|
< terug
Nieuwjaar 2012
Zaterdag 31 december 2011
15h: Marcos rijdt een honderdzestig kilometerrit. Vuurvrouw zit naast hem. Zij toont de weg. Vollemaan en nieuwemaan zitten rechts van mij. Hier schijnt de zon. Extravagante ouderlingen zijn wij. Dat kan gevaarlijk zijn. Wat maken we vanavond klaar, en heeft iemand antibiotica mee?
Nee, maar ik heb wel antislijmmiddel in mijn handtas.
Kijk, er ligt sneeuw op de bergen.
Daar gaan we niet naartoe.We hebben eieren mee. Nog twintig kilometer.
20h: We spelen met kaarsvet. Komaan, kom op mijn podium staan. Het is weenachtig mooi. Hier is geen toilet op de rez-de-chaussee. Leer je mij vanavond de salsa?
Neen.
Wat is bij u echt?
Alles. Zou jij je nog laten verleiden door een mooie vrouw?
Ja, en gooi nog een houtstuk op het vuur.
Ik dans met alle vrouwen aan deze tafel. Hoe laat is het nu?
Een januari tweeduizendentwaalf.
Moesten wij alleen onder ons twee uitgehongerd op een eiland zitten, zouden we dan elkaar opeten of verhongeren? Het is een twijfelachtige vraag die ik hem stel terwijl we de vaat doen.
Vollemaan, vuurvrouw en nieuwemaan liggen in de zon. Wil iemand mijn schrijffouten in mijn ongelezen boek verbeteren?
Wat zitten we hier te doen?
Niks. Raak mijn vingers aan. Ik wil aan uw oksels ruiken. Hier mag geen foto van genomen worden. We gaan te ver. Een delicaat gevaar voor de maatschappij of misschien gewoon. Ik zal patatten schillen.
Nee, laat mij maar doen.
"Chipie", kraait nieuwemaan. Vrouwen gebruiken meer wc papier.
Heb je mij al gelezen vandaag?
Nee, straks na het eten.
Waarom stijgen die bubbels omhoog?
Teveel vraagtekens. Dit is crazy. Ik word hier lekker gek en ze tolereren mij. Zelf hou ik van kuchende vrouwen. De dag is te snel voorbij gegaan. Laten we niet te kwistig zijn met de tijd. Un fait divers. Wanneer ik mijn ogen sluit versta ik jullie beter.
Maandag 2 januari 2012
9h: Vanuit het dal film ik de opkomende zon over de berg. Iedereen heeft nog een pyjama in wintersolden aan. Nog te vroeg voor een dronk. Buitenontbijt in brandhoutgeur. Vandaag moet de zalm mousse leeg.
12h: Ik fantaseer de tijd naargelang de stand van de zon en de schaduw van dit potlood. Marcos gaat inkopen doen.
14h: Brunch a la Monet. Alleen franjehoeden ontbreken nog. Perzik met tonijn. De mistral komt eraan. Het zwembad ziet er niet zwembadachtig uit. Fotografeer mij.
Nieuwemaan zit met haar jurkje in kleermakerszit met een broodzak tussen haar benen. Zo zie je haar onderbroek niet. Na de maaltijd gaat Marcos snurken in de zetel. Vuurvrouw proeft van mijn koffie. Haar ogen stralen.
17h30: De zon verdwijnt achter de berg. Marcos wordt wakker. Ik heb gehoord dat jullie stilgebleven zijn. Vanavond kookt vollemaan.
Het is donker nu. Kom binnen bij ons. Zouden de mannen de tafel niet dekken?
Die is al gedekt. Wat sta jij sluiperig achter mij.
Hoezo?
Ze snijdt knoflook in plakjes. Wij kunnen niet volgen. Voor de rest zijn wij normale mensen.
21h: Doe uw tanden in uw oren, ofwel uw hoorapparaten in uw mond. Is het echt nog maar eenentwintig uur?
Mokka Royale. Breng in het vervolg uw moto mee. Aai, ne punker met een pamper aan.
Dinsdag 3 januari 2012
10h: Eerst het snot uit de neuzen. Daarna koffie. In België stormregen.
Boodschappenlijst: vijf kippenbouten, patatten, wortelen, ajuin, eieren, tomaten, brood en drank. De bouten kosten zeven euro en twintig cent in totaal. Vandaag is het mijn beurt om te koken. Ik sleur een reiskoffer met drank de helling op naar het huis. Een vermoeiende evenwichtsoefening. Citroenen plukken we uit de bomen. We blijven de derde dag op rij thuis.
15h15: Ik verwen de zonnemensjes met Cava, Lomo en schapenkaas. Aan de rand diggelt een schampagneglas in scherven. De bibber zit nog in mijn hand. Altijd bezig. Zomervliegjes in tegenlicht. Er is weinig mistralwind. Toch dansen de struiken.
17h: De kipschotel moet nog in de oven blijven. Hier staan overal asbakken.
21h45: Ben jij moe?
Ja, doodmoe.
Neem dan mijn verbruikte toekomst mee naar bed. Ze bekijkt me zo van: wat zegt hij nu? Ons bord is leeg. Morgen gaan we naar een stad.
Marcos is zwijgzaam. Vollemaan legt het gewone leven uit, net zoals vuurvrouw en nieuwemaan.
Voor we slapen gaan, wie laat dan de luidruchtigste wind?
Ik niet. Ik wil eerst nog buiten gaan. Even alleen zijn. Niemand hoeft zich hierover zorgen te maken. Ik lees Rasta op een tabakdoos. De rest zien we morgen wel.
Woensdag 4 januari 2012
Vroeg opgestaan om naar Granada te gaan, vijftig kilometer hier vandaan. Bochten langs bergketens met witte dorpen. De stad ga ik hier nu niet beschrijven. Wel de stierenstaart op mijn bord, de inktvis die vollemaan bestelde, de klim naar de uit rotsen gebeitelde woonsten en de Mochito die we uiteindelijk niet dronken. We kochten een krant om 's avonds de houtkachel aan te steken. Buiten liggen nog genoeg olijfboomstronken.
20h: Zelfgemaakte frieten met paardenogen. Na het eten de vaat en fotografie. Zal het haalbaar zijn om een goede foto te maken?
23h50: Bloedvlekken in een papieren zakdoek. Mijn kladwerk ligt er uitgestrekt bij. Knoesten in de houten tafel.
Donderdag 5 januari 2012
9h: We hoesten elkaar wakker. Straks naar de markt. Nieuwemaan lust geen vis.
Middag: Warket, zit niet teveel aan de rode wijn.
Ik drink geen Cava. Ik had je toch gezegd genoeg wijn mee te brengen?
Dertig-secondenconflict met vollemaan. Daarna maakt ze eiersla met avocado, stokbrood en gezouten boter. De bubbels schaduwen over tafel. We hebben nog veel overschot cash. De laatste dag kunnen we aan zee uitgebreid gaan eten.
15h30: Sap van pas geplukte citroenen hebben we al gehad. Drie vrouwen met een boek in de zon. Voor hen maak ik een kop koffie klaar.
Heen en weer rondlopen is inspirerend. Leegloop over de vloer. Naar dingen kijken, af en toe iets opschrijven of een beeld vastleggen. Ik probeer het geschrevene te verbeteren. Voorvoegsels schrappen met iets pikant op mijn tong. Marcos maakt spaghettisaus. Binnen drie dagen is het volle maan.
Vrijdag 6 januari 2012
5h30: Filmopnamen van gisteren knippen en plakken. Sterke koffie met geroosterd brood. Ik film het opkomen van de dag. Windbries in de struiken. Het is lichtbewolkt.
10h: Ik ga te voet naar het dorp. De heenweg is steiler dan de terugweg.
Drie jonge gasten roken marjoehana op straat. Ze vragen of ik wat tabak heb voor hen. In ruil bieden ze mij een lurk van hun joint aan.
12h30: Ze zijn verbaasd dat ik zo vroeg terug ben. Ik heb drie flessen wijn en twee flessen whisky in mijn rugzak mee. Zevenendertig euro voor alles. Gekocht in de enige winkel die niet gesloten was. Het is hier Driekoningen vandaag.
17h: Laatste werkdag van de week. Mijn langzaam opkomende overdaad. Nieuwemaan is gemanierd en Marcos maakt het vuil vaatsel schoon. Hier wordt niets afgesproken. Iedereen doet zijn zin. Heidenen zonder zwaard. Dan vraag ik mij af in welke wereld wij bewegen in het dagelijks leven. Nog twee dagen, en dit zijn herinneringen.
De bergen tonen ons het einde van de dag.
feedback van andere lezers- Wee
Mooi de dagen sfeervol op papier weten te vangen. Jij schrijft vaak over eten en drinken, en hoe jullie daarvan genieten.
Ik lees dat met verlangen en wat pijn, ík kan dat niet zo, kón ik 't maar.
x
warket: Verlangen is onmisbaar. Het is hoop. We hebben allemaal een beetje pijn vanbinnen maar velen beseffen het niet.
Nieuwemaan zei in een moment aan tafel: "Jullie hebben de change tesamen gelukkig te zijn", en ik zei: "Ook dat wordt een gewoonte". Ze schaterlachte, maar zo is het toch? - marrik
Graag gelezen.
M - greta
"verlangen is onmisbaar"
Ja!
|
