|
< terug
*Clandestien* - 36. geboren in de hof van Eden
Ik werd geboren in de hof van Eden. Ik was een geschenk voor jou: ontvankelijkheid. Wij wisten van geen boom van goed en kwaad. De bloemen bekoorden de bijen met geuren en kleuren. En zo ging het spel van zogen en bevruchten zijn gang.
Toen kwam de slang. Je moet bij Adam wegblijven, zei de slang. Vroeg of laat doet hij je eten van de appel en dan word je verdreven uit het aards paradijs. Hij reikte mij een vijgenblad. Ik kroop er helemaal in. Zo klein was ik nog. De slang deed zich te goed aan mijn onschuld. Ik treurde om jou. Je ging heen zonder afscheid.
Op een dag kwamen er scheuren in mijn vijgenblad. Ik ontdekte mijn naaktheid. Ik walgde van de bedrieglijke smaak van mijn eigen verbeelding. Het is pervers je in Eden te wanen. Hoogmoed wordt gestraft met verblinding. Verblinding die komt voor de val. De slang had mij gevangen in een blad valse schaamte. Nu zou ik zijn leugen ontkrachten.
Ik plukte de appel . De vrucht zag er heerlijk uit en verspreidde een geur die mij bedwelmde. Maar ik at er niet van. Ik werd ziek. Ziek van verlangen om mijn genoegen met jou te delen en om van jouw genoegen te proeven. Ziek van verlangen om mijn uitgezeten straf te verdienen. Ik reisde van Katmandoe naar Athene. Van Rome naar Sion. Ik zong er mijn Hooglied voor jou: "Wek mijn liefste niet, maar laat hem sluimeren zolang hij wil". Maar ik kon je niet vinden.
Op bedevaart naar Mekka ontdekte ik wat ontbreekt in het oude testament van mijn vader. Ik leerde het van een moslim: Adam en Eva werden weer verenigd op de berg der genade. Het is een plek om hoog en eenzaam te bidden. Het glooiende pad naar het enige leven, het leven van werken en dagen, wordt er begaanbaar. Vrij van de erfschuld op de schouders van Kaïn. Het is zonde die kans te verspelen. Het is zonde je te laten verleiden door slangen uit een voorgoed verloren paradijs.
Daarom bewaar ik de appel tot ik je vind.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Prima parodie op de bijbel.
Vansion: Ik moet de details nog eens zelf nagaan ... maar in de Koran loopt het verhaal van Adam en Eva écht zo af als hier geschetst. Merkwaardig, hé? - geertje
jij weet zoveel af, van andere dingen dan ik...
die namen en plaatsen...mooi verhaal.
ik weet dan weer veel van dingen, die jij niet kent :-)
zo heeft ieder van ons, zijn eigen taal, verhaal.
je schrijft voortreffelijk An.
groet
Vansion: Ja Geertje ... het is geweldig dat we anders zijn ... dat maakt het net boeiend. (Ik lees te weinig. Moet voorlopig wat gas terugnemen.) - commissarisV
Mag ik in je appeltje bijten, toe?
Vansion: in het klokhuis bedoel je ? (enige dat er nog van overblijft) - Jean_Loeckx
Oud-testamentisch mooi stukje.
Het deed me denken aan dit :
Eva heeft hier niet zo’n mooie rol als Adam.
Net zoals bij John Milton.
Hij laat in zijn “Paradise Lost” Eva eens flink in de appel bijten en er dan mee naar Adam gaan.
Zij laat hem de gebeten appel zien met de woorden : Kijk Dammie, het is heel eenvoudig : ofwel bijt je er niet in en blijf je voor eeuwig in het aards paradijs, ofwel doe je ook een flinke beet en gaan we de sterfelijkheid in, maar samen.
Aan jou dus de keuze : onsterfelijk zijn of met mij zijn voor de duur van een mensenleven.
Iedereen kent het vervolg.
Wat dit stuk zo mooi zegt, vind ik, is dit :
er bestaat niet zoiets als een gelukkige of zelfs voldane of tevreden liefde, laat staan een tevreden of vredig huwelijk, er bestaat alleen heroïsche liefde en heldhaftige huwelijken.
Dat is de tragische waarheid, maar het is tegelijk de enige waar we echt fier op kunnen zijn.
Hoe licht breng je het ons.
Vansion: Zal die 'Paradise Lost' eens moeten lezen. Klinkt goed. Zoals hieronder aan Ghislaine uitgelegd: inspiratie komt altijd van ergens ... maar dit keer herinner ik mij nog minstens één bron ...
|
