writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

geen titel

door koyaanisqatsi

 

feedback van andere lezers

  • Pake
    Wel Koyaan is bwgin aan Charlie gehecht te raken. Als dat maar goed afloopt.
    het bekende recept:
    *: foutekus, welwillende suggesties
    (): weglaten/veranderen

    door koyaanisqatsi
    *In een handomdraai (later) stond Charlie alweer binnen. Haar woede en frustratie zouden geen tweede keer de overhand op haar bekwaamheid nemen (halen).
    'Wat nu weer?' gromde de commandant. Getergd smeet hij zijn kaarten een tweede keer op tafel *en (om zich,) boog zich naar haar toe, in een doorzichtige poging om dreigend over te komen.
    Charlie hield hem *nu echter onverstoord de foto van Stan Taliban voor.
    'Is deze man één van de afgelopen dagen soms langs hier gepasseerd?'
    De commandant bekeek de foto *(nauwelijks) vluchtig, leunde terug naar achter en antwoordde: 'Heb jij er enig idee van hoeveel grensposten er zijn langs waar je naar de Onderwereld kan?'
    'Dat is toch irrelevant,' antwoordde Charlie.
    'Irrewat?'
    'Laat maar zitten,' zuchtte Charlie. '*Heeft U hem gezien of niet?(U hebt hem dus niet gezien?')
    'Nee. Dat zei ik toch, weliswaar met niet zo veel woorden maar…'
    Wat een irritante idioot, dacht Charlie, maar ze gaf niet op.
    'En uw collega's daar, enige mogelijkheid dat zij…'
    'Mijn ondergeschikten, zal je wel bedoelen?' onderbrak de commandant, duidelijk in zijn wiek geschoten.
    'Als u het zegt,' zuchtte Charlie opnieuw.
    De commandant liet een minachtend kuchje ontsnappen en zei: 'Heb je die vlijtige vlinders al eens in de gaten gehouden? Die verroeren geen vin. Die stappen hier binnen, laten zich in één van de armstoelen vallen en gapen naar dat kastje aan de muur tot hun dienst er weer op zit en ze hun biezen weer pakken. Ze kunnen me net zo goed een stel etalagepoppen sturen.
    Charlie had er geen moeite mee om de commandant op zijn woord te geloven. Had hij beweerd dat er daadwerkelijk drie etalagepoppen in de armstoelen zaten, dan zou ze hem net zo goed geloofd hebben. Ze stopte de foto van Stan Taliban weer weg en maakte aanstalten om opnieuw te vertrekken.
    'Waarom zoek je die vent?' vroeg de commandant.
    Charlie draaide zich weer om en fronste *de wenkbrauwen, verbaasd als ze was om de uit de lucht gevallen interesse.
    'Het is maar een vraag,' zei de commandant op verontschuldigend toontje.
    'Dat kan ik u niet verklappen,' antwoordde Charlie, 'dat is beroepsgeheim.'
    'Beroepsgeheim?' De commandant trok een pruillip, pakte de punten van zijn hemdskraag beet en zei: 'Welwel, het wordt interessanter met de minuut. Tenminste, dat zou het worden, als ik niet verdiept zat in mijn kaartspel.'
    'Zo interessant is het nu ook weer niet,' zei Charlie. 'Ik ben privé-detective, en in die hoedanigheid ben ik *op zoek naar de man op de foto.'
    De commandant liet de punten van zijn hemdskraag weer los, boog weer voorover en zei: 'In dat geval wil ik je wel enkele tips geven in verband met de Onderwereld, want aan de brochure die *je hebt meegekregen heb je toch niks. Veel staat er *namelijk niet in, en al zeker niet hetgeen je zeker zou moeten weten. Dus onthoud* goed wat ik je zeg. De Onderwereld bestaat* uit zeventien provinciën, waarvan er twee absoluut te mijden zijn. Waarom? Heel eenvoudig: in de provincie Zoutoplossing los je als gewone sterveling op. Vraag me niet hoe en wanneer, maar zo is het. Er is daar nog nooit een sterveling van teruggekeerd. In de provincie Overwater heerst dan weer een meedogenloze burgeroorlog tussen alle bewonersgroepen, zijnde Bultigen, de Baardvrouwen en de Bastaardjongen. Laat daar je kop zien, aan eender wie van de strijdende partijen, en je zal beschouwd worden als een spion van de vijand. En geloof me: geen van die drie zootjes springt bepaald zachtzinnig met zijn vijanden om, laat staan met *(hun) spionnen. Nu, het zou al een mirakel zijn als je Overwater moest bereiken. De provincie is afgesneden van de andere provincies door een zee, zo immens en woest dat zelfs de vissen haar mijden als de pest.
    Wat de vijftien andere provinciën betreft… Goh, wat zou ik zeggen? De ene is al wat kleurrijker dan de ander. Voorschoot, de kleinste, is ongetwijfeld de mooiste, maar je bent er wel in een dag door. Maar zoals ik al zei: blijf weg van Zoutoplossing en Overwater!'
    'Bedankt voor *de tips,' zei Charlie. Verrast als ze was door de commandant zijn plotse behulpzaamheid trakteerde ze hem op een glimlach, die beantwoord werd door een nog bredere, bijna als gelukzalig te omschrijven grijns.
    'Graag gedaan,' zei de commandant. 'Want je mag dan wel een rariteit zijn, je bent net zo goed een verdomd verleidelijke schoonheid.'
    'Echt?' lachte Charlie.
    'Zeker weten,' antwoordde de commandant, 'maar nu moet ik echt verder met mijn kaartspel want binnen twee uur word ik afgelost en ik ben bijlange nog niet klaar.'
    'Zoals u wilt,' mompelde Charlie. Het plezier dat de commandant *haar met zijn compliment had verschaft, kreeg een flinke deuk door het feit dat hij zijn kaartspel *verkoos boven een avontuurtje met haar. En toen de man zich, alsof ze al in rook was opgegaan, opnieuw op zijn bezigheid stortte, stapte ze voor de tweede keer verbolgen naar buiten.

    koyaanisqatsi: Bedankt Pake. Ik hoop in een volgend leven alles kunnen herschrijven. Vroeger herschreef ik mijn teksten tot gekwordens toe. Nu ontbreekt me de tijd. Het is kiezen tussen herwerken of mijn fantasie botvieren. Omdat het tweede veel leuker is dan het eerste, opteer ik tot aan mijn pensionering (binnen veertig jaar?) voor het tweede.
  • greta
    Slimme meid. (nou ja, meid.. ;-D)
    En nog verdomd aantrekkelijk ook. Pikant!


    koyaanisqatsi: ;-)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .