar, doet u mij maar een paar meter brandstapel… fikken die stomme leerzame boeken meteen mee. Hola, héhé, wacht even...Niet nu meteen! Pas nadat mijn lijf het heeft opgegeven.
Geen toespraak, enkel de vrienden die me accepteren... Bloemen zeker niet, liever een bijdrage voor weeskinderen in een arm land. In onze welvaartstaat kláágt men omdat men ouders heeft, te veel te vreten, te bang om iets te delen. Opvoeders zijn gedevalueerd, vegeteren met een beetje geluk misschien nog virtueheel via mail en wie iets aan rijke ervaring, kennis of ontwikkeling wil delen wordt als voorbeeld van onbehoorlijk onfatsoen opgezet in het dementorium vocularum parturalis (het oude lullenaquarum).
Dop uw versgerangde boontjes want uw bejaarde gezeur is uit de tijd van Methuzalem bij de kannibalen... Nee, Ali Baba en zijn veertig Indianen. Of was het toch Winnetou bij de Neanderthalers op dat onbewoonde eiland? Wacht, dat Google ik ook nog wel even voor u…
Kost me dat de kop of de desktop?

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  Welk een wezen steekt er in deze vrouw die zich achter de naam Dora verschuilt? van het ene moment ben je over de moeder dochter verhouding aan het filosoferen en het andere moment houd je de wereld een tijdspiegel voor
  
  Willy
  Dora: Dank je Willy..., voor de vakantie was ik er wel mee bezig ja. Nu , na twee weken Frankrijk kan ik er met frisse moed tegenaan...
• Wee
  Levendige lesjes met de nodige humor in een door-zichtig gedachtenblikje.
  (Controledwang wel lichtelijk, ja :()
  
  Dora: Dwang? Weetje toch... de wereld is één en al dwang, de vraag is wie dwingt wat en hoe, maar vooral waarmee... zoveel mensen zoveel zielen... dank je wel