|
< terug
Ergens in een dorp op 't platteland 2
De brouwer, Kamiel Verdoodt, maar iedereen kent hem als zijnde Miele Hop, zit bleekjes achter het stuur van z'n vrachtwagen. Hij houdt het stuur zo stevig vast dat z'n knokkels er wit van zien. Zweetdruppels parelen van z'n voorhoofd. De champetter laat z'n fiets vallen en komt aangelopen. Z'n broer Thomas staat nog steeds op dezelfde plek alsof hij wortel geschoten heeft. Hij kijkt niet begrijpend naar de vrachtwagen, de afstand bedraagt minder dan tien centimeter. Voor dezelfde prijs lig ik eronder, denkt hij. Ergens moet ik toch een bewaarengel hebben, 't kan bijna niet anders. Theo, z'n broer die tevens champetter is, maar dat wist u al, vraagt of alles in orde is. Feitelijk zou hij z'n broer een boete moeten aansmeren wegens roekeloos oversteken. Maar we zijn hier in een dorp en niet in een grote stad…
Eventjes een historisch overzicht geven over dit uitgestrekte en uit de kluiten gewassen dorpje.
Kerkebroek bestaat al sinds de middeleeuwen. Meer bepaald sinds 1516. Oorspronkelijk was het niet meer dan een afspanning waar reizigers hun lijf en leden konden te ruste leggen. Het lag op een viersprong, een betere ligging was er niet te vinden. Achter de afspanning loopt een brede beek met helder water. Een kronkelende beek, zoals er zoveel in Vlaanderen zijn. De waard, die vroeger deel uitmaakte van de bende van Baekelandt maar nu op het enigszins rechte pad was, had de afspanning met z'n zuurverdiende centen uit de grond gestampt. De baljuw, die al jaren op zoek naar hem is, mag zich tot z'n vriendenkring rekenen. Wegens het regelmatig niet moeten betalen voor drank, spijs en gewillige deernes. Het is een familiezaak geworden, in de beste Vlaamse traditie. Ze maakten daar kinderen aan de lopende band. Kinderen brachten op, die konden geld verdienen en in 't slechtste geval konden ze nog altijd in 't klooster gaan. Wat ook geld opbracht hé?
De afspanning werd groter. Er kwamen stallen bij en een grote moestuin. Het achterliggende bos werd gerooid. Een deel toch. Met toestemming van de oppermachtige kerk. Er werd een kapel gebouwd. Een naam was vlug gevonden. De kapel van de H.Maagd van de Viersprong. De afspanning had dezelfde naam, " De Viersprong" wat ook een meevaller was. En zo groeide en bloeide wat eens een afspanning was uit tot een welvarende dorp. Een dorp dat dringend een naam nodig had. Viersprong was nu niet bepaald een naam om over naar huis te schrijven. Men bouwde op de plaats van de kapel een kerk. Een pastoor werd aangesteld, de bisschop kwam de kerk inzegenen. Maar bij het buitenkomen struikelde de arme man over een bedelaar. Geloof het of niet, de bisschop z'n broek zakte af, wat men duidelijk kon zien onder z'n lang gewaad. Hij vloekte, maar gezien z'n status en z'n connectie met de Heer, was het hem vergeven. De kerk werd vanaf die dag in de volksmond Kerkebroek genoemd. Vandaar de naam van het dorp. Later, onder Napoleon Bonaparte werd het officiëel Kerkebroek. Pantalon de l'église. Want Napoleon was een Corsicaan en daar spraken ze Frans. Tot de Frankrijkers buiten gekieperd werden.
En Vlaanderen terug was wat het ooit geweest was. Een deelstaat van het Nederlandse Koninkrijk. Tot de Hollanders buiten gekieperd werden. Na de Romeinen, Germanen, Spanjaarden, Fransen enzovoort…
Dit ter titel van inlichting en ook een beetje om m'n kennis van de historische achtergrond van Kerkebroek tentoon te spreiden. Of de lezer er iets aan heeft, is een andere vraag hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- andremoortgat
Geslaagde concurrentie
met "Heren van Zichem"
GoNo2: Dank u! - joplin
Er is dus al heel wat gekieperd
xx
GoNo2: Dank u!
|
