naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zaterdag 30 juni 2012

door warket

Middaggroet. Vannacht heb ik in een fietstocht onder de hemel geslapen, ben bedolven onder een linde in opkomende dag wakker geworden. De lucht was nog vaal. Vuilsmerig zweet, vleesrestanten in spelonken van versleten tanden, met een biochemicus gediscussierd over filosofie en maandstonden. Mijn geest was helder. In het ochtendvroeg reden alleen postbodes rond. Later op de veldweg besefte ik door de opkomende zon in mijn rug, dat ik in omgekeerde richting reed. De laatste kilometers deden pijn in mijn keel zo droog. Maar de klaprozen bewogen zo mooi en die verdomde kraaien vlogen voor me heen. Ik bekeek hun vlucht en dacht: in die tien jaren nog te gaan moet het kunnen.
Het is rusttijd nu in geel groen paars. Ik schrijf de nacht maar half op. Die was teveel alleenzijnmoment. Waarom zou ik de dag dan nog opschrijven?

feedback van andere lezers

• killea
  Why not? I enjoyed your vignette..
  xx
  J
  warket: dankje
• Wee
  Wat een beelden geef je hier weer!
  x
• joplin
  de dwaler dwaalt in zijn dromen rond
  wat is die linde mooi en dorstig
  vanuit mijn eeuwig alleenzijnmoment
  goede avond
  xx